نیکولاس مادورو (معاون رئیس جمهور) خبر درگذشت هوگو رافائل چاوز فریاس ملقب به “سوسیالیست قرن بیست و یکم”، را رسماً اعلام کرد.
وی گفت:”ما سختترین و دردآورترین خبر را دریافت کردیم… فرمانده رئیس جمهور هوگو چاوز ساعت ۴:۲۵ بعد از ظهر از دنیا رفت.”
مادورو که تلاش می کرد گریه نکند، گفت که دولت نیروهای پلیس و مسلح را برای “همراهی و محافظت ملتمان و تضمین ثبات” به حالت آماده باش در آورده است.
روز گذشته، دولت ونزوئلا با صدور اطلاعیه ای که در تلویزیون این کشور قرائت شد اعلام کرده بود که “هوگو چاوز” که در تلاش برای بازیابی سلامت خود بود به یک عفونت تنفسی دیگر مبتلا شده است و حال وی وخیم است.
چاوز ماه اکتبر گذشته توانسته بود در انتخابات ریاست جمهوری بر رقیب سر سختی به نام هنریکه کاپریلس فائق آید. اما به دلیل چهارمین عمل جراحی در کوبا، نتوانست برای مراسم تحلیف به کشور بازگردد.
وی دو هفته قبل به ونزوئلا بازگشته بود و در یک بیمارستان نظامی در کاراکاس بستری شده بود. سربازان پس از درگذشت چاوز، پرچم مقابل بیمارستان را به حالت نیمه افراشته درآوردند.
رسانه های خبری گزارش دادند، با انتشار خبر، مردم ادارات و مغازه ها را بسته اند و هزاران نفر با چشمان گریان در خیابان ها تجمع کرده اند و شعارهایی همچون “درود بر چاوز” و “درود بر چاویسم” سر دادند.
به دنبال درگذشت هوگو چاوز هزاران تن از مردم عزادار ونزوئلا به خیابا‌ن‌های مرکز شهر کاراکاس آمده و در عزای رئیس جمهوری محبوب‌شان گریسته و همدیگر را در آغوش گرفته و شعارهایی در حمایت از وی سردادند.
برخی از آنها تی‌شرتهایی به تن داشتند که این شعار روی آن نوشته شده بود: “فرمانده به پیش برو!”
اعلام وفاداری نظامیان به مادورو
خبرگزاری رویترز در خبر فوری ساعت ۲:۳۰ بامداد به وقت تهران اعلام کرد که فرماندهان نظامی ونزوئلا به دنبال درگذشت چاوز با حضور در تلویزیون دولتی، وفاداری خود را به نیکولاس مادورو (معاون رئیس جمهور) اعلام کردند.
چاوز پیش از این مادورو را به عنوان بهترین جانشین برای خود معرفی کرده بود. رئیس جمهور فقید در سخنرانی که سه ماه پیش ایراد کرده بود، آخرین آرزوی خود را آن بیان کرده بود که بعد از وی، مادورو اداره امور را به دست بگیرد و از مردم ونزوئلا خواسته بود در دور بعدی ریاست جمهوری، به وی رای دهند.
وی تصریح کرده بود: “شما مادورو را به عنوان رئیس جمهور ونزوئلا انتخاب می کنید. با تمام وجود، این را از شما می خواهم.”
بر اساس قانون اساسی، انتخابات باید حداکثر ۳۰ روز بعد برگزار شود و تا آن زمان دیوسدادو کابِلو -رئیس مجلس ملی- به طور موقت مسئولیت اداره کشور را برعهده بگیرد. اما الیاس خائوآ وزیر امور خارجه این کشور خبر داد، نیکولاس مادورو، معاون هوگو چاوز به عنوان رئیس جمهور موقت تا برگزاری انتخابات انجام وظیفه خواهد پرداخت.
دولت ونزوئلا تا مراسم تدفین در روز جمعه، ۷ روز عزای عمومی اعلام کرده است. کوبا نیز ۳ روز عزای عمومی اعلام کرد.
چاوز؛ از تولد تا قدرت
ˈ هوگو رافائل چاوز فریاسˈ در تاریخ ۲۸ ژوئیه ۱۹۵۴ در شهر ˈسابانتاˈ در دشت های غربی ونزوئلا متولد شد. وی پس تحصیل در مدارس عمومی ، وارد دانشکده نظامی ونزوئلا شد و سپس در سال ۱۹۷۱ به عنوان کادر ثابت به خدمت ارتش در آمد.
وی پیش از ریاست جمهوری به عنوان یک چترباز و مدرس تاریخ دانشکده نظامی به آرامی شبکه ای از سربازان ناراضی را سازماندهی کرد.
در چهارم فوریه ۱۹۹۲ به کودتا علیه کارلوس آندرس پرز رییس جمهوری وقت دست زد ، اما طرح کودتا با شکست مواجه شد و وی به سی سال زندان محکوم شد.
رییس جمهوری بعدی وی را پیش از محاکمه مورد عفو قرار داد.
وی به عنوان نامزدی اصلاح طلب وارد عرصه رقابت انتخاباتی شد و در ششم دسامبر ۱۹۹۸ به ریاست جمهوری ونزوئلا برگزیده شد ودر دوم فوریه ۱۹۹۹ زمام امور کشور را به دست گرفت .
چاوز برتصویب قانون اساسی جدید که دوره ریاست جمهوری را از پنج به شش سال افزایش داد ، نظارت کرد.
وی با کوبا هم پیمان شد و به طور فزاینده ازکودتای نافرجام آمریکا در سال ۲۰۰۲ انتقاد کرد و به تقویت قدرت خود ادامه داد وبه عنوان چپ گراترین رهبر نیم کره غربی امریکای لاتین ظهور کرد.
او برای کشورهای متحدش کمک فرستاد و با اجرای برنامه های سوسیالیستی پایگاهش را در بین اقشار فقیر داخل کشور مستحکم کرد.
چاوز در سال ۲۰۰۶ از نو به ریاست جمهوری رسید ودر سال ۲۰۱۲ مجددا به این سمت برگزیده شد.
وی دو بار ازدواج کرد و طلاق گرفت و حاصل این ازدواج ها چهار فرزند و چهار نوه است.
ˈ ماریا یاروزا ˈ یکی از دخترانش اغلب در رویدادهای رسمی در کنار وی بود و به طور غیر رسمی بانوی اول ونزوئلا شمرده می شد.
چاوز در مصاحبه با رسانه ها در سال ۲۰۰۷ گفت : آنچه مرا آزار می دهد ، فقر است و همین امر مرا به یک انقلابی تبدیل کرد.
واکنش ها
اوو مورالس، رئیس جمهور بولیوی که دوست و متحد نزدیک وی محسوب شد با چشمان گریان و به همراه کابینه خود در تلویزیون ظاهر شد و تسلیت خود را به خانواده وی و مردم ونزوئلا بیان کرد. در حالی که وی به زحمت قادر به تکلم بود، این خبر را “ویرانگر” دانست.
خوان مانوئل سانتوس، رئیس جمهور کلمبیا نیز در بیانیهای بر روی توئیتر خود، ضمن تسلیت، درگذشت چاوز را مصیبت بزرگ برای ونزوئلا و کل منطقه دانست.
باراک اوباما، رئیس جمهور آمریکا در پیامی، مرگ چاوز را زمان چالش برانگیزی برای ونزوئلا دانست و خواستار آغاز فصل جدیدی در روابط دو کشور شد.
جیمی کارتر، رئیس جمهور سابق آمریکا نیز در بیانیهای بلند، نوشت: “مردی را می شناختیم که در نگرش خود به دنبال ایجاد تغییرات عمیق در کشورش بود تا به خصوص مردمی که مورد توجه نبودند و به حاشیه رانده شده بودند، سود ببرند.”
ویلیام هیگ، وزیر خارجه انگلیس نیز نسبت به خبر درگذشت چاوز ابراز “تاسف” کرد.
هنریکه کاپریلس، کاندیدا مغلوب آخرین انتخابات ریاست جمهوری ونزوئلا ضمن تسلیت به بازماندگان، خواستار اتحاد مردم ونزوئلا در شرایط کنونی شد.
پیام تسلیت احمدی نژاد در پی درگذشت هوگو چاوز
رییس جمهوری اسلامی ایران، در پیامی درگذشت هوگو چاوز رییس جمهوری ونزوئلا را تسلیت گفت.
متن پیام تسلیت محمود احمدی‌نژاد به کفیل ریاست جمهوری بدین شرح است:
بسم‌الله الرحمن الرحیم
انالله و انا الیه راجعون
دوست گرامی جناب آقای نیکولاس مادورو
کفیل محترم ریاست جمهوری ونزوئلا
روح بلند مردمی بزرگ از تبار عدالت طلبان و آزادی‌خواهان به آسمان پر کشید و جهان را در سوگ فرو برد. ونزوئلا فرزندی برومند و شجاع و جهان، رهبری خردمند و انقلابی را از دست داد.
در نهایت تأثر این حادثه غم‌انگیز را به همه ملت‌ها و ملت بزرگ ونزوئلا و خانواده محترم ایشان و جنابعالی تسلیت عرض می‌نمایم.
هوگو چاوز نامی آشنا برای همه ملت‌هاست. نام او یادآور زلال پاکی و مهربانی، شجاعت، پایمردی، عشق به مردم و فداکاری و تلاش بی‌وقفه برای خدمت به مردم به ویژه محرومین و زخم خوردگان از استعمار و استکبار است.
او انسانی عمیقاً موحد و مؤمن و پایبند به ارزش‌های انسانی و آسمانی و باورمند به راه انبیاء الهی و حاکمیت جهانی عدالت و عشق به رهبری صالحان بود.
او همزمان که با رشادت تمام در برابر زیاده‌خواهی‌های مستکبران می‌ایستاد و فشار سنگین تبلیغاتی و اقتصادی و تهمت‌ها و حتی کودتاها را در هم می‌شکست، قامت بلندش در برابر کودکی خردسال فرو می‌افتاد و با دست‌های مهربانش او را نوازش و سرود آزادی و سرافرازی را در گوش او زمزمه و زلال عشق را در اندیشه و جان او جاری می‌کرد.
هوگو چاوز نماد و میراث دار همه شجاعان و مبارزان و انقلابیون در تاریخ پرافتخار و البته غم بار آمریکای لاتین و تجلی روح آزادگی مردم مظلوم این دیار و همه ملت های تحت ستم و پرچم برافراشته مبارزات ضد استعماری و عدالت طلبانه و طلایه دار دوستی بین ملت ها است.
او نقطه اتکاء روحی و پشتیبان همه انقلابیون و آزادی خواهان منطقه و جهان بود.
او حقیقتا جلوه روشنی از یک ونزوئلایی پرشور و آرمانی و دوست داشتنی است و مردم بزرگ ونزوئلا با آگاهی و هوشمندی بارها و بارها او را به مسند ریاست جمهوری رساندند و در فراز و نشیب و سختی ها یاریش کردند و او نیز همه فرصت‌ها و قدرت را برای خدمت به مردم و سربلندی کشورش و آزادی ملت ها به کار گرفت.
او سرانجام در پی یک بیماری مشکوک همه وجود و جان خود را نیز در این راه پرافتخار تقدیم کرد.
او در حقیقت شهید راه خدمت به ملت ونزوئلا و پاسداری از ارزش های انسانی و انقلابی است گرچه امروز و به ظاهر هوگو چاوز، دوست صمیمی و مهربان مردم، در بین ما نیست اما اطمینان دارم که روح آسمانی و اندیشه پاک او هر روز و در افقی بالاتر در دل و جان تک تک مردم آمریکای لاتین و ونزوئلا و همه ملت های عالم و با درخششی بیشتر طلوع می کند و راه عزت و سربلندی را فرا روی همگان قرار خواهد داد.
هوگو چاوز زنده است تا عدالت و عشق و آزادی زنده است. او زنده است تا ایمان و پاکی و انسانیت زنده است. او زنده است تا ملت ها زنده اند و برای استقرار استقلال و مهربانی و عدالت تلاش می کنند.
تردید ندارم که او بازخواهد گشت و به همراه همه صالحان و حضرت مسیح (ع) و تنها باقیمانده از نسل پاکان، انسان کامل، خواهد آمد و جامعه بشری را در استقرار صلح و عدالت کامل و مهربانی و کمال یاری خواهد کرد.
یک بار دیگر این ضایعه سنگین را تسلیت گفته و از خداوند منان برای جنابعالی و ملت ونزوئلا و همه ملت ها سعادت و سلامت و رفاه و عزت آرزو می‌کنم.
دوست و برادر شما احمدی نژاد
رییس جمهوری اسلامی ایران
