برای خشک کردن گلها بهتر است آنها را از هم جدا کنیم و گلهای ظریف و درشت را در دستههای جداگانه قرار دهیم. همچنین باید مطمئن باشیم که گل تازه است و حالت پژمردگی ندارد، شکوفهها کاملاً باز شدهاند و رطوبتشان را از دست دادهاند. غنچهها را هیچ وقت با دست باز نکنید بلکه صبر کنید تا بطور طبیعی در آب باز شوند.
برای گرفتن رطوبت گل ابتدا گل را در گلدان بیآب به حالت ایستاده قرار میدهیم. چنانچه رطوبتی در گل باشد به ساقه منتقل شده و به سمت پایین ساقه میآید. سپس با کوتاه کردن انتهای ساقه رطوبت را از آن خارج میکنیم.
روشهای مختلف دیگری هم وجود دارد که بر حسب امکانات میتوانید از انها استفاده نمایید. بعضی از این روشها سنتی هستند، از جمله خشک کردن گل در هوای ازاد یا پرس کردن گلها… اما فریز کردن و خشک کردن با مواد شیمایی از روشهای مدرن و امروزی است.
در کل این روشها عبارتند از:
– خشک کردن گلها در هوای آزاد
– آویزان کردن گلها، یا تکنیک ایستاده
– خشک کردن گلها با مواد شیمیایی
– خشک کردن توسط فریز کردن
– خشک کردن با پرس کردن گلها
– خشک کردن توسط اجاق گاز.
خشک کردن گل در هوای آزاد:
بهترین و سریعترین روش خشک کردن گلها به طوری که هم رنگ آنها ثابت بماند و هم کیفیت آنها زیاد تغییر نکند همان روش خشک کردن گل در هوای آزاد است.
مکانی که گلها را در آن جا خشک میکنیم باید دارای امکانات و شرایط خاصی باشد:
– چرخش هوای مطلوب در محیط وجود داشته باشد
– گرمای محیط بین ۷۰ تا ۹۰ درجه فارنهایت باشد
– هوای محیط خشک بوده و مرطوب نباشد
– مکان سایه باشد
– محیط زیاد بزرگ نباشد و تعداد گلها هم خیلی زیاد نباشد
– وجود شومینه یا اجاقی که به خشک شدن گلها کمک کند نیز مفید است.
بسیاری از گیاهان را میتوان با مواد شیمیایی جاذبالرطوبه خشک کرد. مخصوصاً گیاهان حساس مانند ارکیده و لیلیوم در مواد شیمیایی بهتر خشک میشوند
خشک کردن گل به روش آویزان کردن:
در روش آویزان کردن ابتدا گلها را بطور افقی در روی کاغذ یا روزنامه قرار داده و دسته میکنیم و سپس طوری که سَر گلها به طرف پایین باشند آنها را آویزان میکنیم.
روش پرس کردن گلها:
دستگاه پرس از دو صفحه نئوپان که دارای سوراخهایی در ۴ طرف بوده تشکیل شده است که بوسیله پیچ و مهره روی هم بسته میشوند. در روش پرس کردن ابتدا گلها را لای روزنامه قرار میدهیم. سپس آنها را بین دو صفحه دستگاه پرس میگذاریم و با پیچ محکم کرده تا گلها کاملاً تحت فشار باشند و خشک شوند. گلها را طوری بین روزنامه قرار دهید که فرم آن بهم نخورد و قسمت روی گل به طرف پایین باشد.
گل های جعفری و داودی را بهتر است با روش پرس کردن خشک نکنید، بلکه آنها را روی جعبه در هوای آزاد طوری که سر آنها بالا باشد خشک کنید. گلهایی از قبیل ژربرا، بنفشه، داودی مینیاتوری، مارگیرت، و همچنین گلها و برگهایی که ارتفاع و عمق کمتری دارند را میتوان با روش پرس کردن، خشک کرد.
در موقع چیدن گل، وسط آن را با دست فشار دهید تا برای پرس شدن آماده شود. اگر دستگاه پرس در دسترس نباشد میتوان از تعدادی کتاب سنگین برای این کار استفاده کرد.
استفاده از مواد شیمیایی:
بسیاری از گیاهان را میتوان با مواد شیمیایی جاذبالرطوبه خشک کرد. مخصوصاً گیاهان حساس مانند ارکیده و لیلیوم در مواد شیمیایی بهتر خشک میشوند.
موادی که برای خشک کردن گلها بکار میبرند عبارت است از سیلیکا ژل، بُراز، نمک، اسید بوریک، زاج، آرد ذرت و شن. سبکترین و مناسبترین ماده شیمیایی براز است که برای کارهای هنری و خشک کردن گلها مورد استفاده قرار میگیرد. این ماده در داروخانهها موجود است. البته سیلیکا ژل را هم میتوان از داروخانه خریداری کرد.
برای خشک کردن گل توسط براز، ابتدا مقداری از ماده را داخل ظرفی میریزیم و گل را به آرامی در روی آن قرار میدهیم. سپس مقداری براز را روی گل میپاشیم و هر از چند گاهی ظرف را تکان میدهیم تا براز کاملاً روی تمام گلبرگها را بپوشاند.