به جز پدر انسانها که حس مسئولیت بی نظیری در نگهداری از جفت و فرزند خود دارند ، موجودات دیگری هم هستند که رفتار پدرانه آنها مثال زدنی است . پنگوئن امپراتور، میمون جغدی و اسب دریایی از بهترین پدران حیات وحش محسوب میشوند و در مقابل، خرس قطبی به همراه گروهی از بابونها بدترین پدران حیات وحش به شمار میروند.
میمون جغدی
میمونهای جغدی نر بدونشک از بهترین پدران در حیات وحش هستند. آنها ماهها مراقبت از فرزند خود را در غیاب مادر او به عهده میگیرند. تحقیقات نشان میدهد این پدران با نگهداری از فرزند خود نهتنها به بهبود جسمی مادر پس از زایمان کمک میکنند؛ بلکه به دلیل همراهی با مادر در دوران رشد کودک باعث میشوند توان خود برای نگهداری از عضو جدید خانواده حفظ کند.
پنگوئن امپراتور
پنگوئنهای امپراتور نر هم پدرهای بینظیری هستند. آنها بخش قابلتوجهی از مراقبت از فرزند خود را پیش از تولد او به عهده میگیرند و زمانی که مادران پس از تخمگذاری به شکار و بازسازی توان از دست رفته میروند، از تخم مراقبت میکنند. آنها تخم شکننده را میان لایهای از پوست که بین پاها قرار دارد حفظ کرده و آن را از سرمای کشنده قطب جنوب و وزش بادها در امان نگه میدارند.
اسب دریایی
نمیشود در میان بهترین پدران حیات وحش اسبهای دریایی را معرفی نکرد. آنها حتی وظیفه بارداری را نیز به عهده میگیرند و چیزی نزدیک به ۲هزار تخم را که توسط مادهها درون فضای کیسهمانند بدن آنها ریخته شده برای حدود ۲۵ روز حمل خواهند کرد.
خرس قطبی
خرسهای قطبی یکی از گونههای در معرض انقراض روی زمین هستند؛ اما تهدید به انقراض و زندگی در محیط سخت قطب هم نتوانسته از این خرسهای قطبی که یکی از خطرناکترین پدران روی زمین هستند، برای حفظ نسل هم که شده پدرهای بهتری بسازد. آنها گاهی تولههای خود را میخورند و هیچ احساس همدردی با تولهها که مانند آنها گرسنه هستند، ندارند. خرسهای قطبی ماده نزدیک به ۳۰ ماه از تولههای خود مراقبت میکنند و به آنها زندگی در محیط سخت و سرد قطب را همراه با شکار آموزش میدهند؛ اما خرسهای قطبی نر هیچ تلاشی برای همراهی با مادر یا نگهداری از تولهها نخواهند کرد. آنها حتی در حفر گودالی برای گذراندن فصل سخت نیز مشارکت نمیکنند.
بابون گلادا