دریاچه نئور که در مسیر اردبیل به خلخال قرار گرفته، با انبوهی از زیباییها و ذخایر زیستی یکی از بهترین مقاصد گردشگری وطبیعتگردی برای ماههای گرم سال و به ویژه فصل تابستان است.دریاچه نِئور دریاچهای ما بین شهر اردبیل و شهر خلخال در مرز بین استان گیلان و استان اردبیل قرار گرفته است. این دریاچه در ۴۸ کیلومتری جنوبشرقی اردبیل به طرف خلخال در یکی از درههای کوهستان باغرو و در ارتفاع ۲۵۰۰ متری از سطح دریا با مساحتی بالغ بر ۲۱۰ هکتار و عمق متوسط ۵ متر است.این دریاچه دارای نوعی ماهی به نام قزلآلای رنگین کمان است. جاده کوهستانی برای رسیدن به این دریاچه آسفالت بوده، ولی جاده دور دریاچه خاکی است. ماهیهای دریاچه نئور هر سال پیش از زمستان صید و جمعآوری میشوند، زیرا در اثر یخ زدن دریاچه این ماهیها نمیتوانند در زمستان زنده بمانند و پس از زمستان دوباره ماهیهای کوچک پرورشی در نئور رها میشوند.
با بهرهگیری از آب این دریاچه، تعدادی استخر پرورش ماهی نیز در پیرامون اردبیل درست شده است. بارندگی مناسب و وجود چشمههای فراوان سبب پایداری وضعیت دریاچه شده، ضمن آنکه هوای مطبوع منطقه زمینه بسیار مناسبی برای جذب گردشگر خصوصا در اوقات گرم سال را فراهم کرده است. در اطراف دریاچه چشمههای گسلی فراوانی وجود دارد که دبی آب این چشمهها بر حسب مقادیر نزولات برفی سالیانه و پایداری برفچالها در ایام گرم و موقعیت آنها متفاوت است. وجود چشمههای متعدد حوضه آبریز دریاچه نئور از مهمترین منابع تأمین آب دریاچه بشمار میرود.
این منطقه دارای پوشش گیاهی متنوعی از گیاهان خشکیزی و آبزی از جمله شبدر، بابونه، بومادران، آلاله، نعناع و… است که از گیاهان دارویی هم هستند. دریاچه نئور زیستگاه برخی از گونههای پرندگان مهاجر عبوری نیز هست. این دریاچه در حداکثری عمق در حد کمینه ۵/۵ متر و در حد بیشینه ۱۳ متر است. آب این دریاچه برای استفاده آبیاری زمینهای کشاورزی مورد بهرهبرداری قرار میگیرد و هر ساله به میزان اندک بچه ماهی قزلآلای رنگین کمان جهت کنترل جمعیت گامارسهای موجود در دریاچه رهاسازی میشود. وسعت حوضه آبریز دریاچه نئور ۴۵ کیلومتر مربع بوده و از مراتع ییلاقی عشایر فندوقلو است. محدوده دریاچه نئور به علت واقع شدن در داخل منطقه حفاظت شده لیسار (گیلان) و به دلیل ضوابط خاص موجود بر این مناطق شکار هر گونه پرنده آبی در این دریاچه ممنوع بوده، لذا عوامل خاص طبیعی و انسانی حیات وحش این منطقه را تهدید نمیکند. این دریاچه دارای ارزشهای زیستگاهی، اکو توریستی، زنبورداری، کشاورزی و دامداری است. دریاچه نئور که بزرگترین دریاچه طبیعی و آب شیرین استان است در بلندیهای باختری رشته باغرو (تالش) بر روی ولکانیت پرفیر آندزیتی – ائوسن بالایی ایجاد شده است. در سال ۱۳۶۶ به منظور ذخیره آب برای استفادههای کشاورزی سدی در تنها خروجی دریاچه (قانلو دره) احداث و مورد بهرهبرداری قرار گرفت.
عکاس : مهسا سربازی
خبرنگار: آرزو خلیلی