درباره بیرانوند، اتفاقِ تلخ فوتبال ایران؛ پولدارِ فقیر! رشد ۱۹ هزار واحدی شاخص کل بورس مدیرعامل شرکت بازآفرینی شهری ایران تغییر کرد فارنافرز: اسرائیل اشتباه کرد؛ جنگ غزه باعث نزدیکی ایران و عربستان شد مماشات با بانکهای ناتراز به سبک «فرزین»/مردم، تاوان زیان ده بودن بانکها را میدهند داداشزاده: از تیمهای ایرانی انتظار زیادی در آسیا نمیرود/ ژوآئو باید بهتر از این باشد ۵۸ درصد از تصادفات فوتی در تاریکی شب رخ می دهد میزانسن تعامل با عبدالحمید چطور باید تنظیم شود؟
مرگ در زندگی بشری حقیقتی بزرگ محسوب میشود اما نحوه واکنشها به آن در قسمتهای مختلف دنیا متفاوت است. چهار هزار سال قبل، تمدن اولیه دیلمون مردگان خود را در هزاران برج استوانهای میسوزاندند که امروزه میتوان بقایای آن را در بحرین شاهد بود. مایان ها، دهان مردگان را پر از ذرت میکردند و سپس میسوزاندند تا حین سفر به زندگی بعدی غذای روح آنها تأمین باشد. مردم چاچاپویا در پروی امروزی نیز مردگان را در پورونماچو میگذاشتند، یعنی تابوتی ساخته شده از خشت! سپس این تابوت را در لبه صخره قرار میدادند که نگهبان سرزمین آب و اجدادی آنها باشد.