فوتسال زنان مس رفسنجان رو به سقوط؛ نه بومیگزینی نه نتیجهگیری تعداد ماهوارههای استارلینک در فضا به ۶۵۰۰ رسید میقاتی:به قطعنامه ۱۷۰۱ پایبندیم/از تهدیدات اسرائیل نمیترسم اعمال تعرفه و حمایت گرایی، افتصاد جهان را تهدید میکند یادداشت| نظم جدید و ائتلافهای بینالمللی مناسب با آن عراقچی: شیخ نعیم قاسم جایگزین شایستهای برای شهید نصرالله است جزئیات تغییر قیمت دلار در ۱۴۰۴/باید منتظر افزایش قیمت کالاهای اساسی و دارو باشیم؟ مهدوی: تیمهای دیگر از پرسپولیس درس عبرت بگیرند/ بازی دادن به جوانان به نفع تیم ملی است
مرگ در زندگی بشری حقیقتی بزرگ محسوب میشود اما نحوه واکنشها به آن در قسمتهای مختلف دنیا متفاوت است. چهار هزار سال قبل، تمدن اولیه دیلمون مردگان خود را در هزاران برج استوانهای میسوزاندند که امروزه میتوان بقایای آن را در بحرین شاهد بود. مایان ها، دهان مردگان را پر از ذرت میکردند و سپس میسوزاندند تا حین سفر به زندگی بعدی غذای روح آنها تأمین باشد. مردم چاچاپویا در پروی امروزی نیز مردگان را در پورونماچو میگذاشتند، یعنی تابوتی ساخته شده از خشت! سپس این تابوت را در لبه صخره قرار میدادند که نگهبان سرزمین آب و اجدادی آنها باشد.