روبیالس: هنوز هم میگویم به کسی تعرض نکردهام/ مثل ارموسو حرفم را عوض نمیکنم!
موافقت نمایندگان با نوبت دوم صحن علنی برای بررسی اجرای برنامه هفتم
شبکه ضدامنیتی آمریکایی اسرائیلی، متلاشی شد
نفت روی آب، وعده وزیر روی کاغذ؛ خطای بزرگ در گزارش مجلس
احتمال غیبت ۳ مهره کلیدی ایتالیا در صورت حضور در پلیآف
دستور رئیسجمهور به پورمحمدی درباره جهاددانشگاهی
بازدید سفیر ایران در چین از غرفه کالاهای ایرانی در نمایشگاه واردات شانگهای
بازیهای کشورهای اسلامی| قهرمانی تیم ملی فوتسال با جشنواره گل مقابل گربه سیاه
مصطفی تاجزاده کنشگر پرحاشیه و جنجالی طیف اصلاحطلب، اخیرا برای ریاست جمهوری ۱۴۰۰ اعلام کاندیداتوری نمود. اکنون با توجه به سوابق قضایی و نیز حاشیههای سیاسی رادیکال او که احتمال تاییدش از سوی شورای نگهبان را به حداقل میرساند؛ پرسش اینست که هدف او از کاندیداتوری چیست؟ در این نوشتار با تحلیل مدل رفتاری اصلاحطلبان و نیز خود تاجزاده در گذشته قصد داریم به این پرسش پاسخ دهیم.
دبیرکل حزب کارگزاران سازندگی و مصطفی تاجزاده از شخصیتهای رادیکال جناح اصلاحطلب اخیراً مناظرهای را برگزار کردهاند که حاوی نکات مهمی است.
عدهای با اغراض و پیشینه مشخص تلاش میکنند به واسطه هر بهانهای که به دست میآورند، از فرصت هجمه به قوه قضاییه استفاده کنند.
ما اصلاحطلبانی داریم که محافظهکار شدهاند. اما کمتر اصلاحطلبی داریم که به غیر اصلاحطلبی چرخیده باشد. از سوی دیگر امروز با فضای مجازی کسی نمیتواند دیکتاتوری کند حتی اگر بهترین سیستم را دیکتاتوری بداند بنابراین از اصلاحطلبان کسی آن طرف نمیرود.
اصلاحطلبان نیک میدانند که حالا خاتمی مانند شیری بییال و کوپال روزهای ناخوشی را سپری میکند؛ چندی پیش، خود او هم وقتی دید که همه مشکلات کشور به زلف اصلاحات گره خورده است؛ اقرار کرد که دیگر مردم به «تَکرار میکنم» او روی خوشی نشان نمیدهند.
به گزارش جام،به نقل از خبری که در سایت کلمه در تاریخ ۲۶ژوئن(۵ تیر)منتشر شده، درحالیکه فیلم اعترافات تاجزاده از داخل زندان به عدم امکان تبل در انتخابات نشان دهنده وضعیت مطلوب زندان اوین برای این مجرمان امنیتی است، وی که استاد جنگ روانی و سیاه نمایی علیه نظام است، مدعی شد:«حتی از حداقل حقوق […]