تاکید ایران و افغانستان بر استفاده از ظرفیت منطقه آزاد چابهار
اشکودا اکتاویا؛ خودرویی شبیه ظرفهای «ساخت چک»؛ نه پرزرقوبرق، اما ماندگار
بهشتیسازه گرگان به دنبال شگفتی مقابل صدرنشین
تاکسی روباتیک در تقاطعها دردسرساز شد
نامه به پزشکیان درباره بحران عمیق مالی سازمان بیمه سلامت
عرضه فرآوردههای نفتی اصلی پالایشگاهها به بورس انرژی منتقل شد
یک دقیقه مهربانتر باشیم
ادعای زلنسکی: روسیه با کمک چین به زیرساختهای اوکراین حمله میکند
بحرین از قرنها پیش و از دوران هخامنشی جزیی از خاک کشورمان و یکی از ایالات ایران بود، اما از وقتی که پای پرتغالیها و انگلیسیها به خلیج فارس باز شد، این حاکمیت خدشهدار شد و انگلیسیها تلاش کردند تا بحرین را از ایران جدا کنند. دولت ایران در دوران پهلوی اول و دوم در ابتدا مقاومتهای بسیاری از خود نشان داد و در نامههای متعدد به دولت انگلیس و سایر دولتها و همچنین مراجع بینالمللی خواستار به رسمیت شناختن حق حاکمیت ایران بر بحرین شد و آن جزیره را بخشی جداییناپذیر از خاک ایران اعلام کرد. اما از میانه دهه ۴۰ همه چیز برگشت و محمدرضا پهلوی که دیگر قدرت را به طور کامل در دست گرفته بود و دولتها تابع امر او بودند، در اظهارنظری عجیب مبنی بر اینکه بحرین دیگر نفت و مروارید ندارد، از حق حاکمیت ایران کوتاه آمد و سرانجام آنچه را که انگلیسیها میخواستند عملی کرد.