داداشزاده: از تیمهای ایرانی انتظار زیادی در آسیا نمیرود/ ژوآئو باید بهتر از این باشد ۵۸ درصد از تصادفات فوتی در تاریکی شب رخ می دهد میزانسن تعامل با عبدالحمید چطور باید تنظیم شود؟ ناپدیدشدن یک خاخام در امارات بهروایت چند رسانه عبریزبان بهبود شاخصهای مالیاتی/صدور ۲٫۲ میلیون صورت حساب الکترونیکی سرنوشت طرح انتقال پایتخت چه شد؟/آغاز مطالعات در دولت چهاردهم آزادی ۲ دانشجوی ایرانی بازداشتشده در کازان روسیه خضریان: باید ابلاغیه افزایش قیمت خودرو ابطال شود
مرگ در زندگی بشری حقیقتی بزرگ محسوب میشود اما نحوه واکنشها به آن در قسمتهای مختلف دنیا متفاوت است. چهار هزار سال قبل، تمدن اولیه دیلمون مردگان خود را در هزاران برج استوانهای میسوزاندند که امروزه میتوان بقایای آن را در بحرین شاهد بود. مایان ها، دهان مردگان را پر از ذرت میکردند و سپس میسوزاندند تا حین سفر به زندگی بعدی غذای روح آنها تأمین باشد. مردم چاچاپویا در پروی امروزی نیز مردگان را در پورونماچو میگذاشتند، یعنی تابوتی ساخته شده از خشت! سپس این تابوت را در لبه صخره قرار میدادند که نگهبان سرزمین آب و اجدادی آنها باشد.