سایههای شوم بر سرزمین سروها
احتمال معاوضه تورام و فراتسی توسط یوونتوس و اینتر
طرح لزوم تصویب شهریه دانشگاه آزاد توسط وزارتین علوم و بهداشت
پایان ۲۳۵ روز فرار دیکتاتور
نشست منطقهای افغانستان؛ ابتکاری درست براساس عدم دخالت در امور داخلی کشورها
لیگ دسته اول فوتبال| مهاجری با برد آغاز کرد/ توقف نساجی در تهران
دستور آمادهباش وزیر کشور به استانداران کرمان، فارس، بوشهر و هرمزگان
گروسی: با همه طرفها برای حل موضوع هستهای ایران گفتوگو میکنم
مرگ در زندگی بشری حقیقتی بزرگ محسوب میشود اما نحوه واکنشها به آن در قسمتهای مختلف دنیا متفاوت است. چهار هزار سال قبل، تمدن اولیه دیلمون مردگان خود را در هزاران برج استوانهای میسوزاندند که امروزه میتوان بقایای آن را در بحرین شاهد بود. مایان ها، دهان مردگان را پر از ذرت میکردند و سپس میسوزاندند تا حین سفر به زندگی بعدی غذای روح آنها تأمین باشد. مردم چاچاپویا در پروی امروزی نیز مردگان را در پورونماچو میگذاشتند، یعنی تابوتی ساخته شده از خشت! سپس این تابوت را در لبه صخره قرار میدادند که نگهبان سرزمین آب و اجدادی آنها باشد.