اولین نشست مشترک نمایندگان مجلس شورای اسلامی با دولت یازدهم

علی لاریجانی در اولین نشست مشترک نمایندگان مجلس شورای اسلامی با دولت یازدهم که در محل نهاد ریاست جمهوری تشکیل شد افزود: موضوع غنی سازی نیازمند پذیرفتن آمریکا و دیگران و انشاء حکم نیست، موجود هست و برای فهم آن زیاد تلاش لازم نیست. متن کامل سخنان رییس مجلس در نخستین نشست مشترک نمایندگان مجلس شورای اسلامی و دولت تدبیر و امید در ذیل می‌آید: بسم‌الله الرحمن الرحیم و صلی الله علی محمد و آله. خدمت سروران گرامی، اعضای محترم هیات وزیران و ریاست محترم جمهوری و نمایندگان محترم ، سلام و عرض ادب دارم. لازم است خدا قوت و خسته نباشید عرض کنیم خدمت جناب آقای دکتر روحانی رییس جمهور محترم که یک سفر بسیار پرکار و پرتحرکی داشتند. حجم مصاحبه‌های متعدد ایشان که انصافا بسیار دقیق و عمیق ، مسائل و مصائبی که بر ملت ایران رفته است در ماجراجویی هایی که غرب علیه ایران داشت، بیان ایشان یک بیان کافی و وافی بود. سخنرانی ایشان در سازمان ملل بسیار سنجیده، متین و خیلی خوب از منافع ملی ایران، ایشان با بیانشان دفاع و صیانت کردند و همچنین نوع مطالب ایشان با چارچوبهای نظری فرهنگ های مختلف در مواجه با آنها به نحوی بود که قابل هضم و قابل دریافت بود و علاوه بر این، از یک فراگیری مفهومی خوبی برخوردار بود، هر چند فرصت سخنرانی ایشان کوتاه بود لیکن مسائل مختلفی را در آنجا به آن پرداختند که بسیار ارزشمند و باعث افتخار بود. مخصوصا توجه به جریان های افراطی، تکفیری و تروریستی که یک معضل مهم در منطقه ماست، مطالب ایشان در این زمینه بسیار داهیانه بود؛ چرا که غربی ها به دلایل تاکتیکی از این جریان های افراطی حمایت واقعی می کنند، اما در بیان و تبلیغاتشان آن ها را محکوم می کنند، این واقعیت قضیه است. شاید تصور می کنند که فعلا از این جریان‌های افراطی استفاده کنند و بعد به حساب‌شان برسند. اما غافلند از این که وقتی جریان های تروریستی رشد کردند، غرب و کشورهای همسوی آنها در منطقه ،قدرت برخورد با آنها را ندارند نمونه آن را در افغانستان مشاهده می کنید که نه تنها بعد از ۱۰-۱۲ سال که آنجا را اشغال کردند، نتوانستند آنها را سرکوب کنند، بلکه اینها گسترش پیدا کردند و الان یک ماجرای بزرگ شدند. بیان ایشان این موضوع را کاملا ایضاح کرد، البته من بعید می دانم که غربی ها از این غفلت خارج شوند، چون تصمیم دارند در حالت خواب آلودگی ها بمانند و در همین روزهای اخیر شما شاهد انفجارهای متعدد در عراق، پاکستان و سوریه بودید که اینها گوشه‌ای از خطر افراطیون را در منطقه نشان می دهد. من فکر می کنم رییس جمهور محترم توانستند به خوبی نشان دهند که برخورد تاکتیکی با موضوع تروریسم یک خطای استراتژیک محسوب می شود و این خطا برای صلح و امنیت جهانی یک مصبیت جدی است. از طرفی نقش اسرائیل را در ایجاد ناامنی و گسترش سلاح های کشتار جمعی و دروغ پردازی‌های این رژیم، هم در سخنرانی ها و هم در مصاحبه ها خوب بیان کردند و ما از ایشان تشکر می کنیم. آقای وزیر خارجه هم در این روزهای اخیر در این زمینه مصاحبه های خوبی نسبت به افشاگری علیه رژیم صهیونیستی داشتند، از ایشان هم تشکر می کنیم. یکی از نکاتی که در سخنرانی‌ها و مصاحبه ها مطرح شد، منطق ایران اسلامی در مساله هسته ای بود همه شما اذعان دارید که فضایی که در این ۱۰ ساله اخیر غرب نسبت به ایران ساخت، اجمالش این بود که ایران به دنبال سلاح هسته ای است و این را بسیار گسترده مطرح کرد. فتوای رهبر معظم انقلاب حضرت آیت‌الله خامنه‌ای در تحریم سلاح های کشتار جمعی یک مبنای مهم برای شکستن این فضا بود، در حدی که رییس جمهور آمریکا مجبور شد، این مطلب را در سخنرانی خود مطرح کند، ارائه منطق ایران در کسب دانش هسته‌ای و بیان دیپلماتیک مناسب در این زمینه در سخنان آقای روحانی خوب تبلور پیدا کرد و فضا را برای مذاکرات واقعی فراهم کرد. البته به نظر می رسد که برخی در آمریکا تلاش می کنند این فضا را تخریب کنند، خانم سوزان رایس هم شیطنت کرد،شاید می خواست که در داخل ایران نوعی اختلاف ایجاد کند و هم درباره غنی سازی حرف های بی ربطی زد. در مصاحبه آقای “کری” هم که درباره فوردو و پروتکل الحاقی نکاتی را می‌خواست القا کند آن هم حرفهای نادرستی بود که آقای ظریف به نظرم پاسخ هوشمندانه ای به ایشان داد . موضوع غنی سازی نیازمند پذیرفتن آمریکا و دیگران نیست و نیازمند انشاء حکم نیست، موجود هست، برای فهم آن زیاد تلاش لازم نیست، اینکه آقای اوباما در ملاقات با نتانیاهو گفتند ما با چشم باز در مذاکرات وارد می شویم باعث امیدواری است چون اگر خوب چشمانشان را باز کنند غنی سازی ایران را می بینند. مذاکرات امروز در بحث هسته‌ای نمی تواند با منطق و ادبیات گذشته شکل بگیرد، باید در متن جدید و با مواجهه با واقعیات جدید این مذاکرات حیات پیدا کند. تصور من بر این است که آقای رییس جمهور توانستند این شرایط را تا حد زیادی منعکس کنند؛ گرچه آقای اوباما در سخنان اخیرشان یک نگاه فرصت طلبانه‌ای داشتند. آنچه غرب باید توجه کند این است که مساله هسته‌ای یک موضوع ملی درایران است، نه دنبال اختلاف افکنی کودکانه باشند و نه خود را دچار نسیان کنند. ما از رییس جمهور محترم در این مسیر حمایت می کنیم . ایشان به عنوان نماینده نظام ،موضوع هسته‌ای را دنبال می کنند و طبعا مورد پشتیبانی همه، من جمله مجلس شورای اسلامی هستند و ما امیدواریم در این شرایط حساس، خداوند به ایشان و همکارانشان در این مسیر توفیق عنایت فرماید. مطلب دیگری که من لازم می دانم عرض کنم در هماهنگی بین مجلس و دولت است ،مخصوصا در مسائل مهم اقتصادی کشور، جناب آقای انصاری معاون محترم پارلمانی روز گذشته به هیات رییسه آمدند و بحث های خوبی داشتیم برای رسیدن به یک فهم مشترک، مخصوصا در مسائل عمده اقتصادی و اینکه چگونه می توان این مسیر را عملیاتی کرد، بحث هایی شد من جمله این که ما جلسات مشترک دولت و مجلس را مستمرا داشته باشیم و همچنین اقتصاددانان مجلس و دولت، برای یافتن راه حل های به موقع یک مساعی مشترک را شکل دهند تا بعد نتایج آن به صورت لایحه به مجلس داده شود. در این جلسات برای بودجه سال آینده نیز رایزنی هایی در امهات مسائل بشود و فکر می کنم این مسیر خوبی است و اگر این شکل بگیرد می‌تواند نتایج مطلوبی داشته باشد. درباره اصلاحیه بودجه هم جناب آقای دکتر نوبخت و همکارانشان تشریف آوردند و جلسه‌ای با برخی از دوستان اقتصادی مجلس تشکیل شد، مذاکرات خوبی برای تنظیم اصلاحیه بودجه داشتیم که امیدواریم جناب آقای مصباحی مقدم ریاست محترم کمیسیون بودجه و همکاران شان در این کمیسیون سریع تر این اصلاحیه را برای تصویب به مجلس ارایه دهند و نسبتا توافقی در مورد نوع اصلاحیه صورت گرفت. دو موضوع هم در اصلاحیه بودجه و هم در بودجه سال آینده اهمیت دارد که باید راهکارهای مناسبی برای آن اندیشید. یکی چگونگی ادامه مسیر هدفمند کردن یارانه هاست که با تجربه قبلی و مشکلاتی که الان وجود دارد و الان تقریبا هر ماه دوستان هیات دولت می گویند ما یک مشغله مان این است که چگونه این منابع را تامین کنیم؟ حالا یک بحث‌هایی برای رفع این مشکل هم انجام شد، به هر حال برای رفع این کاستیها و مسیر آینده باید به یک فهم مشترک رسید، ما پیشنهاداتی در آ‌ن جلسه با آقای نوبخت مطرح کردیم و این می تواند در چند جلسه کاملا پخته شود و در لایحه بودجه سال آینده می‌تواند تکلیف در این مورد روشن شود. نکته دیگر، چگونگی تحقق بودجه عمرانی در کشور است. با وضع بودجه فعلی و بدهی به پیمانکاران باید از روشهای نوینی برای این مساله استفاده کرد. به نظر می رسد با وضع درآمدهای فعلی، بودجه آنچنانی برای کارهای عمرانی وجود نخواهد داشت یا اگر هست در حد۲۰ -۱۰ هزار میلیارد تومان است، این در حالی است که چیزی حدود چند صد هزار میلیارد تومان کلنگ برای کارها و بودجه های عمرانی زده شده است و علی الحساب اگر بخواهد با این بودجه‌ها تحقق پیدا کند ، یک نیم قرنی با این تورم ادامه پیدا می کند! که آن زمان قاعدتا این پروژه ها کلنگی خواهند بود، لذا یک مفری باید پیدا شود. دوستان نماینده واقعا یکی از مصائب شان در شهرها و استانها این پروژ‌ه‌های عمرانی است، چون مشکل عمده ای برای منطقه شده است. این یک مساله است که ما هم یک ساز و کارهایی را پیشنهاد کردیم که می توان با کمک بخش خصوصی و واگذاری پروژه های عمرانی بسیاری از آن به مردم یک جهشی در کارهای عمرانی بوجود بیاوریم و این رونق باعث حرکت و تولید در کشور خواهد شد ،البته در بخشی از استانها بخش خصوصی قوی ندارند یا زیرساخت های لازم برای این کار مهیا نیست، مثلا در ایلام، لرستان و کهگیلویه بسیاری از پروژه ها مطابق قانون اصل ۴۴ امکان اینکه توسط دولت انجام شود نیست بنابراین برای اینها نیز باید چاره ای اندیشید که دچار یک محرومیت مضاعف نشوند، ما آمادگی داریم همانطور که درجلسه هیات رییسه با جناب آقای انصاری مطرح شد و با آقای نوبخت در جلسه دیگر در مسائل مهم اقتصادی چه در حوزه آب، انرژی، صنعت، عمران و کشاورزی و محیط زیست یک همفکری کلی با دولت داشته باشیم تا هم تقدیم لوایح آسانتر صورت بگیرد و هم تصویب آنها و هم دغدغه‌های نمایندگان در این زمینه مرتفع شود . مساله دیگری که من لازم می دانم عرض کنم، مساله قانون برنامه است. قانون برنامه پنجساله در فضای دیگری تدوین شد. ما الان در شرایط متفاوتی قرار داریم، باید تغییراتی در این قانون متناسب با شرایط رخ دهد. دو راه قابل بررسی است: یکی اینکه ما قانون پنج ساله برنامه را چهار ساله کنیم، سطح توقعات هم در همین حد باشد و از حالا برای برنامه پنجساله بعدی دولت و مجلس کار کنند و این یک حرکت جدید شود. راه دیگر این است که اصلاحات لازم متناسب با شرایط، گروه مشترکی کار کنند،آن اصلاحات را در مفاد انجام دهند که در نهایت معلوم شود به چه سمتی می رویم در این زمینه هم ما آمادگی داریم بر حسب اینکه یکی از این دو راه را انتخاب و کار را شروع کنیم. مطلب دیگر در مورد استانداران و مدیران اجرایی کشور است، طبیعی است که دولت جدید متناسب با نیازها و سلایق کاری،افرادی را در نظر بگیرند و این هم روشن است که این امور در بعد قوه مجریه است ولی همینطور که همفکری در سطح دولت و مجلس در مسائل ملی می تواند راهگشا باشد ،همفکری و رایزنی در انتخاب مدیران می تواند در توسعه استانی بسیار مفید واقع شود. البته آقای رحمانی وزیر محترم کشور رایزنی هایی با نمایندگان استانها داشته اند و از این به بعد هم خوب است که ادامه دهند و امیدواریم هر چه زودتر این تصمیم گیری تمام شود که استقرار در استانها شکل بگیرد و حالت بینابین نداشته باشیم. در بعضی از استانها این رایزنی محقق نشده یعنی نظری دادند، مقبول واقع نشده ولی ما هم توصیه کردیم رایزنی صورت بگیرد که دغدغه‌ای موجود نباشد. اما مطلب آخر، دوستان عزیز، نمایندگان محترم و اعضای محترم هیات وزیران شما به خوبی می دانید شرایط پرغلیانی در منطقه داریم ،بعد از جریان بیداری اسلامی، غرب یک سیاست‌های ارتجاعی و شاید هوس بازانه در مصادره کردن این انقلا‌ب‌ها به سرشان زده بود و گاهی به قیمت نظامی گری این هدف را دنبال کردند و قصد تحمیل مجدد خوشان را داشتند و برخی از کشورهای منطقه در این قضیه یاری سان آنها بودند و این آتش افزوزی را بیشتر کردند. این یک بعد قضیه که ما الان در این موقف قرار داریم . از طرفی وضعیت ما در ماجراجویی‌های غرب در مساله هسته‌ای یک مساله جدی است و امروز به نظر می‌رسد در مرحله نهایی آن قرار داریم و نیازمند تدبیر و همبستگی جدی‌تر است. از سوی دیگر وضعیت اقتصادی کشور به دلایل مختلف سوء مدیریت ها ، تحریم‌ها فشار زیادی بر مردم وارد کرده در زمینه معیشت مردم، تورم و بیکاری یک معضل جدی برای کشور شد همه اینها نشان می‌ دهد که برون رفت کشور در این است که فارغ از اینکه مذاکرات هسته ای در چه شرایطی انجام شود و چه نتایجی در چه بازه‌هایی داشته باشد، استراتژی ما در اداره کشور چه در قوه مقننه و چه در مجریه باید بر محور رونق تولید در کشور باشد حتی این امر به نتایج مذاکرات هسته‌ای مدد خواهد رساند ، خیلی از پتانسیل‌های کشور چه در بعد مادی و چه بعد نیروی انسانی حالت به خواب رفته دارد، باید زمینه های حضور این سرمایه‌ها را در بخش های صنعت، کشاورزی و خدمات فراهم کرد، فضای کسب و کار را تسهیل کرد، دولت را کوچک و چابک کرد .ما این حرف‌ها را مستمرا در قوانین می‌زنیم ولی در عمل دولت در حال گسترده‌تر و فربه شدن است و مجال برای حضور مردم در بخش های اقتصادی کم است. هنوز قطب‌های قدرت اقتصادی در دست دولتی‌ها و نیمه دولتی ها است و این رقابت و بالا بردن بهره وری را به شدت کاهش داده است. این یک هنر نیست که با پول نفت و گاز بودجه جاری را تامین کنیم. الان در شرایطی هستیم که اکثر منابع ما صرف بودجه جاری می شود این خسارت دارد در کشور، تحقق این امر در این است که دولت و مجلس واقعا مصمم باشند در همه بخش‌ها، موضوع رونق تولید و کوچک کردن دولت را جدی بگیرند. این هم نمی‌شود که در این زمینه یک بخش از دولت کاملا گسترده عمل کند و بخش‌های دیگر کوچک بشوند. باید جلوی انحصارات را بگیریم ، رونق تولید را جدی بگیریم ، من مخصوصا در همین شرایط تحریم فکر می‌کنم یک فرصتی است که ما یک ارتباط منطقی و سازگاری بین نخبگان دانشگاهی و مراکز تولیدی ایجاد کنیم. از این رهگذر هم شغل برای فارغ‌التحصیلان ایجاد می‌کنیم و هم روی پای خود می‌ایستیم . موسسات تحقیق و توسعه را راه انداخت تا کارآفرینی در کشور شکل بگیرد الان مراکز تحقیقاتی و پژوهشی نیمه جان شده مقرارت دست و پاگیر و مالیات‌ها به گردن‌شان افتاده و تحرک را از آنها گرفته است. اگر یک شرایطی بوجود آوردیم که مراکز تحقیق و توسعه کارشان در کشور روان شوند فارغ‌التحصیلان دانشگاهی می توانند فعال شوند و ارتباط با تولید برقرار کنند و این هوس‌هایی که غربی‌ها دارند که با تحریم‌ها می‌توانند شرایط کشور را تغییر دهند اینها هم از بین خواهد رفت . این نکته اول است که ما باید به یک استراتژی روشن برسیم و دولت و مجلس هم فکر باشند. نکته دوم این است که مجموعه این شرایط و فشارها در منطقه و شرایط موضوع هسته‌ای و وضع اقتصادی، همگرایی حول وحدت سیاسی درون کشور بسیار مهم است. اختلاف نظر در کشور آن هم در کشوری که ساختار دموکراتیک دارد کاملا طبیعی است اما اختلافات تصنعی ایجاد کردن و به مجرد اختلاف نظر، بحران سازی، نه عاقلانه است و نه مسوولانه. امروز ضروری است از منظر ملی به کشور بیاندیشیم و مشکلات را از منظر ملی ببینیم . بسیاری از اختلافات که جنبه تاکتیکی دارد هم قابل صرف نظر کردن است و هم می شود آنها را کاهش داد چرا، چون ما مسائل بزرگتری داریم و با مسایل بزرگتری مواجه هستیم و برای حل این مسائل بزرگتر باید شرایطی در کشور ایجاد کرد تا عزم‌ها و اراده و استعدادها به سوی حل مسایل سوق پیدا کند. البته مجلس شورای اسلامی به عنوان خادم ملت ، آرای مختلفی وجود دارد ولی دریافت حقیر این است که کلیت مجلس چنین رویکردی را در تعامل با دولت، قوه قضاییه و سایر نهادها دارد. به نظر می‌رسد دولت و مجلس با پرهیز از سیاست‌زدایی برای حل مسائل اساسی کشور، نگاه ملی را پیگیری کنند که پس از دوره‌ای از آشفتگی‌های سیاسی و مجادلات بلاوجه و بی حاصل، نیرو و استعدادهای مختلف را صرف رفع سوء تدبیرها و جایگزینی مدیریت‌ها و مدیریت‌های پرتوان و خلاق و با برنامه کنیم. امیدواریم انشاءالله این مساعی مشترک به نتایج خوبی برای کشور برسد.