اکنون که چند سالی از وقایع سال ۱۳۸۸ می‌گذرد و غبار احساسات از تارک وقایع آن سال زدوده شده است، نقش پررنگ مردم در پاسداشت امنیت جامعه و حفظ نظام اسلامی، بهتر و واضح‌تر به چشم می‌آید. نقشی که معنا یافته از «بصیرت سیاسی» و «پیروی از مشی رهبری فرزانه» بود و این دو در کنار هم توانستند کشتی حیات جامعه را در توفان سهمگین حوادث به سرمنزل آرامش برسانند، بدون اینکه کمترین خللی در امنیت جامعه و کارکرد‌های اصلی آن حاصل گردد.
بی‌شک حماسه ۹ دی قبل از اینکه یک رویداد تاریخی با زمینه‌یابی‌های سیاسی یا اجتماعی باشد یک کنش هماهنگ و مسئولانه اجتماعی است که کمتر می‌توان نمونه‌های مشابه آن را حتی در پیشرفته‌ترین نظام‌هایی یافت که خود را داعیه‌دار توسعه انسانی و اجتماعی می‌دانند. به جرات می‌توان ادعا کرد که امروز آنچه که ثبات و آرامش ایران را در منطقه پر تلاطم خاورمیانه تضمین می‌کند چیزی نیست جز حضور مردم برای پاسداشت ارزش‌هایی که به خاطر آن انقلاب کردند، شهید دادند و در برابر مستکبران ایستادند، که این همه حداقل در تاریخ معاصر ما در «حماسه ۹ دی» تازگی و طراوت دارد.
در این یادداشت در نظر داریم از منظر تاثیرات اجتماعی و سیاسی، سالگرد حماسه ۹ دی را در حفظ ثبات و آرامش جامعه، پاس داشته و اجمالا مورد بررسی قرار دهیم. ورود و مقایسه‌ای بین تحولات اخیر سیاسی در کشور‌های منطقه و میزان خساراتی که از این مجرا به جوامع آنها وارد شده، بی‌شک قابل ارزیابی و تامل است. آمار بالای تلفات انسانی در کنار خرد شدن شیرازه‌های اقتصادی و اجتماعی امروز چه هزینه گزافی برای این کشورها دارد؟ آیا می‌توان دستاورد افراطیون را با آنچه که مردمان این کشورها از دست داده‌اند با یک متر سنجید؟
اکنون گروه‌های تندرو در مصر و سوریه چه به دست آورده‌اند؟ آیا غیر از این است که با به خطر انداختن امنیت کشور و جامعه خویش تنها دست گروه‌های افراطی و وابسته به نحله‌های فکری و جریانی مخرب را باز کرده و زمینه نفوذ و سلطه صهیونیست‌ها و رژیم‌های استعمارگر را فراهم کرده‌اند. چرا این اتفاق در کشوری همچون ایران که همسایه و هم شرایط آنها به لحاظ فرهنگی و اجتماعی است نیفتاده و چرا جمهوری اسلامی با ثبات و مستحکم به‌رغم تمام دشمنی‌های بین‌المللی که با آن صورت می‌گیرد، مسیر استقلال و پیشرفت مادی و معنوی خویش را می‌پیماید؟ پاسخ این مهم را می‌بایست در «استوانه‌های استوار هویت اسلامی – ایرانی»، «رهبری آگاه و مدیر» و «مردم صبور و دانا» یافت که در یک پیوند تعاملی ثبات و تعادل را در جامعه تنظیم و از ظهور حرکات تند اجتماعی که در ذات هر اجتماع به صورت طبیعی وجود دارد جلوگیری می‌کنند. شاید تبیین این ارتباط و تعامل در این مختصر قابل تحلیل نباشد ولی مدعای آن (یوم‌الله ۹ دی) است که همه شاهد بودیم چگونه تعامل استوانه‌های هویت، رهبری و مردم از ظهور دامنه دار و خشونت‌آمیز سلسله اعتراضات و آشوب‌هایی که ماَمن باج خواهان شده بود، جلوگیری کرد و حماسه‌ای آفرید.
۹ دی به درستی به دور از هرگونه احساسات و وابستگی حزبی یا سیاسی ارزش پاسداشتن را دارد زیرا اگر در کارکرد هرکدام از این ستون‌ها خللی صورت می‌گرفت و کشور نمی‌توانست از پس حوادث سال ۸۸ و فتنه‌هایی که صورت گرفت، بر بیاید به طور حتم وضعیت کشور ما همانند برخی همسایگان بحران زده مان می‌بود. در یک کلام، ۹ دی ثمره آگاهی و نماد تاثیر گذاری است. سالروز آن را همیشه می‌بایست پاسداشت چرا که در این روز بینی بدخواهان و دشمنان عزت، سربلندی، امنیت و پیشرفت کشور به خاک مالیده شد و امنیت و پیشرفت کشور برای ده‌ها سال تضمین و تایید شد. در ۹ دی ملت ایران در کنکور بصیرت با امتیاز عالی فارغ‌التحصیل شده و وارد مرحله دیگری از انقلاب شدند.
