آقای دکتر سعید حجاریان از بنیانگذاران وزارت اطلاعات و مغز متفکر جریان اصلاح طلب در ادامه کاریزماتیک متوهمانه بدون بازیابی منطقی از دلایل پیروزی احمدی نژاد در انتخابات ۸۸ و اعتراضات سران معترض به نتیجه آن که تاکنون نیز کم و بیش ادامه داشته و باز به همین دلیل سرمست از پیروزی نسبی جنبش ائتلافی اعتدال و اصلاح طلبی در انتخابات ۹۲ خواستار اعطای قدرت انحلال پارلمان به رییس جمهور برای کارآمدی بیشتر دولت تدبیر و امید جناب آقای دکتر روحانی رییس جمهور محترم کشورمان شده اند. برای بررسی بیشتر این موضوع نگاهی به تدلیس سیستماتیک انداخته تا موضوع انحلال پارلمان در سایه آن واکاوی گردد.
اغوا، شکلی از اعمال قدرت است که اعمال شونده قدرت، بدون هر گونه مقاومتی و حتی با رضایت کامل و بدون آنکه اعمال کننده قدرت را بشناسد جریان کنش سیاسی اش عوض می شود، مانند برده ای که از بردگی و وضع موجودش راضی می شود. امروزه در ادبیات رادیکال از قدرت بر خلاف رویکرد لیبرال از اغوا به زشتی یاد می شود، چون بنای ادبیات رادیکال بر نیاز واقعی افراد است و نه نیاز کاذب و متصَور افراد. زشت ترین و کثیف ترین نوع اعمال قدرت را اغوا می نامند و باید مراقب بود تا عده ای در کشور، نظراً و عملاً این حالت کثیف و شیطانی اِعمال قدرت، مخصوصاً در جمهوری اسلامی، چه در مقام پوزیسیون و چه در مقام اُپوزیسیون قدرت را تئوریزه نکنند و بسط ندهند.
فریب کاری و ماکیاولیسم:
اغوا یا تدلیس هیچ معنایی ندارد جز فریب کاری و ماکیاولیسم. ماکیاولیسمی که به لحاظ مبنایی امری بسیار قبیح و مذموم در نظام علوی و نظام ارزشی جمهوری اسلامی است. چیزی است که امام علی(ع) به شدت هم در نظر و هم در عمل، هم در زمان خلافت و هم در زمان عدم خلافت از آن انزجار می جوید. “سوگند به خدا، معاویه از من سیاستمدارتر نیست، اما او نیرنگ می زند و مرتکب انواع گناه می شود. اگر نیرنگ، ناپسند و ناشایسته نبود، من سیاستمدارترین مردم بودم…” علی(ع) نمی‌تواند فریب بدهد، نمی تواند جاپای سیاست ماکیاولی و معاویه بگذارد.
نکته مهم: من نیز با دکتر حجاریان موافقم! واقعه ۸۸ تدلیس سیستماتیک بود!!
برخی می گویند در واقعه ۸۸ نه تقلب بوده و نه تخلف، بلکه تدلیس سیستماتیک بوده است اما اولاً برخی از وجوه تخلف خود شکلی از تدلیس است و اصولاً نتیجه ای جز تدلیس در بر ندارد، ثانیاً طرح قطعیت تقلب از سوی برخی معترضان را چگونه تأویل می شود؟ یا باید اصل طرح آن را منکر شوید، یا طرح آن را از سر ظن بدانید که البته با آن کنش ها و واکنش های خاص ناسازگار است، یا طرح آن را از سر یقین و قطعیت ذهنی و البته بدون ارائه سند کافی بدانید، و یا نامی دیگر از جمله تدلیس بر آن بگذارید. به هرحال استفاده از مضمون آن و در هر سطحی، تنها از فریبکاران و قائلان به توجیه وسیله به واسطۀ هدف بر می آید.
بنابرایبن اگر تدلیس سیستماتیک رخ داده است بیش از آنکه متوجه دولت احمدی نژاد و شخص ایشان باشد متوجه کسانی است که با تهمت تقلب به دنبال تدلیس مردم و فشار بر رهبری برای قبولاندن ابطال نتیجه انتخابات بوده است و در این مورد حق با دکتر سعید حجاریان برجسته ترین تئوریسین اصلاحات است که تدلیس سیستماتیک صورت گرفت اما در تعیین مصداق باید به عملکرد اصلاح طلبان و اصول گرایان دقت کرد تا تشخیص داد کدام سو برای تحقق این تدلیس کف خیابان را برای حل مشکلات انتخاب کردن یقینا کسانی که به تحریک مردم برای ابطال نتیجه انتخابات تلاش می کردند همان کسانی که در چارچوب همین قانون نامزد شده و با همین افرادی که بعد از اعلام نتیجه انتخابات ریاست جمهوری دیگر قابل اعتماد نبودند به عنوان ناظر بی طرف در انتخابات رد صلاحیت به زعم آقایان شده بودند به تدلیس سیستماتیک روی آوردند.
تکمیل پازل تحریک سیاسی توسط حجاریان:
حال بعد از این موضوع، در ادامه برای تکمیل پازل تحریک سیاسی، دکتر حجاریان در مصاحبه خود با خبرگزاری ایسنا سخن از حق انحلال پارلمان از سوی دولت می داند حقی که حتی رهبری نیز از آن براساس قانون اساسی محروم است!
حجاریان در بخشی از مصاحبه خود به صراحت به این نکته اشاره می‌کند که نمایندگان ملت در صورت عدم توجه به درخواست‌‌های مردم با دست رد آنها مواجه خواهند شد و مردم دیگر آنها را به شهرهای خود نیز راه نخواهند داد.
این سخن تعبیر درستی می باشد که نمایندگان ملت باید بر اساس وعده ای که در رقابت هاب انتخاباتی داده اند، بر اساس وظیفه ای که قانون اساسی به دوش آنها گذاشته است باید در حل مشکلات جامعه و حوزه انتخابیه خود بکوشند تا مردم در قضاوت های خود نسبت به آنها نمره قبولی را بدهند. ولی به نظر می رسد که مراد حجاریان از ذکر این عبارات این موضوع نباشد بلکه ایشان به گونه ای استنباط از شرایط موجود دارند که مجلس باید نقد دولت را توقف و به سمت همسوئی بیشتر با دولت حرکت کند.
برآورد حجاریان اقبال مثبت و گسترده به عملکرد دولت از سوی افکار عمومی می باشد بدون شک نقدهای نمایندگان در قالب ابزارهای حقوقی تذکر و سوال مطرح شده است از سوی این تئوریسین به گونه ای مخالفت با دولت تعبیر می شود و اگر نماینده ای با وزرا، لوایح دولت مخالفتی بکند از نظر حجاریان در میان رای دهندگان جایگاهی نداشته که ایشان به راه ندان به شهر هایشان تفسیر نمودند. این در حالی است خروجی رفتار نمایندگان مجلس ضمن انجام وظیفه تلقی نوعی مدارا با دولت را در اذهان تداعی می کند تا افرادی برداشت مقابله و ساز مخالفت را عنوان نکنند ضمن اینکه مجلس و نمایندگان نه دشمن دولت ها هستند و نه در یک ارتباط طولی امر دهی و امربری قرار دارند.
تئوریسین اصلاح طلبان دمکراسی را مخدوش می کند:
وی در بخشی از سخنان خود اصلاح قانون اساسی را مطرح کرده است که که در آن اختیار انحلال مجلس به رئیس جمهور داده است. تئوریسین اصلاح طلبان که همواره بر وجه جمهوریت نظام بیش از اسلامیت تاکید داشته با این پیشنهاد در واقع بعد جمهوریت که مولفه دمکراسی می باشد را مخدوش می کند که این موضوع با شعار های اصلاح طلبانه در تضاد می باشد. قانون اساسی میثاق ملی کشور است و با سازوکار مشخصی می‌توان اصولی را به آن اضافه و یا از آن کم کرد و از آقای حجاریان در این ارتباط نمی‌توان توقعی داشت مگر اینکه دولت حقوقدان همه را حقوقدان کرده باشد. در اصل ۱۷۷ می‌توان مراحل آتی را برای بازنگری در قانون اساسی تشخیص داد:
تشخیص ضرورت بازنگری، بمشورت مقام معظم رهبری با مجمع تشخیص مصلحت درخصوص مورد، صدور حکم مقام معظم رهبری خطاب به رییس‌جمهور مبنی بر پیشنهاد موارد اصلاح یا تتمیم قانون اساسی که باید در شورای بازنگری مطرح شود، تشکیل شورای بازنگری، بررسی، تدوین و تصویب موارد اصلاح یا الحاق در شورای مذکور، تایید و امضای مصوبات شورا به وسیله مقام معظم رهبری، برگزاری همه‌پرسی (رفراندوم) برای تصویب موارد بازنگری شده که باید به تصویب اکثریت مطلق رای‌دهندگان برسد.
انحلال مجلس مغایر با روح جمهوریت و دمکراسی خواهی است:
انحلال مجلس مغایر با روح جمهوریت و دمکراسی خواهی است که شان مجلس به حدی در خور تکریم می باشد که بنیانگذار انقلاب اسلامی در فرازی از رهمنود هایاشان فرمودند ” : مجلس در رأس امور است .” سپردن اختیار انحلال مجلس به دولت اوج استبداد و خودکامگی‌ست که متاسفانه آقای حجاریان آن را مطرح کرده است. از افتخارات نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران این است که هیچ مقامی نمی‌تواند مجلس را منحل کند، زمانی که در پیش‌بینی‌های اولیه قرار بود بندی را بگذارند و اختیاراتی را به رهبری بدهند، رهبری مانع این کار شد و دلیل این ممانعت لزوم حفظ اقتدار مجلس است.
حجاریان با طرح های شاذ!
اکنون این پرسش مطرح می باشد که اگر قوه مجریه در اختیار اصول گرایان بود آیا حجاریان چنین پیشنهادی را مطرح می کردند؛ در شرایط کنونی که قدرت در قوه اجرائی کلان کشور همسو با دوم خرداد می باشد تئوریسین اصلاح طلبان با ارائه طرح های شاذ تلاش می کند مسیر تحکیم قدرت خود را هموار کند و اگر مجلسی با چنین رویکردی تشکیل شود نمایندگان قبل از آن که وکیل المله باشند وکیل الدوله خواهند بود زیرا باید همه تلاش آنها این باشد که اسباب رضایت دولت را فراهم کنند و ابزار های قانونی را آرشیو کنند
