مهر: پژوهشگران با بررسی DNA یک انسان ۷ هزار ساله از ویژگی های چهره انسان های اروپایی و آفریقایی پرده برداشتند.
آنها دریافتند این مرد غارنشین با وجود داشتن چشم های آبی، موهای تیره داشته ؛ این به آن معناست که او شواهدی از تکامل ژنتیکی انسان را در خود داشته است.
بقایای بدن این مرد غارنشین در ارتفاعات پنج هزار پایی کوهستانی در شمال غرب اسپانیا در سال ۲۰۰۶ یافت شد.
کارشناسان از یافتن این شکارچی باستان هیجان زده شده و آن را “لابرانا ۱ ” نامیدند – اسمی که ترکیبی از ژنهای آفریقایی واروپایی است.
نتایج به دست آمده از تحلیل DNA یکی از دندانهای این مرد غار نشین، حاکی از آن است که وی دارای موهای تیره (احتمالا مشکی )، پوست تیره و چشم های آبی پررنگ بوده است.
این ترکیب از ویژگی های اروپایی و آفریقایی نشان می دهد که دگرگونی نژادی انسانهای مدرن تا مدتها پس از آنکه آفریقا را ترک کردند ادامه داشته و با تغییر در رنگ چشم ها شکل گرفته که البته پیش از روشن شدن رنگ پوست آنها روی داده است.
پروفسور چارلز لانوزا – فاکس، مجری این تحقیقات از موسسه زیست شناسی تکاملی در بارسلون اسپانیا می گوید: بزرگ ترین شگفتی این کشف آن بود که این فرد نسخه های آفریقایی را در ژنهای خود داشته که رنگدانه های روشن را در اروپایی های امروزی تعیین می کرده است . شگفتی بیشتر این کشف این بود که وی دارای تغییرات ژنتیکی بوده که چشم های آبی را برای او به ارمغان آورده است.
لابرانا ۱ نشان دهنده شباهت های ژنتیکی به اهالی کشورهای اسکاندیناوی است و همچنین مشابهت هایی را با مردمانی که بیش از ۲۰ هزار سال پیش در سیبری زندگی می کردند دارد.
وی یکی از دو اسکلت مرد به خوبی حفظ شده و به دست آمده از سیستم غار لا برانا – آرینترو در نزدیکی لئون است.
این دانشمندان بر روی DNA لابرانا۱ تمرکز کردند چرا که در وضعیت بهتری بود. آنها امیدوارند ژنوم مرد غار نشین دیگر موسوم به لا برانا ۲ را نیز مشخص کنند.
این ۲ مرد غار نشین حدود هفت هزار سال پیش و در دوره میانسنگی زندگی می کرده اند که حدود ۵ هزار سال پیش با توسعه کشاورزی و دامپروری در خاورمیانه به پایان رسید.
DNA یکی از اهالی سیبری که یک پسر بچه بوده است سال گذشته شباهت هایی را با بومیان آمریکا نشان می دهد.
این داده ها نشان دهنده تداوم ژنتیکی در جمعیت های مرکزی و غربی اوراسیاست.
نکات ژنوم لابرانا ۱ به برخی از تغییرات ایجاد شده در انسان در نتیجه تغییر از موجودیت یک شکارچی به یک کشاورز حکایت دارد.
لابرانا ۱ احتمالا نمی توانسته لاکتوز موجود در شیر را هضم کند یا یا غذای نشاسته ای که بعدها غذای اصلی کشاورزان نوسنگی شد کنار بیاید.
پیش از این دانشمندان امیدوار بودند به تغییرات در سیستم ایمنی انسان در نتیجه قرار گرفتن در معرض باکتری و ویروس های ناشی از حیوانات و دام پی ببرند.
اما تعدادی از تغییرات DNA مقاومت به عفونت در اروپاییان مدرن در این شکارچی باستان وجود دارد. موضوعی که نشان می دهد مقاومت در برابر باکتری ها ناشی از سازگاری با کشاورزی نیست و منشا قدیمی تری دارد.
ترکیب ویژگی های اروپایی و آفریقایی نشان می دهد مدتها پس از انکه انسان مدرن آفریقا را ترک کرد دگرکونی های نژادی او همچنان ادامه داشته است با تغییرات در رنگ چشم صورت گرفته و پس آن رنگ پوست او روشن شده است.
نتایج این تحقیقات درنشریه نیچر منتشر شده است و نشان می دهد واریانهای ژنتیکی رنگدانه های روشن پوست در برخی از جمعیت های اروپایی در دوره میانسنگی کامل نشده و شیوع این تغییرات ژنتیکی با رنگ چشم روشن/ آبی احتمالا پیش از تغییرات در رنگ پوست بوده است.
