افق نیوز/جواد اطاعت در نشست دفتر مطالعات حزب جوانان ایران اسلامی که با موضوع «بررسی سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران» تشکیل شد، با اشاره به موقعیت و جایگاه جغرافیایی ایران، افزود: سه نگاه در آراء اندیشمندان ژئوپلتیک وجود دارد؛ اول نگاه مکیندر که بر نقش خشکی در قدرت تاکید دارد، دوم نگاه ماهان که بر نقش دریا متمرکز است و سوم نگاه اسپایکمن که قلمروهای حاشیه‌ای (در کنار بر و بحر) را مطرح می‌کند و بر اساس هر سه دیدگاه ایران موقعیت و جایگاه مهمی به لحاظ جغرافیایی در منطقه و جهان دارد.
وی با اشاره به دیدگاه جفری کمپ که با اهمیت‌یابی اقتصاد در دوران پس از جنگ سرد، قلب زمین را در حوزه انرژی مطرح کرد، افزود: بر این اساس نیز ایران در مرکز دو سوم منابع نفتی جهان و در مرکز هفتاد درصد منابع گاز جهان (حوزه شمالی، ایران، حوزه خلیج فارس) قرار دارد و اساساً با پایان جنگ سرد تمرکز از موضوعات استراتژیک و نظامی به سمت موضوعات اقتصادی رفته است.
این فعال سیاسی اصلاح‌طلب ادامه داد: ایران تاکنون سه الگوی متفاوت را در سیاست خارجی خود دنبال کرده است؛ اولین الگو «بی‌طرفی» است که تجلی آن در زمان جنگ جهانی دوم بود. دومین الگو «انفعالی» است که در دوره پهلوی دوم قابل ارزیابی است و سومین الگو، «اعتراضی» است و به اعتقاد من این الگوها با واقعیت‌های فیزیکی و جغرافیایی ایران سازگار نیست.
این استاد دانشگاه شهید بهشتی با اشاره به واقعیات سرزمینی و اهمیت‌یابی موضوعات اقتصادی و جایگاه ایران در منابع انرژی و نیز عدم سازگاری الگوهای گذشته سیاست خارجی ایران با این واقعیات، تاکید کرد: بهترین رویکرد و الگو برای سیاست خارجی ایران، الگوی تعامل است و ما می‌توانیم اهمیت موقعیتی خود را دستمایه تعامل برای توسعه کشور کنیم.
اطاعت، توافق ژنو را در چارچوب تعامل با جهان ضمن حفظ استقلال کشور دانست و در پاسخ به این مسأله که برخی منتقدان این توافق آن را با قرارداد ترکمنچای مقایسه می‌کنند، گفت: اگر طبق ادعای آنها این توافق مشابه قرارداد ترکمنچای است، کسانی که طی هشت سال کشور را به این نقطه و این توافق رساندند باید پاسخگو باشند و از مسئولیت خود در گذشته فرار نکنند.
به گزارش ایسنا، وی در پایان، تعامل اخیر با کشورهای قدرتمند را فراتر از تمایل دولت یازدهم ارزیابی کرد و افزود: باید از سیاست دولت در پیشبرد مذاکرات هسته‌ای حمایت کرد و اجماع مقامات عالی کشور برای ادامه این مسیر پشتوانه سیاست‌های دولت و مانع اقدامات جریان‌های افراطی مخالف تعامل و مذاکره است.
