ریاحی در این سفر ، ضمن بازدید از کمپ میانماری های حومه دهلی ، به کمپ دیگر آنان در حومه شهر هاریانا هم رفت و از نزدیک با تعدادی از بزرگان آنان ملاقات کرد ، درد دل ها ومشکلات شان را شنید و کمک هایی ، از جمله ساخت جایگاه و خریداری هشت مخزن آب دو هزار لیتری برای داشتن آب آشامیدنی و سالم برای هشت کمپ فوق ، به آنها اختصاص داد.
ریاحی درباره این سفر گفت: مثل همیشه انگار صدایی از درونم از جایی به گوشم می رسد و بی طاقت می شوم برای انسانی که گاهی به شدت درمانده و تنها شده است ، چند ماه پیش هم نقل مردمی آواره و بی پناه به گوشم رسید و به این جا فراخوانده شدم ، خوشبختانه اینجا با سومالی تفاوت هایی محسوس دارد ، این مردم آرام و صبور، فقیر نبودند ، بلکه آواره از شهر و دیار و کاشانه شان ؛ با مناعتی غریب ما را پذیرا شدند و با گفتن دردهایشان؛ فکر می کنم که تا حدی تسکین یافتند ، ما نمی توانیم این همه مشکل را حل کنیم و فقط در حد بضاعت خود قدمی برداشتیم ، اما امیدوارم و هدفم به طور کلی اینست که صدای کمک این مردم، به گوش آنان که باید این درد دل ها را بشنوند برسد و من می دانم که می رسد. ما باید امید داشته باشیم .ˈ
پس از آن ریاحی به دعوت دفتر فرهنگی دالایی لاما و برای همراهی با وی ، در روز آخر اسفند ماه ۹۲، به دهکده جذامیان دهلی رفت و در مراسم بازدید و سخنرانی مسئولان مربوطه و مدیران چند موسسه نیکوکاری شرکت کرد.
کشور هند نزدیک به ۱۵۰ هزار بیمار جذامی دارد و از این نظر در صدر بیماران جذامی جهان قرار گرفته است.
همچنین ریاحی ، مهمان ویژه دانشگاه دخترانه ˈلیدی شری رامˈ بود و با رئیس دانشگاه ، دیدار و گفت و گو کرد.
