به گزارش اداره کل تبلیغات دفاعی وزارت دفاع،سردار حسین دهقان،وزیر دفاع کشورمان در سخنرانی بررسی مسائل امنیت بین المللی با تاکید بر حمایت نیروهای مسلح جمهوری اسلامی از ادامه مذاکرات ۵+۱ خواستار رفع تحریمهای ظالمانه و ابطال قطعنامه‌های صادره در شورای امنیت سازمان ملل که به بهانه‌های واهی علیه جمهوری اسلامی ایران صادر می‌شود،شد.
متن سخنرانی وزیر دفاع جمهوری اسلامی ایران در این کنفرانس،به شرح زیر است:
«بسم‌الله الرحمن الرحیم»
آقای رئیس، هیأت‌های محترم، خانم‌ها و آقایان
باعث افتخار است که به عنوان وزیر دفاع جمهوری اسلامی ایران در این اجلاس با اهمیت سخن می‌گویم. موضوع سخن من تشریح دکترین دفاعی جمهوری اسلامی ایران در قبال اصلی‌ترین مسائل امنیت بین‌الملل است.
هیأت‌های محترم
جمهوری اسلامی ایران کشوری است که استراتژی دفاعی آن بر محور خوداتکائی داخلی و تکیه بر روابط سودمند دوجانبه با کشورهای دوست و علاقه‌مند استوار است، که تهاجم در آن جایی ندارد اما سرکوب متجاوزان با قدرت و بدون تردید صورت خواهد گرفت. در این دکترین براساس نظر و فتوای رهبر انقلاب اسلامی تولید و استفاده از سلاحهای کشتار جمعی چه هسته‌ای و چه شیمیایی حرام تلقی و مطرود است. اما قدرت دفاعی متکی بر سلاحهای متعارف برای ایجاد بازدارندگی مؤثر در مقابل هر متجاوزی که به این سلاحها مجهز و قصد تجاوز به جمهوری اسلامی ایران را داشته باشد اولویتی غیر قابل تردید است. لذا با تکیه بر این اصول اجازه می‌خواهم تا ضمن اعلام آمادگی مجدد کشورم به انجام تعهدات منطقه‌ای و بین‌المللی و دو جانبه با دیگر کشورها و مناطق جهان، مواضع کشورم را درباره اصلی‌ترین تهدیدات امنیت بین‌الملل بازگو نمایم.
۱- تروریسم
من به عنوان وزیر دفاع کشوری که خود قربانی تروریسم کور و مزدور که متأسفانه مورد حمایت و پناه مدعیان مبارزه با تروریسم و دفاع از حقوق بشر می‌باشند اعلام می‌نمایم، دولت و ملت ایران همچون گذشته با هر نوع تروریسم، خصوصاً دولتی، مخالف است .
امروز تروریزم بخاطر اشتباهات راهبردی و حمایتهای بی‌دریغ امریکا و هم پیمانانش و کمکهای مالی- تسلیحاتی و آموزشی آنان از شرایط تهدید امنیتی به وضعیت خطرناک تهدید نظامی تبدیل شده و لذا مبارزه با ترور و تروریزم سازمان یافته وظیفه‌ای جدی برای همه کشورهای مسئول می‌باشد.
لزوم تأکید بر مبارزه با زمینه‌های شکل‌گیری تروریزم که ریشه‌های آن در بی‌عدالتی، تبعیض، استبداد و استثمار ملت‌های تحت ظلم و ستم نهفته، تلاش برای توقف فعالیتهای گسترده آنها که در قالب گروههای مسلح افراطی و خشونت‌طلب متجلی است جز با عزم جهانی امکان پذیر نمی باشد.
عالیجنابان
فرصت را مغتنم شمرده به برخی کشورهای منطقه که با فریب انسانهای ساده دل و متعصب، آنها را به وعده بهشت جاویدان به سمت دوزخ ابدی رهسپار می‌کنند و به افراد ناآگاهی که فکر می‌کنند می‌شود از روی جنازه‌های مردم بی‌گناه عراق، افغانستان، سوریه و دیگر نقاط جهان به بهشت خداوند وارد شد، هشدار می‌دهم که این راهی بی‌سرانجام و مخالف صریح روش و منش همه انبیاء الهی خصوصاً خاتم پیامبران می‌باشد.
۲- گسترش سلاحهای کشتار جمعی
گسترش سلاحهای کشتار جمعی و تهدید به استفاده از آنها در مواقعی که دولتها نگاهی محدود و گذرا به امنیت خود و نظام بین‌المللی دارند نظیر تهدید دولت کلینتون به استفاده از سلاح اتمی و عملیات نظامی بوش در افغانستان و عراق به بهانه واهی مبارزه با تروریسم و وجود سلاحهای کشتار جمعی در عراق نشان می‌دهد که خطر نادیده گرفتن قواعد و مقررات بین‌المللی، بخصوص توسط دولتهای مدعی مقابله با تروریسم و سلاحهای کشتار جمعی، چقدر خطرناک است. من وزیر دفاع کشوری هستم که با تمام وجود آثار زیانبار و بی‌رحمانه استفاده از سلاحهای شیمیایی را توسط دولت و ارتش بعثی صدام که در سایه سکوت دردناک جامعه بین‌المللی و نهادهای آمره آن مکرراً اتفاق افتاده، حس می‌کنم؛ حملات وحشیانه‌ای که نه تنها مردم ایران بلکه مردم عراق را نیز در حلبچه به کام مرگی دردناک کشاند که پیامدهای آن تا نسلهای بعدی نیز باقی است.
من معتقدم نظارت و مقابله بدون تبعیض با گسترش سلاحهای کشتار جمعی در همه جهان و بخصوص در خاورمیانه ضامنی برای نهادینه شدن امنیت و کارآمد شدن قوانین و مقررات بین‌المللی در نزد اعضای جامعه جهانی است. در همین راستا حمایت همه جانبه نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران را از ادامه مذاکرات هسته‌ای با گروه ۱+۵ اعلام و خواستار رفع تحریمهای ظالمانه و ابطال قطعنامه‌های صادره در شورای امنیت سازمان ملل که به بهانه‌های واهی علیه کشورم صادر شده هستم.
۳- دخالتهای سیاسی
سومین عامل تهدید صلح و امنیت جامعه جهانی دخالتهای سیاسی آمریکا و برخی هم‌پیمانان اصلی آن در امور داخلی دیگر کشورهاست که نتایج زیانبار آن را در جای جای کره زمین شاهدیم.
به عنوان وزیر دفاع جمهوری اسلامی ایران اعلام می‌کنم که ما مطلقاً با اغواگری آمریکا و هم‌پیمانانش در سوء استفاده از واژه‌های مقدس و گران سنگ نظیر: آزادی، امنیت، دموکراسی، مقابله با استبداد و دیکتاتوری برای سرنگونی دولتهای قانونی و انزوای کشورهای استقلال‌طلب مخالفیم و همچنین استفاده از شیوه‌های استبدادی برای سرکوب آزادیهای سیاسی و آزادیخواهان حقیقی نظیر آنچه در شمال آفریقا، اکراین، سوریه و برخی کشورهای دیگر جهان اتفاق می‌افتد را محکوم می‌کنیم. ما این رویه‌ها را یکی از اصلی‌ترین عوامل تهدید صلح و امنیت بین‌المللی و عامل اصلی رشد و توسعه تروریسم می‌دانیم. ما معتقدیم مداخله قدرتها با هدف‌های منفعت‌طلبانه و غیرانسانی جز بحران و عدم امنیت پیامدی نخواهد داشت.
۴- نهادهای امنیتی:
اما یک واقعیت تلخ دیگر آنست که متأسفانه نهادهای امنیتی متعدد در منطقه و جهان نتوانسته‌اند برای حل و فصل ریشه‌ای و عادلانه بحرانهای امنیتی اقدام مؤثری نمایند.
بسیاری از نهادهای امنیتی موجود، فراگیر نبوده و گاه به تشدید تعارضها کمک کرده‌اند. بسیاری از بحرانهایی که در بحث پیش‌تر به آن اشاره شد، موضوعاتی هستند که بدون حضور و مشارکت فعال دولتهای منطقه امکانی برای حل و فصل آنها وجود ندارد و مداخله این نهادها بیشتر بر «منطق قدرت و نه منطق اجتماعی و بومی» منطقه‌ای صورت می‌گیرد.
مسائل امنیتی در خاورمیانه و قفقاز و آسیای مرکزی با واقعیتهای پایدار تاریخی و اجتماعی و مردم منطقه ارتباط دارند و کمتر با سیاستهای قدرت محور دولتها و نهادهای دوردست قابل حل و فصل هستند. ما این موضوع را در مورد ناتو در افغانستان دیده‌ایم. امروز حجم تولید و انتقال مواد مخدر در افغانستان و نیز قدرت طالبان در مناطق مختلف، بسیار بیش از گذشته شده است و بعید می‌دانم روزی که ناتو منطقه را ترک کند، امنیت بیشتری بر جای مانده باشد. موضوعی که اکنون در مورد فعالیتهای تروریستها در عراق هر روز مطرح می‌شود، نشان می‌دهد که امنیت را نمی‌توان با نهادهای دوردست حل و فصل کرد، بلکه این مشارکت کشورهای منطقه است که در راستای «سیاست دفاعی و امنیتی همکاری جویانه» می‌تواند با سازوکار بومی و محلی در مقابله با تهدیدات مشترک، مؤثر واقع شود.
سیاستهای طمع ورزانه و گسترش نهادهای امنیتی دور از منطقه و پیش روی آنها به سمت شرق، به قیمت ایجاد شکاف و تقسیم منطقه و رودرو قراردادن دولتها، کمکی به امنیت منطقه نخواهد کرد.
۵- رعایت اصول و احترام به ارزش‌های بین‌المللی،برای تأمین امنیت بین‌المللی ضرورت دارد قدرتهای مدعی وضع مقررات و قواعد بین‌المللی بیش از دیگران به اصول و ارزش‌های بین‌المللی پایبند باشند. نقض قوانین از سوی آنها شاید پیگرد ملموسی نداشته باشد، اما نقش آن در تخریب این ارزش‌ها و جلوگیری از نهادینه شدن آنها در جامعه بین‌المللی بسیار برجسته است. نادیده گرفتن حریم‌های شخصی و ملی دولتها در سایه برخورداری از ابزارها و نرم‌افزارهای پیشرفته جاسوسی نقض آشکار قوانین بین‌المللی و تهدیدی علیه امنیت جهانی است.
بهره‌گیری از استانداردهای دوگانه در برخورد با مسائل بین‌المللی و معضلات منطقه‌ای و جهانی یکی از فریب‌کاریهایی است که منجر به پیچیده شدن مسائل جهانی می‌شود.
خانم‌ها / آقایان و هیأت‌های محترم
گرچه می‌دانم مسائل امنیت بین‌الملل به پنج موضوع فوق محدود نمی‌شود و مسائل فراوان دیگری را می‌شود در این رابطه برشمرد اما به اعتقاد من تمرکز بر این پنج موضوع از اولویت بیشتری برخوردار است. اجازه می‌خواهم که در خاتمه سخنانم اعلام نمایم جمهوری اسلامی ایران در سه دهه اخیر بیش از هر دولتی برای ثبات و امنیت منطقه‌ای و بین‌المللی کوشیده است و در این رابطه برای حل و فصل بحرانها و مشکلات امنیتی در آسیای مرکزی، قفقاز، عراق، سوریه، لبنان و فلسطین گامهای مهمی برداشته و به این تلاشها بدون وقفه ادامه خواهد داد. من معتقدم گرچه هرکدام از ما، از کشوری با فرهنگ و اندیشه‌ای متفاوت و با دیدگاهی مختص به خودمان به این گردهمایی آمده‌ایم، اما همه ما اذعان داریم که امینت، خواسته همه ابناء بشر و توسل به زور راه حلی مطرود و پرهزینه است که نه تنها امنیت نمی‌آورد بلکه تولید نفرت کرده و خشونت می‌آفریند. مقابله با خشونت‌گرایی، افراط‌گری و تروریسم، امری ضروری و اجتناب ناپذیر برای تأمین امنیت بین‌المللی است. ریاست محترم جمهوری اسلامی ایران در نشست سالیانه سازمان ملل متحد در سال ۲۰۱۳ طرح «جهان عاری از خشونت و افراط‌گری» را پیشنهاد دادند که مورد استقبال و تصویب اکثریت قاطع اعضای سازمان قرار گرفت. برای تقویت امنیت و گسترش همکاری‌های منطقه‌ای، باید بیش از گذشته به ظرفیت‌های درون منطقه‌ای توجه کرد. برای تحقق چنین امری می‌توان از همین جا، نشست‌هایی را برای گفتگو، رایزنی و نهادسازی تنظیم کرد .
لذا شایسته است این اصول بنیادین و شناخته شده را اساس رفتار متقابلمان برای حل و فصل اختلافها و رسیدن به تفاهم قرار داده و تلاش کنیم تا تفاوت در برداشت از منافع ظاهراً متفاوت را زمینه‌ای برای شنیدن سخن یکدیگر و کمک به فهم متقابل و تلاش برای یافتن راه حلی پایدار برای برقراری صلح و امنیت در جهان قرار دهیم. مجدداً آمادگی کشورم را برای همکاری در این مسیر به همگان اعلام می‌نمایم.
در پایان اجازه می خواهم از میزبانی خوب و مهمان نوازی گرم برگزارکنندگان این کنفرانس به ویژه وزیر محترم دفاع فدراسیون روسیه تشکر کنم.
