بازخوانی سوگند ریاست جمهوری

به گزارش خبرگزاری تسنیم ، متن یادداشت محمد کاظم انبارلویی با عنوان «بازخوانی سوگند ریاست جمهوری» به شرح ذیل است:

رئیس جمهور براساس اصل یکصدوبیست ویکم قانون اساسی در مجلس شورای اسلامی در مقابل نمایندگان ملت با حضور رئیس قوه قضائیه و اعضای شورای نگهبان حضور می یابد و سوگند یاد میکند و سوگندنامه را امضا می نماید. رئیس جمهور سوگند یاد می کند:
“پاسدار مذهب رسمی کشور باشد و خود را وقف خدمت به مردم و اعتلای کشور و ترویج دین و اخلاق نماید.”
بدون شک پاسداری از مذهب رسمی  کشور و ترویج دین و اخلاق از وظایف کلیدی رئیس جمهور و دولت تحت امر اوست. این سوگند نسبت رئیس جمهور را با مذهب رسمی، ترویج دین و اخلاق را دقیقا مشخص کرده است.
طبیعی است رئیس جمهور باید از هر فرصتی برای پاسداری از مذهب رسمی و ترویج دین و اخلاق بهره گیری کند.
رئیس جمهور پس از مقام رهبری عالیترین مقام رسمی کشور است و این مرتبت به او موقعیتی در جمهوری اسلامی می دهد تا بتواند وظیفه پاسداری از مذهب رسمی و ترویج دین و اخلاق را در مقام ریاست قوه مجریه عملیاتی کند.
با این مقدمه میرویم به بازخوانی مواضع رئیس جمهور در دو سه هفته  اخیر؛ رئیس جمهور محترم درجشنواره ارتباطات می گوید؛
– دوران رساندن پیام از بلندگوها و منبرهای یکطرفه و سنتی به سر آمده است. کمکم به نقطهای می رسیم که جایی برای استبداد پیام نباشد.(۱)
رئیس جمهور محترم در همایش بیمه سلامت همگانی می گوید: “بگذاریم مردم خودشان راه بهشت را انتخاب کنند. نمی توان با زور شلاق مردم را به بهشت برد!”(۲)
جناب آقای روحانی رئیس جمهور محترم در مراسم هفته جهانی محیط زیست می گوید:
– عدهای بیکار و متوهم مدام غصه آخرت مردم را می خورند در حالیکه نه می دانند دین چیست و نه آخرت.
– دین را نباید دست دولت داد، دولت دینی خوب است، اما در مورد دین دولتی بحث کنیم. دین باید دست علما، حوزه ها، مراجع و صاحبنظران و فرهیختگان و دلسوزان باشد. آنها بیایند دین را تبلیغ کنند.(۳)
مخاطب رئیس جمهور در این بیانات کیست؟ در شرایطی که صدها کانال ماهوارهای دشمن دین و دنیای مردم ما را هدف قرار داده است، در شرایطی که در فضای مجازی دشمن با سایت های ضداخلاقی و مستهجن که سر در آخور هالیوود و امپراتوری رسانه ای صهیونیستها دارد اخلاق و فضیلت های دینی را مورد هجوم قرار می دهد، نوک حمله رئیس جمهور در عمل به ترویج دین و اخلاق بنا به سوگند ریاست جمهوری به کدامین سو است؟
اساسا منبر یک رسانه یکطرفه نیست. فرستنده پیام و گیرنده پیام در یک ارتباط چهره به چهره در برابر هم هستند. راز و رمز توفیق در رسانه منبر همین است. در جشنواره ارتباطات سخن از استبداد پیام آوردن و ربط آن به رسانه منبر آن هم از سوی رئیس جمهور که خود روحانی است، چه معنی میدهد؟!
رئیس جمهور میگوید: تبلیغ دین بر عهده علما، صاحبنظران و فرهیختگان و دلسوزان است. سئوال این است که مگر جناب رئیس جمهور خود جزء علما نیست؟ او خود را صاحبنظر در دین و فرهیخته و دلسوز نمی داند؟ مگر با انتخاب مردم او با تبلیغ دین به عنوان یک عالم دینی در کسوت فرهیختگی خداحافظی کرده است؟!
اگر مردم خود راه بهشت را انتخاب می کردند، اساسا فلسفه ارسال رسل و نزول وحی و آوردن پیامبران به عنوان شریعت الهی چیست؟
کدام پیامبر را سراغ داریم که مردم را به زور شلاق به بهشت دعوت کرده است. کدام عالم دینی را در طول حیات دین سراغ دارید که با زور شلاق دین را تبلیغ کرده است. چرا متلکهای جریان روشنفکری علیه عالمان دین باید از دهان و از ترییونهای دولتی بیرون آید؟!
آیا مراجع عالیقدر، علما و نخبگان دینی در دانشگاه و حوزه که غصه دین و آخرت مردم را میخورند و دغدغه ترویج و تبلیغ دین دارند واقعا بیکار هستند؟!
آنها نمیدانند دین چیست؟ آخرت کدام است؟ اگر اینها ندانند دین چیست و آخرت کدام است، پس چه کسانی میدانند؟
رئیس جمهور محترم خود اذعان دارند که تبلیغ دین را باید دست علما و مراجع و فرهیختگان داد. خب اگر اینها بیایند تبلیغ دین کنند، باید گفت یک عده بیکار هستند؟ اگر آنها از روی دغدغه دینداری و دغدغه آخرت مردم به ترویج دین بپردازند،گفته شود آنها نه میدانند دین چیست و نه آخرت؟! اینجا سخن از امپریالیسم خبری جهان و جریان مسلط رسانه ای صهیونیسم که در برابر دین ایستاده اند، نیست. اینجا سرانگشت اشاره رئیس جمهور به حوزه و دانشگاه است.
آیا اینگونه سخن گفتن با فرهیختگان حوزه و دانشگاه اعتدال است؟ این اعتدال فاصله دولت و حوزه و دینداران را زیاد  و در مهلکه افراط و تفریط هدایت میکند. باید دید وقتی رئیس جمهور سخن میگوید شب قبل از آن، مشاوران رسانه ای و طراحان پیام رئیس جمهور، سخنان وی را در مسیر سوگند و ادای وظایف ریاست جمهوری هدایت میکنند یا در مسیر جریان روشنفکری که از هر فرصت برای ضربه زدن به حوزه و دین و دینداران سود می جویند؟
جناب آقای روحانی میفرمایند: “به عنوان رئیس جمهوری از شرایط پهنای باند راضی نیستم.”(۴) در حالیکه نخبگان کشور در شورای عالی فضای مجازی دغدغه حفظ دین و اخلاق جامعه اسلامی ما را دارند، در حالی که حتی در کشورهای دیگر که دغدغه های اخلاقی ندارند، از پیچیدگی فضای مجازی مطلع هستند و دغدغه های امنیتی و حفظ اسرار ملی دارند، رئیس جمهور بدون دغدغه موضوع افزایش پهنای باند را در جشنواره ملی ارتباطات و فناوری اعلام می کند.

آیا این موضع در راستای سوگند وی در پاسداری از مذهب رسمی و ترویج دین و اخلاق و پاسداری از استقلال و مرزهای سیاسی و فرهنگی کشور است؟!
اگر پاسخ، مثبت است، رئیس جمهور از مسئولان ذیربط سئوال کنند که در این گشایش پهنای باند در فضای مجازی چه چیزی بین ما و دنیا مبادله شده است؟
علما و مراجع به وظیفه خود در ترویج دین اهتمام دارند. اما آیا عمل رئیس جمهور به سوگند خود و تعهد دولت در ترویج دین، نامش دولتی کردن دین است؟!
دولت با عمل به این وظیفه به مشروعیت خود کمک و پایگاههای خود را در میان دینداران تقویت میکند.
دولت نباید به بهانه اینکه متهم به ترویج دین دولتی می شود، وظایف و سوگند خود را در قانون اساسی در قبال ترویج دین و اخلاق تعطیل کند.
نگارنده از آقای روحانی که خود از علما و بزرگان دین و فرهیختگان است، فروتنانه می خواهد با دینداران و اهالی حوزه مهربانتر سخن بگوید. این رویکرد به ترویج دین و اخلاق و پاسداری مذهب رسمی در کشور کمک می کند.
پینوشتها:
۱- روزنامه آرمان ۲۸ اردیبهشت ۹۳
۲- کیهان یکشنبه ۴خرداد ۹۳
۳- پایگاه اطلاعرسانی ریاستجمهوری ۱۰خرداد ۹۳
۴ – روزنامه ایران ۲۸اردیبهشت ۹۳