«ابوالفضل حسین علی موسوی»، از اهالی روستای «نبی شیث» ، واقع در دره ی «بقاع»، به سال ۱۳۵۲ با دکتر مصطفی چمران در جنبش امل آشنا شد. از این پس رابطه ای نزدیک و عمیق میان او و مصطفی چمران شکل گرفت، به گونه ای که اگر امروز «کتاب لبنان»(آثار گردآوری شده ی شهید چمران با موضوع لبنان) را مطالعه کنید ، ایشان چندین بار از این شخص به بزرگی یاد کرده اند اما با نامی عجیب و جالب توجه : «ابوالفضل کاسترو»
«ابوالفضل حسین علی موسوی» در میان رزمندگان مقاومت لبنان به «ابوالفضل کاسترو» شهرت داشت زیرا به دلیل ریش و موی بلندش به «فیدل کاستر» شباهت پیدا کرده بود. پس از آن که او در یک عملیات ضد صهیونیستی ، یکی از پاهایش را ازدست داد، امام موسی صدر به وی لقب «ابوالفضل عباس» را داد.
عکس های زیر، ابوالفضل کاسترو را در کنار شهید دکتر چمران ، در جنوب لبنان یه تصویر کشیده است. این تصاویر در اواسط دهه ۱۳۵۰ شمسی گرفته شده است.
دکتر چمران و ابوالفضل کاسترو ، در کنار بقایای یک خودرو غیر نظامی لبنانی که زیر شنی تانک های اسراییلی رفت.
دکتر چمران و ابوالفضل کاسترو ، در کنار بقایای نفر بر صهیونیستی که توسط مقاومت منهدم شده
دکتر چمران و ابوالفضل کاسترو (نفر پایین در عکس با موهای بور و بلند)، در کنار بقایای تانک صهیونیستی که در رب الثلاثین توسط مقاومت منهدم شده
دکتر چمران و ابوالفضل کاسترو (نفر وسط)، در کنار بقایای نفر بر صهیونیستی که رب الثلاثین توسط مقاومت منهدم شده در جنوب لبنان
تا شهدا با شهدا
