به گزارش خبرگزاری فارس، مرتضی رضائیان در یادداشتی به برسی موضوع اسیدپاشی و بهره‌برداری سیاسی و رسانه‌ای از این اقدام ضد انسانی پرداخت که در ادامه می‌آید:
برخی جریان‌ها و رسانه‌های معلوم الحال در روزهای اخیر با تمسک به شارلاتانیزم مطبوعاتی و در سایه جوسازی‌های ماکیاولیستی، موضوع اسیدپاشی در اصفهان را بهانه مناسبی برای هجمه به عناصر متدین و دلسوز جامعه یافته‌اند، آن‌ها برای رسیدن به اغراض منفعت‌طلبانه‌شان إبایی ندارند تا رطب و یابس به هم بافند و با استخدام تعابیر و واژگان جهت‌دار، نیش‌های مسموم خود را بر تن جامعه متدیّن و حزب‌اللّهی فرو برند، شاید دل‌های بیمارشان بدین‌وسیله اندکی قرار گیرد!
در این میان، سرلشکر فیروزآبادی- عضو شورای‌عالی امنیت ملی- به خوبی پرده از شوق ولع این گروه پرده برداشت، آن‌جا که گفت:«برخی رسانه‌های زنجیره‌ای هنوز خبر اسیدپاشی نیامده، سرمقاله‌شان آماده بود!» وصد البته « این سم‌پاشی رسانه‌ای از اسیدپاشی هم خطرناک‌تر است؛ چرا که در اسیدپاشی ۴ نفر آسیب دیدند، اما سم‌پاشی رسانه‌های بیگانه و بعضا خودی، جامعه را مسموم می‌کند.»
سخن این عضو برجسته شورای عالی امنیت ملی، نمونه‌های دیگری از شارلاتانیزم مطبوعات زنجیره‌ای و مدعیان اصلاح‌طلبی را برای نگارنده تداعی کرد.
در دوران ریاست‌جمهوری محمود احمدی‌نژاد، سیاست رسانه‌های زنجیره‌ای بر تمسخر اقدامات وی از جمله در عرصه اقتصادی متمرکز بود و در این راه از هیچ اقدامی فروگذار نمی‌کردند. زیر سؤال بردن سهام عدالت، طرح هدفمند کردن یارانه‌ها، سهمیه‌بندی بنزین و تبلیغاتی‌خواندن سفرهای استانی دولت گوشه‌هایی از اقدامات رسانه‌هایی بود که خود را «اصلاح‌طلب»! هم می‌نامیدند. اما گاه در اثر شدت ولع برای سیاه‌نمایی علیه دولت و رئیس جمهور وقت، دم‌خروس سیاه‌نمایی‌هایشان چنان از آستین‌های نخ‌نمای زنجیره‌ای بیرون میزد که مرغان پخته را نیز به خنده وا‌می‌داشت.
در یکی ازاین نمونه‌ها طبق اعلام قبلی قرار بود رئیس‌جمهور وقت بعد از اخبار ۲۱ شب، در گفتگوی زنده تلویزیونی به تشریح مسائل اقتصادی دولت بپردازد؛ اما رسانه ملی در آخرین لحظات اعلام کرد به دلیل برنامه‌ای پیش‌بینی‌نشده این گفتگو به تعویق افتاده است.
ماجرا هنگامی به‌شدت مُضحک و البته تأثرآور شد که فردای آن شب، برخی رسانه‌های زنجیره‌ای در گافی بی‌نظیر در تاریخ رسانه‌های جهان، به نقد «مصاحبه انجام‌نشده» دکتر احمدی‌نژاد پرداختند و فریاد زدند که ایها‌الناس! چه نشسته‌اید که احمدی‌نژاد بازهم در گفتگوی (انجام نشده) دیشب آمار ساختگی داد و چه‌‌ها که نکرد!!
از جمله یکی از این روزنامهها در گزارش تیتر نخست خود با عنوان «مشکل گرانی با سخنرانی حل نمی‌شود» نوشت: «محمود احمدی نژاد- همچون شب گذشته(!)- چند بار درباره گرانی توضیحات مبسوطی داد و مردم را به آینده‌ای روشن امید داد؛ آینده‌ای که نه تنها با گذشت سه سال از عمر دولت نهم هنوز نرسیده، بلکه نشانه ای از آن هم به چشم نمی‌خورد.»
خنده‌دار‌تر از همه، اشاره یکی دیگر از این روزنامه‌های پرمدعا، به «جزئیات» مصاحبه انجام نشده بود: « احمدی‌نژاد، رئیس‌جمهوری اسلامی ایران، دیشب(!) از طریق رسانه ملی با بینندگان و شنوندگان گفتگو کرد. موضوع سخنان ایشان درباره تحولات اقتصادی مورد بحث و تحولات کابینه بوده است… آقای احمدی‌نژاد! چرا به‌جای تکیه بر مکانیزم کارشناسی و علمی به دنبال حل یک شبه مشکلات و استفاده از سیستم بخشنامه‌ای برای حل آن هستید؟»
این گاف شگفت‌انگیز بدین سبب رخ داد که روزنامهها به طور معمول تا ساعت۲۱ هر شب(قبل از زمان اعلام شده برای انجام گفتگوی رئیس‌جمهور وقت) به چاپخانه‌ها ارسال می‌شدند و در نتیجه برخی روزنامه‌های مدعی اصلاح‌طلبی با فرض این‌که گفتگوی تلویزیونی احمدی‌نژاد حتما برگزار خواهد شد، منتظر مشاهده آن نماندند و پیشاپیش، انتقادها بر آن نوشتند و محکوم کردند!
به‌عنوان نمونه‌ای دیگر از شارلاتانیزم رسانه‌های زنجیره‌ای می‌توان به درج پیام‌های جعلی به نام مخاطبان اشاره کرد. در دوران ریاست‌جمهوری محمود احمدی‌نژاد، دو روزنامه مدعی صداقت و اصلاح‌طلبی، در گافی جالب و البته هشداردهنده، پنج پیام تلفنی را به صورتی کاملاً مشابه و تکراری، عیناً در صفحات خود منتشر کردند؛ به طوری که تیتر، متن و گوینده این پیام‌ها در این دو روزنامه فاقد حتی یک کلمه اختلاف بود! و این اقدام نشان داد که روزنامه‌های زنجیره‌ای چنان با معضل کمبود مخاطب و درنتیجه پیام‌های مردمی رو به رو هستند که به شیوه‌هایی ابتکاری برای پرکردن ستون پیام‌های مردمی! روی آورده‌اند و بار دیگر بر این ادعای دلسوزان مهر تایید زد که روزنامه‌های زنجیره‌ای اگرچه در ظاهر با رنگ و لعاب‌های متفاوتی انتشار می‌یابند، اما به واقع از «مرکزی واحد» تغذیه و خط دهی می‌شوند.
مرور نمونه‌های بی‌صداقتی رسانه‌های زنجیره‌ای در گذشته و مقایسه آن با خط دهی و جوسازی‌های اخیرشان درباره رخداد مذموم اسیدپاشی در اصفهان، علاوه بر این که پوچ بودن شعارهای این مدعیان مردم‌داری را ثابت می‌کند، گواهی روشن بر توهین آشکار آنان به مخاطبان خود و شعور جامعه تلقی می‌شود.
به هر روی شایسته است نهادهای امنیتی و قضایی با ورود به این ماجرا و برملا کردن ابعاد پشت صحنه این رسانه‌های زنجیره‌ای، اجازه ندهند رسانه‌هایی معلوم‌الحال این‌گونه فضای جامعه را جولانگاه هوسرانی‌های جناحی خود قرار دهند.
