جاسم کرار دوشنبه شب گذشته تهران را به مقصد بغداد ترک کرد و صبح سه شنبه خودش را به فدراسیون عراق معرفی کرد اما در کمال تعجب متوجه شد که حکیم شاکر سرمربی تیم ملی این کشور او را از جمع نفرات ملی در لیست اولیه خط زده است و ظاهرا تاخیر در اضافه شدن به اردو را دلیل این کار دانسته است. این خبر واکنش کرار را در پی داشت و در لابه لای حرف‌هایی که او با یک سایت عراقی بر زبان آورد نکته ای را اعلام کرد که جای تعجب داشت “من نیمی از قراردادم را به استقلال بخشیدم تا به تیم ملی عراق بیایم “!
البته با مصدوم شدن یونس محمود کرار دوباره به تیم ملی دعوت شد تا پروژه بازگشتش به ایران را کنسل کند. اگر کرار دوباره به تیم ملی دعوت نمی شد احتمال اینکه او و استقلال ساده تر از قبل با هم کنار بیایند زیاد بود چرا که برمی گشت و در کنار استقلال می ماند و نهایتا با یک جریمه سبک او را تنبیه می کردند و تکلیف کرار هم روشن بود اما مصدومیت هم پستی کرار در این مقطع زمانی و دعوت مجدد کرار به تیم ملی کار را سخت تر از قبل کرد هرچند ممکن است از اول هم او در لیست بوده و اعلام آنکه وی در لیست تیم ملی نیست تنها یک تلنگر برای کرار بی نظم بوده باشد.
رمز گشایی از حرف عجیب کرار کار ساده ای نیست. موضوع از جایی مشکوک می شود که بدانیم گذرنامه کرار در اختیار باشگاه استقلال بوده و بدون گذرنامه او هرگز نمی توانسته از ایران خارج شود و به عراق برود. حتی اگر هم با شرایط مرزی جدید خارج شده باشد از آنجا نمی تواند برای حضور در تیم ملی همراه این تیم از عراق خارج شود، پس او پاسپورتش را گرفته است. اما اگر او توافقی کرده و پاسپورت خود را گرفته چرا اعضای باشگاه استقلال در مصاحبه هایشان به دنبال کرار می گشتند و اعلام می کردند که نمی دانیم کرار کجاست؟
اصالتا اگر او با باشگاه استقلال توافق کرده (به هر شکلی) و از کشور خارج شده چرا اعضای کمیته انضباطی خود باشگاه منتظر جاسم کرار بودند و وقتی او نیامد اعلام کردند که غیبت کرده وجریمه اش سنگینتر می‌شود؟
حالا پرسش این است چه کسی پاسپورت کرار را به او داده بود؟ مگر نباید پاسپورت بازیکنان در باشگاه باشد؟ و چرا کسی از این نکته رمزگشایی نمی کند؟ جاسم کرار داستانهای خودش را دارد اما اینکه چگونه با پاسپورت خودش به عراق رفته داستان جدیدی است که باید به آن پرداخت
در واقع دو حالت بیشتر ندارد، حالت اول این است که پاسپورت کرار دردست خودش بوده است که اگر چنین باشد باید با استقلالی‌ها این موضوع و این کوتاهی را به گردن بگیرند چرا که عرف نیست چنین موضوعی رخ بدهد و البته کرار هم مصاحبه کرده و اعلام کرده بود که پاسپورتش در دبیرخانه باشگاه است. حالت دوم این است که کرار با استقلال توافق کرده و رفته که اگر اینچنین باشد باید پرسید که این توافق چگونه بوده و اگر بوده چرا هیچکدام از مدیران باشگاه حتی معاونان و مسئولان کمیته انضباطی در این باره چیزی نمی دانستند و حتی او را به کمیته انضباطی احضار کرده اند و چرا باید این توافق مخفی مانده باشد؟
