به گزارش خبرنگار خبرگزاری صدا و سیما، داریوش مهرجویی استعداد او را در بازیگری کشف کرد و علی حاتمی این استعداد را پرورش داد و مسعود کیمیایی همکاری با او را افتخار بزرگ کارنامه کاری خود دانست. شاید ۳۱ خرداد سال ۱۳۰۳ کسی فکر نمی کرد که یکی از متولدین این روز به ستاره ای در آسمان هنر تبدیل شود.
محله سنگلج شاهد رشد کودکی بود که پس از گذراندن تحصیلات مقدماتی اش در هنرستان صنعتی تهران و ورود به رشته برق احساس کرد مسیرش را اشتباه آمده است و با رفتن به آلمان و تحصیل در مدرسه تئاتر و سینمای شهر هانوفر، برگ دیگری از سرنوشت خود را ورق زد.
عزت الله پس از گذراندن دوران بازیگری در آلمان فضای سینمای ایران را برای کار کردن مناسب ندید و به سراغ دوبله رفت تا اینکه در سال ۴۷ داریوش مهرجویی پیشنهاد بازی در فیلم سینمایی «گاو» را به او داد.
جایزه دوم بازیگری مرد از جشنواره شیکاگو در سال ۱۹۷۱ افتخاری بود که برای بازی در این فیلم نصیب عزت الله شد.
بعد از این بود که سینماگران فهمیدند جوانی در سینما ظهور پیدا کرده که می تواند با استفاده از مهارت بازیگری اش سینما را دگرگون کند.
عزت سینمای ایران در سال ۱۳۴۸ تصمیم به کسب تجربه آکادمیک گرفت و توانست بدون کنکور وارد دانشگاه هنرهای زیبای دانشگاه تهران شود و در رشته تئاتر ادامه تحصیل دهد.
وی در دانشگاه هنرهای زیبا دانشگاه تهران نزد استادانی چون حمید سمندریان و شنگله دانش خود را به روز کرد و پس از فراغت از تحصیلات دانشگاهی، در سال‌های ۱۳۵۳-۱۳۵۲ به تدریس رشته تئاتر در دانشکده هنرهای زیبا و دانشگاه الزهرا (س) کنونی پرداخت تا علاقمندان تئاتر از تجربیاتش بی بهره نمانند.
بازی انتظامی در فیلم های سینمایی «واریته بهاری»، «آقای هالو»، «بی تا»، «پستچی»، «صادق کرده»، «ستارخان»، «قیامت عشق»، «بنگاه تئاترال» (ناتمام)، «شیر خفته»، «ملکوت»، «این گروه محکومین»، «دایره مینا»، «غبارنشین‌ها»، «مدرسه‌ای که می‌رفتیم»، «حاجی واشنگتن»، «خانه عنکبوت»، «کمال الملک»، «چمدان»، «اجاره‌نشین‌ها»، «شیر سنگی»، «شیرک»، «جعفرخان از فرنگ برگشته»، «در مسیر تندباد»، «کشتی آنجلیکا»، «هامون»، «سایه خیال»، «بانو»، «خانه خلوت»، «ناصرالدین شاه آکتور سینما»، «بازیچه»، «روز فرشته»، «جنگ نفتکش‌ها»، «روز واقعه»، «روسری آبی»، «جهان پهلوان تختی» (نسخه اول – ناتمام)، «باد و شقایق»، «کمیته مجازات»، «میکس»، «خانه‌ای روی آب»، «گاوخونی»، «دیوانه‌ای از قفس پرید»، «جایی برای زندگی»، «حکم»، «ستاره‌ها: ستاره می‌شود»، «مینای شهر خاموش»، «شهری که دوست می‌دارم»، «شب»، «زادبوم»، «راه آبی ابریشم»، «چهل سالگی» و «گراند سینما» سبب شد سینمایی ها لقب آقای بازیگر را به او بدهند و بدون شک این لقب برازنده کسی است که به گفته خودش در ماهنامه فیلم تا سال ۶۷ در چهارصد نمایش تلویزیونی در مقام بازیگر و کارگردان فعالیت کرده است.
از افتخارات بازیگری عزت الله انتظامی می توان به جایزه بهترین بازیگر مرد از هفتمین جشنواره فیلم فجر برای «گراند سینما»، جایزه بهترین بازیگر مرد از دوازدهمین جشنواره فیلم فجر برای «روز فرشته»، لوح تقدیر دهمین جشنواره فیلم فجر برای «ناصرالدین شاه آکتور سینما» و «خانه‌خلوت»، مجسمه سپاس بهترین بازیگر نقش مکمل مرد برای «آقای هالو» و رونمایی از تمبر یادبود وی در مراسم هشتاد و هفتمین سالگرد تولدش در سال ۱۳۹۰ اشاره کرد.
“آقای بازیگر” به جمع خیرین مدرسه ساز پیوست
آقای بازیگر خدمات فروانی را به هنر این مرز و بوم کرده است اما یکی از ارزشمند ترین اقدامات این هنرمند را می توان مدرسه سازی در منطقه محروم استان ایلام دانست.
آقای بازیگر سینمای ایران با اقدام به ساخت یک مدرسه شش کلاسه در استان ایلام به جمع خیرین مدرسه ساز کشور پیوسته است .
انتظامی در دیداری که با فانی وزیر آموزش و پرورش داشت در این باره گفت: من همیشه رابطه ام با خدا به گونه ای است که از او می خواهم نگذارد در راه های خطا قدم بردارم و خدا نیز همیشه هوای مرا داشته است. به نظر من مدرسه آدم می سازد. هیچ وقت شما نمی بینید شخصی که از مدرسه بیرون می آید به کارهای خلاف وارد شود و مدرسه محلی است که انسان ها را به خوبی پرورش می دهد.
این بازیگر در جایی دیگر گفته بود که حاضر است هزینه ساخت مدارس در مناطق مختلف را بپردازد و از هیچ سازمان دولتی کمک نگیرد.
مجید انتظامی پسر او نیز در پیاده کردن طرح پدر کمک شایانی به او می کند.
“آقای بازیگر” اکنون در بستر بیماری است
آقای بازیگر اکنون در بستر بیماری است و به دلیل عارضه ستون فقرات نتوانست در مراسم تفاهم نامه ساخت مدرسه شرکت کند و وزیر به سراغش در منزل شخصی اش رفت و از این هنرمند مدرسه ساز عیادت و قدر دانی کرد.
در ایران کم نیستند هنرمندانی که ذات هنر را به خوبی کشف کرده اند و می دانند که هنر اصلی در شاد کردن دل بندگان خدا و باز کردن گره ای از مشکلات آن ها است؛ به راستی هنرمند واقعی کسی است که همواره به واسطه اقدامات پسندیده اش به نیکی از او یاد شود و ترکیب هنر ظاهری و درونی است که جذابیت زیادی را خلق می کند.
