تیم بزرگی چون پرسپولیس که در این فصل از رقابت های لیگ برتر برخلاف دوره های گذشته رنگ و بوی یک مدعی جدی را به خود گرفت و طرفداران آن نیز پا به پای این تیم جوان جلو آمدندو آنان نیز به داشتن چنین گروه یکدست و جوانی افتخار کردند، هفته هاست که با یک معضل و یا بهتر است بگوئیم یک پرسش تکراری و آزاردهنده روبرو شده، پرسشی با این مضمون که؛ بالاخره چه کسی صاحب آن قفس توری می شود و شماره یک این تیم مردمی لقب می گیرد.
این روزها رقابت رسانه ها برای یافتن نفر و نفرات مورد نظر برانکو ایوانکوییچ جهت حضور در دروازه پرسپولیس رقابتی فزاینده است و در این میان برخی دلالها نیز در صدد گرفتن ماهی از آب گل آلود هستند و این در حالیست که تیمی بزرگ چون پرسپولیس نباید اینگونه اسیر ماجرایی هم ساده و هم پیچیده شود.
کار این تیم به جایی رسیده که روز گذشته یک فرد گمنام که خود را برای دروازه بانی پرسپولیس ایده آل می دانست نزد برانکو رفت و از او فرصت خودنمایی در دروازه سرخپوشان را طلب کرد!
بدیهی است که این فضا و این حرف و حدیث ها اگر هر چه سریعتر از بین نروند، تیم سرخپوش وارد فاز تازه ای از بحران می شود.
اما در این بین سوال می شود که چرا پرسپولیس در ابتدای فصل برای این روزها دوراندیشی نکرد و حالا با اتفاق عجیب و پر سرو صدایی که برای سوشا مکانی افتاده باید کل این مجموعه تحت تاثیر قرار بگیرد؟
آیا در این مجموعه هم نباید همچون تیم رقیب یعنی استقلال آینده نگری صورت می گرفت؟ مگر غیر از این است که استقلالی ها بعد از مصدومیت مهدی رحمتی در اواخر نیم فصل اول لیگ برتر، حداقل به داشتن دروازه بان دومی بنام وحید طالب لو امیدوار بودند؟
معضل امروز پرسپولیس و همین انتقاد که چرا از اول برای سوشا فکر ذخیره ای مطمئن نرفتند در حالی مطرح می شود که ماهها قبل وقتی قرار شد این تیم شکل بگیرد سرمربی کروات پایش را در یک کفش کرد و گفت فقط یک گلر سطح اول می خواهد!
در همان روزها صحبت از چند دروازه بان دیگر برای قرار گرفتن کنار سوشا به میان آمد و حتی مدیریت باشگاه با حامد لک دروازه بان فعلی صبای قم به توافق رسید اما برانکو در جلسه ای باز هم یادآور شد که جذب یک گلر مدعی دیگر سبب خواهد شد تا سوشا تمرکز خود را از دست بدهد.
برانکو در واقع همان تز دیرینه خود را پیاده کرد و همو بود که در زمان حضورش در راس تیم ملی ایران معتقد بود سایه یک دروازه بان مدعی هم می تواند تمرکز ابراهیم میرزاپور را بر هم بزند، که آن دیدگاه، بعد از رفتن برانکو از تیم ملی و متعاقبا کناررفتن میرزاپور، دروازه ملی را با فقدان یک دروازه بان شش دانگ و سرپنجه که تجربه بالایی داشته باشد مواجه ساخت.
حالا باشگاه بزرگ تهرانی با داستانی عجیب روبرو شده و نه گلر اول آن مشخص است و نه نفری که بتواند برای او ذخیره ای مطمئن باشد و این معضل ریشه در نه گفتن اول فصل برانکو به پیشنهاد جذب یک گلر دوم مطمئن دارد.
حالا باید منتظر ماند و دید مرد کروات همچنان همان تز را دنبال می کند یا آنکه پس از معرفی دروازه بان خارجی و شماره یک تیمش، نفر دومی را بر می گزیند که فاصله اش با نفر اصلی کیلومترها نباشد و …/کاپ
