وقتی سوت پایان دربی ۸۲ به صدا در آمد و بازیکنان استقلال به رختکن رفتند، سید مهدی رحمتی که به شدت از عملکرد کادرفنی شاکی بود، در رختکن فریاد کشید: «نگذارید دهانم باز شود و حرف هایی که نباید بزنم را به زبان بیاورم.»
رحمتی که اگر در این بازی نمی درخشید استقلال بعد از ۴۳ سال دوباره ۶ تایی می شد، به حدی شاکی بود که هیچ کدام از مربیان جرات نکردند سرشان را بالا بیاورند.
تنها کاری که مدیران استقلال انجام دادند این بود که بازیکنان را ممنوع المصاحبه کنند و از رحمتی و وحید طالب لو هم بخواهند نه خودشان حرف بزنند و نه اجازه بدهند سایر آبی پوشان مصاحبه کنند.
با این همه باید منتظر افشاگری رحمتی بود. رحمتی از چند هفته قبل با کادرفنی استقلال به مشکل خورده و روز جمعه هم با ترکیب اولیه تیم و برخی تعویض های پرویز مظلومی که مصداق بارز تعویض بد بود، مشکل داشت.
وی پیش از این گفته بود به زودی حرف هایی خواهد زد که خیلی دیگر نتوانند در این فوتبال بمانند ولی هنوز اهالی فوتبال منتظرند تا به وعده اش عمل کند.
