مهدی هاشمی نسب مصاحبه ای کرده و گفته که مصرف مشروب و ترامادول در فوتبال ایران بیداد می کند.
متاسفانه نمی شود در خصوص برخی از ناهنجاری ها از قبیل مصرف مشروب و ترامادول مطالب را پنهان کرد بلکه باید با تاسف موضوع را پذیرفت و دنبال راهکارهایی برای این موضوع باشیم.
شما چه راهکارهایی را پیشنهاد می کنید؟
به نظر من ابتدا ورزشکاران و سپس باشگاه ها باید از این موضوعات و آسیب آن ها مطلع باشند. آنچه که می توانم درباره جلوگیری از وقوع این ناهنجاری ها بگویم این است که برنامه ریزی خوب و کنترل دقیق باشگاه ها نسبت به ورزشکاران مهم ترین راهکار است، متاسفانه این موضوع در کشور ما به طور مطلوب مورد ارزیابی قرار نمی گیرد ولی در کشورهای توسعه یافته که دارای باشگاه های قوی و حرفه ای هستند، باشگاه نظارت دقیق برا عملکرد بازیکنان دارند و آن ها را ۲۴ ساعته کنترل می کنند. گاهی حتی شب ها هم به بازیکنان زنگ می زنند تا بدانند کجا هستند. چنانچه بدرفتاری یا ناهنجاری های شبانه دیده شود یا مثلا در مراکز بی اخلاقی شبانه حضور داشته باشند و یا از مواد نیروزا یا دخانی استفاده کنند، برخورد تند و قاطعانه ای با آن ها می کنند.
یعنی مقصر اصلی باشگاه ها هستند؟
باشگاه ها باید روی بازیکنان شان کنترل داشته باشند که آمار این ناهنجاری ها پایین بیاید ضمن آنکه این موضوعی است که بازیکنان هم باید رعایت کنند و اخلاق حرفه داشته باشند. آن ها باید بدانند که عدم رعایت این موارد سبب سقوط شان می شود.
اخلاق حرفه ای دقیقا یعنی چه؟
این ها مواردی است که در آیین نامه های فیفا و در قالب کدهایی مشخص شده است، بازیکن باید با رعایت اینگونه مسائل موجبات آسیب به خودش و باشگاه را ایجاد نکند.
نکته جالب این است که شما مقصر اصلی این اتفاقات را باشگاه می دانید.
ببینید رعایت اولویت مسائل و نرفتن به سمت حاشیه ها و ناهنجاری ها یک خلق و خوی شخصی است ولی نباید فراموش کنیم که بازیکنان ما در سنین جوانی و نوجوانی قرار دارند و قوای مقابله با اینگونه مسائل را ندارند. کنترل کردن به طور کلی سخت است ولی باشگاه ها باید با دیسیپلین های خاص و برنامه ریزی های سفت و سخت، عامل کشیده شدن به سمت این ناهنجاری ها و رفتارهای زشت را مانع شوند.
