به گزارش خبرنگار تاریخ خبرگزاری فارس، در اواخر سال ۶۳ رجوى پیش بینى کرد که کادرهاى اصلى گروه دیر یا زود به این جمع بندى مىرسند که اقدامات، تاکتیکها و سیاستهاى وى با ناکامى روبرو شده و ضایعات سنگینى بر پیکر سازمان وارد آمده است.
رهبرى سازمان پى برد که عدم تحقق هدفهاى استراتژیک باعث بروز تردید در خط مشى و درستى تاکتیکهاى رهبرى شده و مقدمه بحران سیاسى، تشکیلاتى و رشد تضادهاى درونى را فراهم خواهد ساخت. از این رو براى گریز از بحران، اقدام به تغییر ماهیّت تشکیلات و روابط تشکیلاتى نمود و کوشید تحت عنوان «انقلاب نوین ایدئولوژیک»، در واقع با «رهبرسازى» بر بن بست پدید آمده غلبه کند.
در تاریخ ۱۹ اسفند ۶۳، اعلان ازدواج رجوى با همسر فرد دوم سازمان (ابریشمچى) توجه بسیارى را به این حادثه معطوف ساخت. مرکزیت سازمان در بیانیه خود کوشید تا اعضا و هواداران را براى جاانداختن شکل نوین رهبرى آماده سازد.
بسم‌الله الرحمن‌الرحیم
در مسیر خدا و خلق، با اختیار و رضای خاطر، ضرورت ایدئولوژیک و تشکیلاتی و مشیت انقلاب نوین مردم ایران که مظهر مشیت الهی است پذیرفته و با مراعات سیره‌ی نبوی و سلسله مراتب شرع محمدی تصمیم به ازدواج گرفتیم و بشر المومنین بان لهم من الله فضلا کبیرا
