به گزارش گروه رسانه‌های خبرگزاری افق، امام رضا علیه السلام : هرگاه خداوند، بنده اى را براى امور بندگانش برگزیند، براى این کار سینه اش را گشاده گرداند و چشمه هاى حکمت به دل او سپارد و علم را به کمال بر او الهام کند و از این پس دیگر در پاسخى درمانده نگردد و در (تشخیص) صواب، سرگشته نشود.
او معصوم است و تأیید شده (از جانب خدا) و توفیق یافته و رهنمون گشته و از خطا و لغزش و افتادن در امان است. خداوند او را به این امور اختصاص داده تا حجّت او بر بندگان خدا و گواه او بر خلقش باشد و «و این فضل خداست که به هر که خواهد، دهد و خدا صاحب فضل بزرگ است».
متن حدیث:
الإمام الرضا علیه السلام : إنَّ العَبدَ إذَا اختارَهُ اللّه ُ عَزَّوجَلَّ لاُِمورِ عِبادِهِ شَرَحَ لِذلِکَ صَدرَهُ ، وأودَعَ قَلبَهُ یَنابیعَ الحِکمَهِ ، وألهَمَهُ العِلمَ إلهامًا ، فَلَم یَعیَ بَعدَهُ بِجَوابٍ ، ولا یَحیرُ فیهِ عَنِ الصَّوابِ ، فَهُوَ مَعصومٌ مُؤَیَّدٌ ، مُوَفَّقٌ مُسَدَّدٌ ، قَد أمِنَ الخَطایا والزَّلَلَ والعِثارَ ، یَخُصُّهُ اللّه ُ بِذلِکَ لِیَکونَ حُجَّتَهُ عَلى عِبادِهِ ، وشاهِدَهُ عَلى خَلقِهِ ، و “ذلِکَ فَضلُ اللّه ِ یُؤتیهِ مَن یَشاءُ واللّه ُ ذُو الفَضلِ العظیمِ”.
“اصول کافی، جلد۱،صفحه ۲۲۲- عیون اخبار الرضا، جلد۱، صفحه۲۰۱
