پس از روز عاشورا و به شهادت رسیدن یاران با وفای امام حسین(ع) دیگر قافله حسین بن علی(ع) به اسارت دشمن درمیآید و نامردان، هیچ رحمی به حال کودکان و زنان کاروان نمیکنند و همه را به باد تازیانه میگیرند.
آری آنان حتی رحمی به حال امام بیمارمان نکردند و ایشان را با حال بد و تب بالایی که داشتند به غل و زنجیر کشیدند و بزرگترین ستمها را در مقابل چشمانشان به عمهشان زینب (س) و کودکان امام حسین (ع) روا داشتند.
حجتالاسلام و المسلمین سید ابراهیم لواسانی در گفتوگو با خبرنگار ایسنا به مناسبت فرا رسیدن سالروز شهادت امام سجاد(ع)، اظهار کرد: با توجه به اینکه دشمنان هدفشان این بود که عترت و قرآن را که دو اصل گرانبها از پیامبر اکرم(ص) است، نابود کنند امام سجاد مانع از این کار آنها شدند.
وی ادامه داد: دشمنان میخواستند که دین حق را که احیا شده بود، نابود کنند و حضرت این دو اصل گرانبها که پیغمبر بر جای گذاشتند را با شگرد و راهکار خود پاس داشتند.
این استاد حوزه علمیه گفت: بنابراین در زمان امام حسین(ع) دشمنان به خیالشان که عترت و خاندان پیامبر را نابود کنند پس با این کار خود گمان کردند که قرآن هم از بین میرود و دیگرچیزی برای شیعیان باقی نمیماند.
وی تشریح کرد: در حقیقت اگر گفته نشود که کار امام سجاد(ع) و پس از ایشان امام باقر(ع) و امام صادق(ع) از کار امام حسین مهم تر بوده، اما میتوان گفت که برابر با قیام و عظمت ایشان بوده است.
لواسانی عنوان کرد: خداوند پیغمبر(ص) را مبعوث کرد برای این که دین خود را در عرصه زمین پهن و گسترش دهد و همه انسانها را از گمراهی و بدبختی برهاند و به رشد مطلق و کمال دائم برساند.
وی اظهار کرد: در کربلا بود که امام سجاد(ع) میبایست فرصت را از دست دشمن بگیرند و در حقیقت دین حق را به واسطه حضور و بقای خود و فرزندان خود «امام باقر و امام صادق(ع)» که بیشترین روایات، درسها، تفاسیر، علوم، معنویت، کمالات و عرفان از آنها نقل شده است، از گزند آسیبها در امان نگه دارند.
این استاد حوزه علمیه عنوان کرد: لذا حضرت به شگرد علمی، دینی، فرهنگی و رشد فکری روی آوردند و از آنجا که بنیامیه میخواست او را از بین ببرد بنابراین کاری که امام سجاد (ع) انجام دادند این بود که این مسیر را ادامه دادند.
لواسانی خاطرنشان کرد: بنا به روایتی امام سجاد (ع) در شب بعد از سوم امام حسین (ع) به شهادت رسیدند و بنا به برخی روایت دیگری نیز شهادت ایشان ۲۵ محرمالحرام است.
وی گفت: سیره عملی امام سجاد (ع) نیز همانند دیگر ائمه (ع) بوده که تلاش میکردند فقط انسانها را به راه راست هدایت کنند، زیرا هدایت است که نفوس آنها را زنده میکند و زنده بودن است که شخص را در مسیر اصلی قرار میدهد وگرنه انسان مانند مردهای بیش نیست.
این استاد حوزه علمیه عنوان کرد: در واقع ائمه (ع) در این فکر بودند که چگونه بتوانند راهبرد و راهکاری را پیشه خود سازند و در آن مسیر، شیعیان خود را به حد کمال، رشد معنوی و هدایت واقعی در این دنیا برسانند.
لواسانی بیان کرد: اگر کسی در این دنیا هدایت نشود در آن دنیا ناقص و ناکام خواهد بود و از درجات معنوی بهره نخواهد برد و با درجات عالی نیز به بهشت راه نخواهد یافت.
وی خاطرنشان کرد: در حقیقت ائمه (ع) در صدد بودند که به هر گونهای جان انسانها را حفظ کنند و این کار را نیز توام با هدایت قرار میدادند.
این استاد حوزه علمیه گفت: بنیامیه در جنگ با امام حسین(ع) تا آن جا که توانست تاروپود مذهب حق را از بین برد و دیگر چیزی نمانده بود که با شهادت امام سجاد(ع) این اتفاق رخ بدهد، اما به خواست خداوند بود که آن حضرت بیمار باشند و به میدان جنگ نروند و با دشمنان نجنگند و زنده بمانند تا این رشته وصل پاره نشود و باقی بماند.
لواسانی خاطرنشان کرد: این اتفاق باعث شد که پس از ایشان نیز شیعیان بتوانند رشد و کمال پیدا کنند و این هدایت نصیب همه بشریت شود و به گوش آنها برسد این شد که امام باقر(ع) و امام صادق(ع) شروع به کار علمی کردند.
وی اظهار کرد: این دو بزرگوار با مدارا کردن با دشمن، توانستند که آنها را از راه جبهه فرهنگی دور کنند و به ضعف اندازند و آرام آرام بار علمی را که پیامبر بنا نهاده بودند را بلند کردند.
لواسانی اظهار کرد: تا امروز این راه روشنگری برای ما بر جای مانده است و انشاالله که ادامه نیز خواهد داشت.