ساعت ۲۴- «کاسیس دوپکول» که در دهکده‌ای در شمال نیویورک زندگی می‌کند، از همان کودکی شانس یک زندگی پرهیجان را داشته است. پدر و مادرش اجازه دادند که تا کلاس ششم را در خانه بخواند، بعد دوباره به مدرسه برگشت تا بتواند به دانشگاه راه پیدا کند، در کالج، اقتصاد اجتماعی و اکوتوریسم خواند و بعد تصمیم گرفت خودش پیام «توریسم دوست‌دار محیط زیست» را به دنیا برساند و برنامه‌ریزی کند که به تمام دنیا سفر کند.
این فعال صلح و محیط زیست با شعار «کمک به صنعت توریسم پایدار» از راه استفاده از ظرفیت‌های اقتصادی محلی تصمیم گرفت رکورد گینس را در سریع‌ترین سفر دور دنیا بشکند، قبل از او «یلی لیو» توانسته بود در سه سال و ۳ ماه و شش روز به تمام کشورهای دنیا سفر کند.
او در گفت‌وگویی با یک نشریه نروژی در مورد سفر دور دنیایش گفته است: « یکی از مهم‌ترین چالش‌های زندگی‌ام سفر دور دنیا بود. وقتی ۲۵ ساله شدم از خودم پرسیدم می‌خواهم چه کاری در زندگی انجام دهم که سبب تغییر دنیا شود. تصمیم گرفتم کارم را رها کنم و یک کار متفاوت انجام دهم؛ از کتاب‌هایی که می‌خواندم الگو گرفتم، با خودم فکر کردم اگر بخواهم کاری انجام دهم حالا وقتش است. با تعداد زیادی از شرکت‌ها مکاتبه کردم تا در مورد هدف سفرم به دور دنیا برایشان توضیح دهم و در نهایت توانستم به اندازه کافی حامی مالی برای سفرم پیدا کنم.»
« من باور دارم که فرزندان هزاره، این فرصت را دارند که دنیا را جای بهتری برای زندگی کنند. حالا بیشتر از هر زمان دیگری در تاریخ بشریت، ما این فرصت را داریم که از طریق فن‌آوری با هم در تماس باشیم، هیچ مرز سیاسی در واقع نمی‌تواند ما را از هم جدا کند. جنبش هزاره، همین است؛ اتحاد دنیا با محور صلح و پایداری. وقتی به خبرها نگاه می‌کنید، اخبار بد در مورد همه کشورها وجود دارد؛ چیز هایی که باعث می‌شود مردم بترسند و نخواهند به کشور های خاصی سفر کنند؛ اما هدف سفر این بوده است که بگویم همه دنیا امن و خوب است، من به دنبال این بودم که زیبایی‌هایی همه دنیا را به مردم بشناسانم.»
کاسیس اما درباره سخت‌ترین بخش رکوردشکنی‌اش می‌گوید: « بیشترین مشکل این بود که باید همه کارها را با هم انجام می‌دادم، در چنین سفری مدام باید برای گرفتن ویزا، هماهنگی تورهای مسافرتی و ارتباط با رسانه‌ها وقت گذاشت. به غیر از آن، باید در رسانه‌های اجتماعی هم فعال می‌بودم و همه چیز را مدام به روز می‌کردم، همین طور سایتی را که در مورد سفرم راه انداخته بودم باید به روز می‌کردم، علاوه بر این باید مدام به دنبال حامیان مالی تازه می گشتم و به این فکر می‌کردم که اگر حتی یک ای‌میل را نخوانده از دست بدهم ممکن است یک فرصت دیگر را از دست داده باشم. همه این‌ها استرسی علاوه بر استرس سفر به آدم وارد می‌کند. با این حال خوشحالم که همه چیز خوب پیش رفت.»
کاسیس در مورد این که چطور سفرکردن می‌تواند به گسترش صلح در دنیا کمک کند هم می‌گوید: « کاری که مردم می‌توانند انجام دهند این است: با سفرکردن می‌شود به اقتصاد محلی کمک کرد، می‌شود درباره زندگی مردم دیگر، چیز یاد گرفت، در طول سفر البته باید به محیط زیست و فرهنگ مردم دیگر هم احترام گذاشت، اگر وقتی که از سفر برمی‌گردید برای دیگران تعریف کنید که چه چیزی تجربه کرده‌اید، به همین راحتی به توسعه صلح در دنیا کمک کرده اید. همه کشورها زیبایی‌هایی دارند که می‌شود آن‌ها را دید و با دیگران به اشتراک گذاشت. بهترین راه برای کمک به صلح این است که با مردم محلی کشور های دیگر دوست شوید، فرهنگ‌های مردم باقی دنیا را ببینید و این چیزهای خوب را در شبکه‌های اجتماعی برای دیگران تعریف کنید. فرزندان هزاره می توانند با توریسم پایدار، دنیا را متحد کنند، می‌توانند دنیا را از طریق شبکه‌های اجتماعی متحد کنند، ما می‌توانیم روابط صلح‌آمیز با تمام مردم از تمام فرهنگ‌ها داشته باشیم. امیدوارم بتوانیم از این راه دنیا بهتری برای نسل بعدی بسازیم.»
