مصطفی پورمحمدی به هفته نامه”شما” گفت:نه فقط جریان انحرافی که اشخاصی با رانت ثروت و قدرت یا ترکیبی از هر دو، میتوانند عنصر نابابی را به مجلس بفرستند.
متأسفانه آدمهای ناباب خیلی زود هم همدیگر را پیدا میکنند، یعنی وقتی اینها به مجلس رسیدند، همدیگر را پیدا میکنند و میشوند یک گروه. شاید جریان انحرافی بتواند ۵۰ نفر را به مجلس بفرستد، ۵۰ نفر هم این طرف و آن طرف پیدا میشوند و رویهمرفته عدد وحشتناکی میشوند. نباید از این خطر غفلت کرد و ما باید تمام فضای منظومه انتخاباتی و نقشه آن را خوب رصد کنیم.
کافی است انسان از نقطهای غفلت کند تا از همانجا آسیب وارد شود و قدرت جبرانش هم نیست. ما در این سی و یکی دو سال بعد از انقلاب نمونههای متعددی از این دست داریم که از یک نقطه غفلت و به آن بیتوجهی کردیم و از همانجا آسیب جدی خوردیم و هزینههای زیادی را هم تحمل کردیم.
من خیلی بدبینانه به عوامل اجرای انتخابات نگاه نمیکنم. یک سلسله عوامل در بطن اجرای انتخابات هستند، ناچارند از نظمی اطاعت کنند و قواعد و ساختارهایی بر آنها حاکم است و خیلی نمیتوانند مانور بدهند، مهم حاشیهسازی و حاشیهنشینها هستند که تأثیر میگذارند.
انتخابات یعنی فضاسازی تأثیر روی افکار عمومی، کار روانی. هر کس در این زمینه هنر بیشتری داشته باشد، موفقتر است. اساساً اتاق جنگهای انتخاباتی یعنی چه؟ یکی از شاخصها و اهرمهای انتخابات، اتاق جنگ آنهاست. ما هم بدون اینکه اسمش را بیاوریم، مثل غربیها عملیاتش را انجا میدهیم. در دوم خرداد دقیقاً دیدیم که اتاق جنگ چه کرد و چگونه کاندیدای اصولگرایان را بهشدت در افکار عمومی پایین آورد. این اتاق جنگ یکسره شایعهسازی و شایعهها را پخش میکرد و روی افکار عمومی اثر میگذاشت و عملاً هم جوابش را گرفت.
*مدیران انتخاباتی باید به انصاف و رعایت قانون و همه اصول غیرجانبدارانه عمل کنند. اساساً انتخابات سالم جز بر این مدار ممکن نیست برگزار شود.