هافبک دفاعی ۳۰ ساله تیم پرسپولیس که در دو فصل اخیر بازیکن مورد علاقه پروفسور بوده، نسبت به اوایل لیگ شانزدهم پیشرفت های زیادی داشته است. او در آن دوران به عنوان دفاع چپ استفاده می شد اما پس از خرید شجاع خلیل زاده و بازگشت انصاری به پست تخصصی، ربیع خواه نیز یک خط جلوتر آمد تا در جایی بازی کند که علاقه بیشتری به آن دارد و پست تخصصی اش نیز محسوب می شود.
ربیع خواه بازیکنی در حد تیم ملی نیست و شاید از هافبک های دفاعی پرسپولیس نیز کیفیت کمتری داشته باشد اما نکته ای که او را به چهره اصلی تیم تبدیل کرده، نوسان کم و روند ثابت در مسابقات بوده است. ربیع خواه هیچ حاشیه ای برای تیم ایجاد نمی کند و در تمرینات و بازی ها نیز بیشترین توانایی خود را به معرض نمایش می گذارد؛ هرچند که ممکن است مثل هرکس دیگری اشتباهاتی هم داشته باشد.
نباید اشک و اندوه ربیع خواه پس از دربی و درخواست برای نیمکت نشینی را فراموش کرد، این اشک و اندوه بدون شک نتایج یک فصل و نیم اعتراض به بازیکنی بوده که بیشترین میزان تلاش را داشته است. همچنین نباید فراموش کرد همین بازیکن شماره ۱۸ فصل گذشته در قطر با نمایشی استثنایی، پرسپولیس را در حفظ نتیجه ۱-۰ مقابل لخویا کمک کرد و به مرحله بعدی فرستاد.
ورزش سه
