با سلام و عرض ادب خدمت هوادارانِ فهیم باشگاه بزرگ پرسپولیس
در ابتدا باید بگویم که حرف زدن با شما آن هم در این زمان که از تیمِ محبوبم جدا شده ام خیلی سخت است، دل کندن از شما‌ها آنقدر دشوار بود که نتوانم احساسِ درونی ام را در قالبِ یک متن بیان کنم، در تمامیِ این دو سال که جز بهترین سال‌های زندگی ام بود سعی کردم حرفم را با شما در داخل زمین مسابقه بزنم، از زمانی که به پرسپولیس پیوستم سعی کردم بیشتر تمرین کنم، بیشتر بجنگم و بیشتر تمرکز کنم که شرمنده‌ی شما هواداران نشوم و هر چه در توان داشتم گذاشتم، فقط به عشق شما که در سخت‌ترین شرایط هم پشتیبانمان بودید، و بزرگترین هدیه برایم خوشحالی شما در روزِ جشنِ قهرمانی بود، بالا بردن کاپ قهرمانی در این دو سال افتخاری بود که نصیب من شد در سایه‌ی حمایت‌های شما که بدونِ چشمداشت فقط حمایت کردید، همانطور که قبلا هم گفتم بعضی اوقات از شدت خستگی نایِ راه رفتن هم نداشتم که با تشویقهایتان جانِ دوباره میگرفتم و زمانیکه مصدوم میشدم تا روزِ بهبودی بی قرار بودم که هر چه زودتر برای تیم محبوبم به میدان بروم، من خودم را مدیون حمایت‌های بی دریغ شما میدانم
سختی‌های زیادی کشیدم و سعی کردم بدون توجه به حاشیه‌ها فقط به عشق شما در داخل مستطیل سبز بجنگم
مگر میشود در زمین مسابقه بود و حرص و جوش‌های شما را نادیده گرفت! سعی کردم مثل یک سرباز باشم، یک سربازِ وظیفه شناس که هر جا مربی دستور داد انجام وظیفه کنم، چون اعتقاد داشتم بهترین خدمت به شما هواداران، که سرمایه اصلی باشگاه هستید اجرای دستوراتِ و فرامین تاکتیکی مربیِ تیم به نحو احسن در طول مسابقات است.
صادقانه باید بنویسم که با توجه به اینکه سن و سالم به بالای سی سال نزدیک میشود ممکن بود دیگر فرصتی برای لژیونر شدنم فراهم نشود و صادقانه‌تر اینکه برای ادامه‌ی زندگی باید به مسائل مالی و رفاهِ خانواده ام هم فکر میکردم؛ و از طرفی هم کیفیت هم تیمی هایم آنقدر بالاست که مطمئن هستم جای خالی ام احساس نمیشود
پرسپولیس در هیچ برهه‌ای از زمان متکی به شخص نبوده و بازیکنان می‌آیند و میروند و چیزی که میماند نام بزرگ پرسپولیس است.
در همینجا باید از زحمات آقای برانکو تشکر کنم، از اعضای کادر فنی و همه بازیکنان، چون اطمینان دارم اگر بنده موفقیتِ فردی داشتم حاصل زحماتِ تمام عوامل باشگاه پرسپولیس بود، برای همین از تمامی نفرات مخصوصاً آقای برانکو و جناب آقای گرشاسبی که در این مدت همراه بنده بودند تشکر میکنم.
اگر بابتِ تصمیمم در این شرایط سخت، دلی را آزردم به بزرگواریتان ببخشید.
