بر اساس گزارش سازمان بین المللی کار درباره وضعیت اشتغال جهانی در سال دو هزار و دوازده، به منظور تضمین رشد اقتصادی پایدار و حفظ انسجام اجتماعی باید حدود ششصد میلیون شغل طی ده سال ایجاد شود اما چشم اندازهای روشنی برای اشتغال زایی وجود ندارد. خوآن سوماویا مدیرکل دفتر بین المللی کار با ابراز تأسف گفت: «به رغم تلاش دولت‌ها، بحران کار بی وقفه ادامه دارد». وی افزود: «یک سوم کارگران در جهان یعنی معادل یک میلیارد و یکصد میلیون نفر، یا بیکار هستند یا زیر خط فقر زندگی می کنند». وی تأکید کرد: «بنابراین آنچه که لازم است این است که اشتغال زایی در اقتصادی واقعی به اولویت شماره یک دولت‌ها تبدیل شود». سازمان بین المللی کار اعلام کرد این شغل‌ها باید به ویژه در بخش خصوصی ایجاد شود و از مسئولان سیاسی کشورها خواست «برای کاهش نگرانی‌ها و تردیدهایی که از سرمایه گذاری های خصوصی جلوگیری می کند به شیوه‌ای قاطعانه و هماهنگ عمل کنند تا بخش خصوصی بتواند موتور اصلی اشتغال زایی جهانی را دوباره راه بیندازد». به گفته خوآن مانوئل سالازار یکی از مدیران سازمان بین المللی کار، در سال دو هزارو یازده، حدود دویست میلیون نفر در جهان بیکار بودند که رقمی «بی سابقه» به شمار می‌رود. اگر آمار بیست و هفت میلیون جوینده کار را که دیگر از کار پیدا کردن دلسرد شده‌اند و جهان کار را رها کرده‌اند، به حساب بیاوریم، این رقم بسیار بالاترخواهد رفت. این دسته، بیشتر جوانانی هستند که پس از پایان یک دوره تحصیلات، موفق به یافتن شغل نشده‌اند و دوباره تحصیلاتشان را از سر گرفتند. بنا بر سازمان بین المللی کار، همه ساله، حدود چهل میلیون نفر به صفوف جویندگان کار اضافه می شود. سازمان بین المللی کار پیش بینی می کند در سال دو هزار و دوازده، این رقم به طور متوسط در جهان سه میلیون نفر بیشتر باشد. اگر نرخ رشد اقتصادی جهان در سال دو هزار و دوازده به کمتر از دو درصد برسد، در این صورت چهار میلیون بیکار دیگر (و نه سه میلیون) به شمار بیکاران اضافه شود اما در صورتی که منطقه یورو بتواند به سرعت بحران بدهی را حل و فصل کند، یک میلیون نفر از بیکاران جهان کاسته خواهد شد. جوانان همیشه قربانیان اصلی کمبود فرصت های شغلی هستند.
هفتاد و چهار میلیون جوان پانزده تا بیست و چهار ساله در سال دو هزار و یازده بیکار بودند که از سال دو هزار و هفت، چهار میلیون نفر افزایش داشته است. جوانان سه برابر بیشتر از بزرگسالان با خطر بیکاری مواجه هستند و میزان بیکاری آنان در سطح جهانی به دوازده و هفت دهم درصد می رسد. به گزارش خبرگزاری فرانسه از ژنو، سازمان بین المللی کار همچنین اعلام کرد که نهصد میلیون کارگر در جهان با درآمدی کمتر از دو دلار در روز، زیر خط فقری که از سوی بانک جهانی تعیین شده است، زندگی می کنند.
این رقم، پنجاه و پنج میلیون بیشتر از قبل از بحران سال دو هزار و هشت است. نیمی از این نهصد میلیون نفر با درآمدی کمتر از یک دلار و بیست سنت در روز، زیر خط فقر مطلق زندگی می کنند.
