- افغانستان: پایتخت افغانستان یعنی کابل یک منطقه‌ی جنگی است و برای سفر به این کشور حتماً باید کسی را در آنجا داشته باشید. توصیه‌ی ما این است که پس از پیاده شدن در فرودگاه کابل با یک پرواز داخلی به منطقه “بامیان” (Bamiyan) بروید. بامیان‌یک بخش توریستی از کشور است که سالانه هزاران گردشگر داخلی از آن دیدن می‌کنند.
- الجزایر: بیشتر بخش‌های کشور امنیت کافی برای بازدید رادارند اما بعضی مناطق در جنوب در دست گروه‌های افراطی است. گرفتن ویزا معمولاً سه هفته زمان می‌برد. چرا انقدر سخت است؟ خب چون به‌عنوان‌یک قانون کلی شما فقط می‌توانید از کشور سکونت خودتان ویزا دریافت کنید.
- جمهوری آفریقای مرکزی (CAR): در بانگویی که مرکز این کشور است ۱۲۰۰۰ سرباز ملل متحد مستقر هستند که سبب امنیت شهر شده است. اگرچه نباید بدون مشورت با محلی‌ها برای گشت‌وگذار به خارج از شهر بروید. ضمن اینکه می‌توانید در کشور همسایه طی یک روز ویزای این کشور را دریافت کنید.
- جمهوری دموکراتیک کنگو (DRC): بسیاری برای گرفتن ویزای چندین کشور آفریقایی تلاش ناموفقی در سفارت‌ها داشته‌اند اما درنهایت موفق شده‌اند ویزای “بنبن” (Benin) را بگیرند. این را هم بدانید که جنگ‌های داخلی بسیاری در اطراف شهر جریان دارد، پس بدون یک راهنمای محلی هرگز از کینشارا یا گوما خارج نشوید.
- اریتره ( در شمال شرقی کشور اتیوپی و کرانه دریای سرخ): گویی شرایط این کشور پس از پایان جنگ ۲۰ ساله با دخالت اتیوپی و باز شدن مرزها کمی بهتر شده است. با تشکر از نخست‌وزیر جوان و محافظه‌کار اتیوپی یعنی ابی احمد که اولین قدم را برای پایان دادن به این جنگ برداشت. هرچند گرفتن ویزای این کشور کمی مهارت می‌خواهد. قبل از سفر تقاضای خود را ۸ هفته یا بیشتر برای نزدیک‌ترین سفارت بفرستید.
- گینه استوایی: فقط افرادی که پاسپورت آمریکا دارند می‌توانند از این کشور بدون ویزا دیدن کنند. مابقی افراد ممکن است با مشکلاتی روبرو شوند. این راهم بدانید که تنها با نشان دادن حساب بانکی بالاتر از ۲۰۰۰ پوند انگلیسی و داشتن نامه‌ای از پلیس مبنی برنداشتن جرمی در ماه‌های اخیر می‌توانید وارد این کشور شوید.
- عراق: بازدید از شهرهای اربیل و سلیمانیه ایمن بوده و مشکلی ندارد، می‌توانید در زمان ورود ویزای خود را دریافت کنید. این شهرها در کردستان بوده و بخشی از عراق هستند. شرایط امنیتی در بغداد نیز بسیار بهبودیافته است اما گرفتن ویزا زمان زیادی می‌خواهد.
- لیبی: این کشور ویزای توریستی صادر نمی‌کند. به همین سادگی!
- نااورا: تنها کشوری در اقیانوس آرام که می‌تواند مسئله‌ساز شود. این مسئله بیشتر به خاطر پناه‌جویان استرالیایی است که در این جزیره اسکان داده‌شده‌اند. این کشور از دست روزنامه‌نگارانی که فقط برای نوشتن خبرهای منفی به آنجا می‌آیند به ستوه آمده است، بدین منظور، هزینه دریافت ویزای اشخاص رسانه‌ای ۸۰۰۰ دلار استرالیایی تعیین‌شده است. این مقدار پول هزینه‌ای است که در جریان روند ویزا دریافت می‌شود و متضمن ویزا نیست. بنابراین بسیاری از روزنامه‌نگاران در ابتدا با ویزای توریستی اقدام می‌کنند، این امر سبب مشکوک شدن افسران اداره مهاجرت در نااورا به هر یک از مراجعین می‌شود (آمار سالانه تنها ۱۲۰ توریست در این کشور تعجب‌برانگیز نیست). این کار سبب آهسته شدن فرایند دریافت ویزا برای هرکسی می‌شود. بنابراین توصیه می‌شود که حداقل ۸ هفته قبل از برنامه‌ریزی برای سفر از طریق ایمیل برای دریافت ویزا اقدام کنید، درصورتی‌که روزنامه‌نگار هستید این کار را زودتر شروع کنید (حتی اگر واقعاً می‌خواهید تعطیلات خود را در آنجا بگذرانید).
- نیجریه: گرفتن ویزای نیجریه حدوداً یک هفته زمان می‌برد، اما باید از سفارت کشوری که در آن زندگی می‌کنید اقدام کنید. اگر کمتر از ۴۸ ساعت بین پروازهایتان زمان‌دارید، می‌توانید زمان رسیدن به فرودگاه، ویزای عبور دریافت کنید. یادتان باشد که عکس‌های پاسپورت و پول نقد را همراه داشته باشید.
- روسیه: اوه، بروکراسی. فقط مطمئن شوید که تقاضانامه خود را به‌درستی پرکرده باشید و به‌تمامی سؤالات در فرم خودپاسخ داده باشید. در غیر این صورت به‌هیچ‌وجه به درخواست شما اهمیت داده نمی‌شود. ویزا چیزی است که آن‌ها تا زمانی که شما برگردید و ویزای خود را بردارید، برای گفتنش به شما خود را به‌زحمت نمی‌اندازند.
- عربستان سعودی: این کشور درنهایت شروع به صدور ویزا برای بیشتر کشورها کرده است، اما فعلاً برای رویدادهای قطعی. خانم‌ها و آقایان اغلب می‌توانند طی ۱-۲ روز ویزای خود را دریافت کنند.
- سومالی: درصورتی‌که از رفتن به دو ایالت خودمختار سومالی لند و پانت لند خوشحال باشید، بازدید از این کشور دشوار نخواهد بود. هرچند هیچ‌یک از این دو ایالت مورد تائید سازمان ملل متحد نیستند، پس به‌صورت قراردادی فعلاً بخشی از سومالی محسوب می‌شوند. هارگایسا به‌عنوان پایتخت سومالی لند شهر امنی است (هرچند شما نیاز به ویزا دارید که می‌توانید طی یک روز در دفاتر توریستی در آدیس‌آبابا، جیبوتی یا لندن آن را دریافت کنید). برای بازدید از سایر قسمت‌های کشور می‌بایست با یک آژانس مسافرتی همراه شوید که راهنما، راننده و نیروهای امنیتی در اختیارتان می‌گذارد، نیروهای امنیتی پشت سر ماشینتان حرکت می‌کنند.
- سودان جنوبی: این کشور در حالت عادی ویزای توریستی صادر نمی‌کند و شما نیاز به یک دعوت‌نامه از شرکتی در کشور خودخواهید داشت. آن‌ها درگذشته، نامه‌ای از هتل را هم می‌پذیرفتند اما در حال حاضر این کار رسمیت ندارد. بنا به گفته‌ها اقدام از طریق سفارت کامپالا در اوگاندا بهترین شانس شماست که خب چندان هم آسان و ساده نیست.
- سودان: گرفتن ویزای این کشور نیاز به مهارت خاصی ندارد اما روند آن کمی آهسته است. بهتر است ۴-۵ هفته قبل از شروع سفر برای ویزا اقدام کنید.
- سوریه: گرفتن ویزای سوریه نیاز به کمی پول دارد، زیرا برای این منظور می‌بایست از یک شرکت مسافرتی در داخل کشور کمک بگیرید.
به خاطر داشته باشید که ضرورت‌های ویزا در عرض چند دقیقه ممکن است تغییر کنند، پس خواهشا اگر شک دارید، این مسئله را با یک سفارت یا یک انجمن گردشگری به‌صورت آنلاین چک کنید. دوما کشورهای دیگری وجود دارند که به باور بسیاری از افراد سفر به آن‌ها دشوار است، اما این‌طور نیست. من در ادامه به چند کشور به ترتیب حروف الفبا اشاره می‌کنم.
- آنگولا: آن‌ها حالا ای ویزا (evisas) را ارائه می‌کنند.
- بوتان: شما اجازه ندارید بدون راهنما وارد کشور شوید، این بدان معناست که کل هزینه سفر شما می‌بایست قبل از رسیدنتان پرداخت شود. به‌محض پرداخت مبلغ موردنظر، شرکت گردشگری همه کارها را برای شما انجام خواهد داد.
- ونزوئلا: این روزها کاراکاس کمی آشفته است، درصورتی‌که کسی را در این کشور نمی‌شناسید، به آنجا سفر نکنید. بیشتر افراد از کشورهای غربی به‌محض ورود ویزا دریافت می‌کنند، اگرچه آمریکایی‌ها می‌بایست زمان بیشتری را صرف کنند. از نزدیک‌ترین کنسول گری در امریکا اقدام کنید اما انتظار یک‌زمان ۳-۴ هفتگی را داشته باشید.
آیا تا به حال به کشورهای ذکر شده سفر کرده‌اید؟ آیا شما هم با این مشکلات مواجه بوده‌اید؟ اگر تجریبه‌ای در خصوص گرفتن ویزای این کشورها دارید که در این مطلب هم به آن اشاره نشده، آن را با ما و سایر همراهان لست‌سکند در میان بگذارید.
منبع: garfors.com
