به گزارش افق آنلاین ، این روزها اتفاقات عجیب و غریبی در حال وقوع در فرهنگ و هنر کشورمان است، کناره‌گیری از جشنواره فیلم فجر و تحریم آن به نوعی بی‌ربط‌ترین دلیل برای همدردی با خانواده‌هایی است که عزیزشان را اتفاق اخیر از دست دادند. البته باید اعتراف کنیم که نه تنها قشر هنرمندان بلکه عموم مردم ایران داغدار هموطنان‌شانند؛ چه‌بسا بیشتر از کسانی که این روزها خبر انصرافشان از حضور در جشنواره را در شبکه‌های مجازی می‌بینیم.
در خبرها آمد که یکی از مستندهای حاضر در جشنواره فجر از حضور در آن انصراف داده است؛ مستند «کامی» به کارگردانی میترا ابراهیمی و تهیه‌کنندگی پیمان قاسمخانی مستندی است که با وجود اکران در جشنواره سینما حقیقت دیگر در جشنواره فجر حضور نخواهد داشت. به بهانه این رویداد محمدعلی فارسی، مستندساز پیشکسوت کشورمان در گفت‌وگو با تسنیم به بررسی این واقعه پرداخت.
محمدعلی فارسی، مستندساز باسابقه کشورمان در واکنش به کناره‌گیری بعضی از هنرمندان از جشنواره فجر و فیلم مستندی که اخیراً انصراف خود را اعلام کرده است، گفت: خیلی باور ندارم که این رفتارها به خاطر «حب علی» باشد؛ بالأخره همگی از یک خانواده‌ایم و همدیگر را می‌شناسیم؛ این رفتارهای اینچنینی گل به خودی است و حواسمان نیست چه کار می‌کنیم؛ نمی‌دانم چگونه است که کسی مانند ترامپ از آن طرف دنیا توئیت بدهد و در اینجا با هر روشی که دستمان است به او لبیک بگوییم؛ این تناقض را نمی‌فهمم و به نظرم تعارضی وجود دارد که قابل فهم نیست.
وی ادامه داد: حداقل از قشر فرهیخته مستند توقع دارم که کمی دقت کنند. همه ما اعتراضاتی داریم که چرا دیر گفته شده است یا چرا این اتفاق رخ داده است و …؟ بالأخره همه از درگذشت هموطنان خود ناراحت و غمگینیم اما این رفتارها که همسو با رسانه‌های دشمن می‌شود قابل پذیرش نیست؛ به یکی از کانال‌های تلگرامی که در این زمینه فعال است نگاه می‌کردم؛ با خود گفتم که کمی به عقب برگردم و ببینم که در ماجرای شهادت سردار سلیمانی چگونه پوشش خبری داده است یا این که تشییع جنازه را چگونه منعکس کرده است؟ دیدم که در تمام آن دوره خفه خون گرفته بود اما بلافاصله بعد از آن شروع به تبلیغات کرده است.
این کارگردان و مستندساز ضمن اعلام همدردی خود با خانواده‌های داغدار گفت: تمام کسانی که این بلا بر سرشان آمده و شهید شدند عزیزان این مردم و مملکتند اما از کسانی که این روزها به خیابان‌ها می‌ریزند این سؤال را می‌پرسم؛ اگر برای کسانی که شهید شدند عزاداری می‌کنید چرا در همان روز اول شمع روشن نکردید؟ چرا به محض اینکه فهمیدید این خط، اشتباه پدافندی بوده است هوس شمع روشن کردن به سرتان زد؟ واقعاً تعجب می‌کنم که یک هنرمند فرهیخته کاری انجام می‌دهد که دشمنان ما در سایت‌هایشان توصیه کرده‌اند؛ چرا بعضی‌ها به خواسته‌ها و شعارهای کانال‌هایی تن می‌دهند که در حماسه عظیم چند روز قبل کاملاً خفه‌خون گرفته بودند؟ واقعاً نمی‌دانم؛ به نظرم راه را گم کرده‌ایم.
محمدعلی فارسی تأکید کرد: به نظرم این ماجرا بهانه است و هر اتفاق کوچک و بزرگی در این کشور رخ بدهد دوباره اینها به کف خیابان می‌آیند و همین شعارها را می‌دهند؛ برایشان فرق ندارد که چه‌کسی کشته شده است، چه اتفاقی رخ داده است، آیا دولت یا حاکمیت مقصر بوده است یا نه و … هر حادثه‌ای که بهانه به دستشان بدهد دوباره به کف خیابان می‌ریزند؛ یعنی اینگونه نیست که دل‌سوخته این عزیزانی باشند که شهید شده‌اند؛ آن‌چنان مویه می‌کنند که حتی از کسی که عزیزش را در این اتفاق از دست داده است جلو می‌زنند؛ واقعاً نمی‌دانم پشت این ماجرا چیست؛ علاوه بر این به غیر از ایجاد ترافیک و دادن خوراک به آن طرف آب، چیزی نصیبشان نمی‌شود؛ حتی یک آدم هم حاضر نیست همراه‌شان شود؛ ممکن است یک نفر از روی کنجکاوی چند دقیقه‌ای بایستد و نگاه کند اما هیچ کس حاضر نیست که در کف خیابان با آنان همراه شود.
