عمارت و موزه زمان مربوط به دوره قاجار است و قدمتی ۸۰ ساله دارد و یکی از آن بنا هایی به شمار می رود که در تهران هنوز پا برجاست. خیابان ولیعصر را که به سمت شمال حرکت کنید در نزدیکی میدان تجریش سمت راست خیابان تابلوی موزه زمان شما را، راهنمایی می کند. این بنا از سه جهت مورد توجه قرار گرفته است و نظر مخاطبان را به خود جلب کرده است. نخست المان هایی که در ساختمان موزه وجود دارد، دوم سرسبزی و زیبایی باغ و سوم تزیئنات و معماری به کار رفته در ساخت عمارت است که این خانه ی کهن را از سایر هم ردیفان خود متمایز می کند. بدون شک زیبایی این بنا هر مخاطبی را به خود خیره می کند
پس از مرگ ناصرلدین شاه، این باغ ها در اختیار معیرالممالک، داماد شاه قرار گرفت. معیرالممالک علاقه ای به این باغ نداشت و از درختانش به عنوان هیزم استفاده میکرد. ۵۵ سال پیش این ملک توسط حسین خداداد که تاجری موفق و معروف در آن زمان بود، خریداری شد و با نظارت او، عمارتی در دو طبقه در آن ساخته شد. حسین خداداد در ترمیم کاخ زمان از برجسته ترین استادان گچ بری ایران برای تزئین ستون ها و دیوارهای خانه کمک گرفت و از معماران و طراحان معروفی برای مقاوم سازی این بنا استفاده کرد. گچ بری های عمارت حسین خداداد ۱۲ سال طول کشید و در سال ۱۳۵۶ به یکی از برجسته ترین آثار هنری تهران تبدیل شد. معماری داخلی این بنا تلفیقی از سبک های ایرانی و خارجی است و حاشیه ها و سردرهای آن مانند سبک های قاجاری طراحی شده اند. حسین خداداد با تلاش های بی وقفه ای که در ساخت این عمارت انجام داده بود تنها ۱ سال در آن زندگی کرد و سپس در کشور آمریکا اقامت گرفت. پس از انقلاب، موزه زمان تهران تحت تصرف بنیاد مستضعفان در آمد.
در موزه زمان زعفرانیه ساعت هایی مربوط به قرن های هفدهم تا بیستم میلادی جمع آوری شده اند که به غیر از کشور خودمان، از کشورهایی مانند سوییس، انگلیس، فرانسه و آلمان تهیه شده اند. ساعت های افراد صاحب نامی همچون ناصرالدین شاه، پروفسور محمود حسابی و بازیگرانی مانند داوود رشیدی و علی کشاورز نیز در این مکان وجود دارند و اسناد و مدارکی مرتبط با موضوع زمان، ساعت های مکانیکی و ساعت های کوکی به چشم میخورد.
طبقه اول موزه ی زمان شامل نمونه های جالبی از ساعت های کوکی مانند ساعت های شاهینی، رومیزی، آونگی، دیواری و ایستاده است که هر کدام از آن ها تلفیقی از صنعت و هنر هستند. یکی از آثار برجسته طبقه اول موزه زمان تهران ساعت تاقچه ای حکاکی شده از تصاویر شاه پهلوی اول با قدمتی ۸۰ ساله است که در زمان قدیم در قورخانه تهران ساخته شده بود و سپس به این مجموعه منتقل شد. همچنین یک ساعت رومیزی فرانسوی از جنس برنز با روکش آب طلا در این مجموعه موجود است که مربوط به قرن ۱۹ میلادی است. بر روی این ساعت پیکره هومر، شاعر مشهور یونانی حکاکی شده است. بخش دیگری از طبقه اول موزه زمان تهران به اتاق زیبایی به نام اتاق اصفهانی ها تعلق دارد. طراحی و گچبری های ماهرانه این اتاق مشابه اتاق موسیقی کاخ عالی قاپوی شهر اصفهان است. سقف این اتاق با طرح هایی از فرش اصفهان و آب طلا کاری مزین شده است. تابلوهای گچ بری شده از طرح های آدم، حوا، هابیل و قابیل هم جلوه فوق العاده ای به این اتاق بخشیده اند. طبقه دوم ساختمان موزه تماشاگه زمان به بخش هایی مانند اتاق آثار هوشنگ فروتن، اتاق ابزار تعمیر ساعت، مجموعه ای از ساعت های مچی و جیبی و بخشی که در آن ساعت آفتابی ناصرالدین و ساعت احمدشاه قاجار، ابزارهای زمان سنج نجومی، ماکت کتیبه بیستون و تقویم هایی باستانی قرار دارند، اختصاص یافته است. همچنین در محوطه موزه زمان تهران چندین ساعت مختلف و عجیب و غریب از جمله ساعت آفتابی، ساعت شنی، ساعت آبی مکانیکی، ساعت طنابی، ساعت شمعی، ساعت آبی و ساعت سوختی که مربوط به دوره های تاریخی مختلف هستند به نمایش گذاشته شده اند. نمونه های دیگری از ساعت ها و اشیاء معروف و قدیمی مانند ساعت کشتی، ساعت های دستبندی دو زمانه، ساعت شیفت نگهبانی، تقویم های ایرانی باستانی و ظرف های سنجش زمان در بخش های مختلف موزه تماشاگه زمان به چشم میخورند. علاوه بر داشتن گنجینه های با ارزش، سبک معماری، آیینه کاری ها و گچبری های زیبای این عمارت گردشگران بسیاری را به خود جلب میکند و افراد علاقه مند به آثار تاریخی و معماری هم قطعا از بازدید موزه ساعت تهران لذت خواهند برد.
عکاس و خبرنگار:نجف محمودی
