به گزارش افق انلاین ، یک پایگاه آمریکایی نوشته بحران کرونا موجب شده سرمایهداری آمریکا نقاب از چهره برداشته و چهره بی‌رحم و خودخواه خودش را نشان دهد.
پایگاه آلترنت در مطلبی تحلیلی می‌نویسد آمریکا روی حس‌های افسانه‌ای از اخلاقیات کاری بنا شده که انگاره‌های مردم نسبت به استقلال و خوداتکایی را تغذیه می‌کند.
این پایگاه نوشته آمریکایی‌ها جذب نوعی ایده شایسته‌سالاری شده و به آنها گفته شده که سختکوشی و پشتکار پاداش به همراه خواهد داشت.
طبق این تحلیل، آمریکا از طرف دیگر یکی از ثروتمندترین کشورها است و در چنین شرایطی اینکه چرا پزشک‌ها و پرستارهای آمریکایی باید از نظر ماسک و سایر اقلام پزشکی در مضیقه شدید قرار داشته باشند مسئله‌ای است که باید تک تک آمریکایی‌ها را انباشته از خشم کند. به نوشته آلترنت، آمریکایی‌ها باید از خودشان بپرسند «چرا یک سازمان دولتی مثل مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها مردم را توصیه به دوخت ماسک‌های غیر استاندارد می‌کند؟»
این پایگاه تحلیلی نوشته که کمبود اقلام پزشکی نتیجه مستقیم وجود یک سیستم سرمایهداری است که آنقدر بی‌نظم و قاعده است که فقط برای سودرسانی به سهامداران و نه مردم جوامع طراحی شده است.
آلترنت با اشاره به گزارش‌هایی که از ربودن اقلام پزشکی و ماسک‌ها توسط کشورها از یکدیگر حکایت داشت نوشته ایالت‌ها در آمریکا و کشورها در سراسر دنیا اکنون در حال انجام رقابت‌هایی مزبورانه برای خرید تجهیزاتی هستند که به شدت مورد نیاز است.
روزنامه واشنگتن پست اخیراً با مقام‌های و مدیران بیمارستان‌ها مصاحبه کرده و به این نتیجه رسیده که «نظامی شدیداً بی‌کفایت در سراسر ایالات متحده حاکم است که در آن، بیمارستان‌ها چاره‌ای جز اعتماد به دلال‌های ناشناخته‌ای ندارند که نخستین اولویت‌شان تحصیل سود است اما وعده جایگزینی سریع اقلام مصرف‌شده پزشکی را می‌دهند.» کریستین میچل معاون فرماندار ایلینویز این وضعیت را در بهترین عبارت ممکن خلاصه می کند: «آن بیرون دنیایی حاکم است که می‌گوید اگر می‌خواهی دریده نشوی دیگران را بدر.»
آلترنت نوشته هفته‌ها طول کشید تا ترامپ با کلید زدن قانونی موسوم به «قانون تولید دفاعی» از اختیارات حداکثری دولت فدرال برای دستور دادن به صنایع خصوصی جهت تولید اقلام خاص و مورد نیاز در این شرایط اضطراری استفاده کند.
تسنیم/مطابق این تحلیل، ترامپ خود دلیل این کاهلی را به زبان خودش اینطور شرح داده است: «ما کشوری نیستیم که شرکت‌هایمان را ملی کرده باشیم. به یک نفر در ونزوئلا زنگ بزنید. از آنها بپرسید ملی‌کردن شرکت‌ها در آنجا چطور جواب داد؟ خیلی خوب نبوده است.» با این حال ترامپ اشاره‌ای به این نکردکه نظام سرمایهداری آمریکا هم دقیقاً با همان نوع کمبودهایی روبرو شده که ونزوئلای به شدت تحریم‌شده با آن مواجه شده است.
در بخش دیگری از این تحلیل به کارزارهای بنیادهای خیریه برای جمع‌آوری کمک‌های مردمی جهت رفع کمبودها اشار شده است. به عنوان مثال جنبشی به نام «ماسک برای آمریکا» هدف خودش را جمع‌آوری اعانه‌هایی کوچک به ارزش ۲۵۰ هزار دلار قرار داده است. آلترنت نوشته در شرایط بحران، آمریکایی‌ها یک بار دیگر مجبور شده‌اند برای محافظت از یکدیگر به همدیگر تکیه کنند. این در حالی است که این ۲۵۰ هزار دلار را میلیاردرهایی که از سیاست‌های بی‌تناسبِ دهه‌های گذشته سود انداخته‌اند به راحتی می‌توانستند تأمین کنند.
آلترنت نوشته نخبگانی چون «دیوید گفن» در اقدامی شرم‌آور توئیت می‌کنند که چطور در ملک ۴۰۰ میلیون دلاری خود در کارائیب مجبور شده‌اند خودشان را قرنطینه کنند در حالی که آنها می توانند ذره ای از ثروتشان را برای کمک به رفع این بحران هزینه کنند.
نگارنده در پایان خاطرنشان کرده است: «اقتصاد جهانی‌سازی‌شده ما که صنایع تولید را به سمت سود حداکثری سوق داده‌اند و وسواس‌های ذهنی ما با فرهنگ سلبریتی‌مدار و اتکا به خیره‌ها به عنوان جایگزین بودجه‌ها دولتی ما را در این مخصمه قرار داده است. چنین سیستمی به شدت در برابر این نوع زلزله اقتصادی و سیاسی که این بیماری همه‌گیر از آن رونمایی کرده آسیب‌پذیر است.»
