به گزارش افق انلاین ، کهیر مزمن ایدیوپاتیک بیماری عودکننده‌ای است که با کهیر خارش‌دار برای حداقل شش هفته همراه است. در این بیماران عامل شروع کننده بیماری یا علت آن ناشناخته است. درمان‌های مرتبط با کهیر، همراه با یک تجربه حسی و روانی ناخوشایند است که عواطف منفی را در پی دارد. محققان در پژوهشی با عنوان” اثربخشی درمان متمرکز بر هیجان بر پذیرش درد و ابعاد سلامت روان بیماران مبتلا به کهیر” این موضوع را بررسی کرده‌اند.

در این پژوهش که توسط زهرا بحرینی، دانشجوی دکترای تخصصی روانشناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد زاهدان و غلامرضا ثناگوی محرر از گروه روانشناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد زاهدان انجام شده، آمده است:« اگر چه مدیریت پزشکی بیماری کهیر موجب بهبود این بیماری شده است، اما بیماری کهیر بر پذیرش درد تاثیر دارد و استرس ناشی از ماهیت غیرقابل پیش‌بینی بیماری برای بیماران ایجاد کرده است. از آن جایی که مطالعات اندکی در زمینه بررسی اثربخشی درمان‌های روانشناختی بر پذیرش درد و ابعاد سلامت روان بیماران مبتلا به کهیر انجام شده است، بنابراین، هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی درمان متمرکز بر هیجان بر پذیرش درد و ابعاد سلامت روان بیماران مبتلا به کهیر بود.»

براساس آن چه در این مقاله آمده، روش این پژوهش، نیمه‌تجربی و از نوع پیش آزمون و پس آزمون با گروه شاهد بود. جامعه آماری این تحقیق شامل کلیه بیمارانی بود که با تشخیص بیماری کهیر در شش ماه دوم سال ۱۳۹۶ به بیمارستان امام خمینی(ره) تهران مراجعه کرده و تشکیل پرونده دادند.

نویسندگان این مقاله می‌گویند:« ابتدا فهرست بیماران مبتلا به کهیر از قسمت پذیرش بیمارستان و پرونده بیماران دریافت شد و سپس از بین افراد واجد ملاک‌های ورودی و خروجی، ۶۰ نفر به طور تصادفی ساده انتخاب شده و به طور تصادفی، ۳۰ نفر در گروه آزمایش و ۳۰ نفر در گروه شاهد قرار گرفتند.»

محققان، از افراد خواستند پرسشنامه پذیرش درد مزمن (CPAQ) و پرسشنامه سلامت عمومی را تکمیل کنند. جلسات آموزش متمرکز بر هیجان در هشت جلسه‌ی ۹۰ دقیقه‌ای به صورت هفتگی برای گروه آزمایش انجام شد.

در این پژوهش آمده است:« بعد از آموزش درمان متمرکز بر هیجان، میانگین( انحراف معیار) علائم جسمانی، اضطراب، افسردگی و کارکرد اجتماعی کاهش یافته است. به طور کلی میانگین (انحراف معیار) مشکلات روانی در گروه آزمایش از (۸.۶) ۴۷.۴ در پیش آزمون به (۵.۳) ۴۰.۵  در پس‌آزمون و  میانگین( انحراف معیار) عدم پذیرش درد گروه آزمایش از (۴.۱) ۳۰.۱ در پیش آزمون به (۳.۵) ۲۷.۲ در پس‌آزمون کاهش یافت اما میانگین (انحراف معیار) هر دو متغیر در پیش آزمون و پس‌آزمون گروه شاهد تفاوت آماری معنادار نشان نداد.»

در بخش پایانی این مقاله ذکر شده است:« این مطالعه نشان داد که آموزش گروهی درمان متمرکز بر هیجان منجر به افزایش پذیرش درد و بهبود ابعاد سلامت روان بیماران مبتلا به کهیر شد.»

این پژوهش در دومین شماره‌ی هفتمین دوره‌ی مجله سلامت اجتماعی منتشر شده است.

ایسنا