به گزارش افق انلاین ، ماه مبارک رمضان پر برکت‌ترین ماه سال و ماهی سرشار از رحمت و مغفرت الهی است. افراد وقتی در فضای این ماه شریف قرار می‌گیرند، ناخداگاه به سوی ارزش‌ها آن هم از جنس برترین ارزش‌های دینی تمایل می‌یابند و این فضا جز با عنایت الهی حاصل نمی‌شود.
در واقع خداوند متعال است که فضای این ماه را سرشار از معنویت می‌کند تا انسانِ درگیر با تمنیات دنیا و غرق در خواهش‌های نفسانی را به سوی آسمان نزدیک‌تر کند تا اندیشه و روح او را تحت تأثیر عالی‌ترین ارزش‌های انسانی و اخلاقی و ایمانی سوق دهد.
از این رو پیامبر و ائمه اطهار علیهم‌السلام جهت بهره هرچه بیشتر از ماه مبارک رمضان نسخه‌ها و توصیه‌هایی را در قالب روایات به شیعیان خویش ارائه فرموده‌اند؛ از جمله آنکه امام رضا علیه‌السلام به نقل از پدرانش از امیرالمؤمنین می‌فرماید:
«روزى، پیامبر خدا براى ما خطبه خواند و فرمود:
اى مردم، همانا ماه خدا، همراه با برکت و رحمت و آمرزش، به شما روى آورده است؛ ماهى که نزد خدا برترینِ ماه‌هاست و روزهایش برترینِ روزها، شب‌هایش برترینِ شب‌ها و ساعاتش برترینِ ساعات است.ماهى است که در آن به میهمانى خدا دعوت شده‌اید و از شایستگانِ کرامت الهى قرار داده شده‌اید.
نَفَس هایتان در آن، تسبیح است، خوابتان در آن، عبادت، عملتان در آن، پذیرفته و دعایتان در آن، مورد اجابت است.
پس با نیّت‌هاى راست و دل‌هاى پاک، از پروردگارتان بخواهید تا براى روزه‌دارىِ آن و تلاوت کتاب خویش، توفیقتان دهد؛ چرا که بدبخت، کسى است که در این ماه بزرگ، از آمرزش الهى محروم بماند.
با گرسنگى و تشنگى خود در این ماه، گرسنگى و تشنگىِ روز قیامت را یاد کنید؛ به نیازمندان و بینوایانتان صدقه بدهید.
به بزرگان خود احترام و بر کوچک‌هایتان ترحّم و به بستگانتان نیکى کنید. زبانتان را نگه دارید؛ چشم هایتان را از آنچه نگاه به آن حلال نیست، بپوشانید.
گوش‌هایتان را از آنچه شنیدنش حلال نیست، فرو بندید؛ به یتیمان مردم محبّت کنید تا بر یتیمان شما محبت ورزند؛ از گناهانتان به پیشگاه خداوند توبه کنید؛ در هنگام نمازها، دستانتان را بر آستان او به دعا بلند کنید، که آن هنگام (وقت نماز)، برترینِ ساعت‌هاست و خداوند با نظر رحمت به بندگانش مى‌نگرد و هر گاه با او مناجات کنند، پاسخشان مى‌دهد و چون او را صدا بزنند، جوابشان مى‌گوید و چون او را بخوانند، اجابتشان مى‌کند.
اى مردم؛ جان‌هاى شما در گروی اعمال شماست، پس با آمرزش‌خواهى خود، آنها را آزاد سازید؛ و پشت‌هاى شما از بار گناهانتان سنگین است، پس با طول دادن سجده‌هاى خود، آنها را سبک کنید و بدانید که خداوند ـ که یادش والاست ـ به عزّت خود سوگند خورده است که نمازگزاران و سجده کنندگان را عذاب نمى‌کند و در روزى که مردم در پیشگاه پروردگار جهانیان [براى حساب ] مى‌ایستند، آنان را با آتش، هراسان نمى‌کند.»
«أیُّهَا النّاسُ ، إنَّهُ قَد أقبَلَ إلَیکُم شَهرُ اللّه ِ بِالبَرَکَهِ وَالرَّحمَهِ وَالمَغفِرَهِ شَهرٌ هُوَ عِندَ اللّه ِ أفضَلُ الشُّهورِ ، وَأیّامُهُ أفضَلُ الأَیّامِ ، ولَیالیهِ أفضَلُ اللَّیالی ، وساعاتُهُ أفضَلُ السّاعاتِ . هُوَ شَهرٌ دُعیتُم فیهِ إلى ضِیافَهِ اللّه ِوجُعِلتُم فیهِ مِن أهلِ کَرامَهِ اللّه ِ ، أنفاسُکُم فیهِ تَسبیحٌ ، ونَومُکُم فیهِ عِبادَهٌ ، وعَمَلُکُم فیهِ مَقبولٌ ، و دُعاؤُکُم فیهِ مُستَجابٌ. فَاسأَلُوا اللّه َ رَبَّکُم بِنِیّاتٍ صادِقَهٍ وقُلوبٍ طاهِرَهٍ أن یُوَفِّقَکُم لِصِیامِهِ وتِلاوَهِ کِتابِهِ ؛ فَإِنَّ الشَّقِیَّ مَن حُرِمَ غُفرانَ اللّه ِ فی هذَا الشَّهرِ العَظیمِ. وَاذکُروا بِجوعِکُم وعَطَشِکُم فیهِ جوعَ یَومِ القِیامَهِ وعَطَشَهُ ، وتَصَدَّقوا عَلى فُقَرائِکُم ومَساکینِکُم ، ووَقِّروا کِبارَکُم ، وَارحَموا صِغارَکُم ، وصِلوا أرحامَکُم، وَاحفَظوا ألسِنَتَکُم ، وغُضّوا عَمّا لا یَحِلُّ النَّظَرُ إلَیهِ أبصارَکُم ، وعَمّا لا یَحِلُّ الاِستِماعُ إلَیهِ أسماعَکُم ، وتَحَنَّنوا عَلى أیتامِ النّاسِ یُتَحَنَّن عَلى أیتامِکُم ، وتوبوا إلَى اللّه ِ مِن ذُنوبِکُم ، وَارفَعوا إلَیهِ أیدِیَکُم بِالدُّعاءِ فی أوقاتِ صَلَواتِکُم ؛ فَإِنَّها أفضَلُ السّاعاتِ ، یَنظُرُ اللّه ُ عز و جل فیها بِالرَّحمَهِ إلى عِبادِهِ ،
یُجیبُهُم إذا ناجَوهُ ، ویُلَبّیهِم إذا نادَوهُ ویَستَجیبُ لَهُم إذا دَعَوهُ.
یا أیُّهَا النّاسُ ، إنَّ أنفُسَکُم مَرهونَهٌ بِأَعمالِکُم فَفُکّوها بِاستِغفارِکُم ، وظُهورَکُم ثَقیلَهٌ مِن أوزارِکُم فَخَفِّفوا عَنها بِطولِ سُجودِکُم؛ وَاعلَموا أنَّ اللّه َ ـ تَعالى ذِکرُهُ ـ أقسَمَ بِعِزَّتِهِ ألاّ یُعَذِّبَ المُصَلّینَ وَالسّاجِدینَ ، ولا یُرَوِّعَهُم بِالنّارِ یَومَ یَقومُ النّاسُ لِرَبِّ العالَمینَ. (عیون أخبار الرضا علیه السلام، ج۱، ص۲۹۵)
