اختصاصی / افق انلاین ، مجلس یازدهم با پیروزی قاطع اصولگرایان شکل گرفت. حالا فرصت مناسبی است که نیروهای انقلابی و مردمی با به‌دست گرفتن سکان قوه مُقننه، راه خدمت مسئولانه به مردمی را پی بگیرند که با هزار امید و آرزو به اصولگرایان روی آورده‌اند. مردمی وارسته و فداکار که بیش از ۴۰ سال است پای آرمان‌ها و غایاتشان ایستاده‌اند و حضرت روح‌الله، آن امام و پیر سفر کرده، آن‌ها را بهتر از مردمان صدر اسلام توصیف کردند.
مردم اما خسته‌اند؛ خسته از رنج تورم و بی‌کفایتی برخی مسئولین و قانونگذارانی که با شعار مبارزه با فساد آمدند و اما خود خواسته و ناخواسته به فساد دامن می‌زنند.
مجلس دهم پس از چهار سال، با شعار امید و تدبیر و اصلاح‌طلبی و اصلاح‌گری و هیاهوی کار برای مردم و … به‌جای خادم مردم بودن، هیچ اقدام موثری برای کاستن از معضلات و مشکلات آنان نکرد. نمایندگان امید و تدبیر یا بهتر بگوییم نومیدی و بی‌تدبیری، تنها به خود و اطرافیانشان فکر کردند و آنچه به صلاح حزب و گروهشان بود، به کرسی اجرا و عمل نشاندند. گویی بر سر سفره غنیمتی نشسته‌اند و اگر از موقعیت امروزشان بهره نگیرند دیر می‌شود و کلاهشان بی‌پشم می‌ماند. عمده اینان از جنس آنانی‌اند که با پایان تصدیگری‌شان، سر از سفرهای اروپایی درمی‌آورند و خود و آقازاده‌هایشان چنین‌وچنان و طلبکار از مردم ظاهر می‌شوند. آیا کم از اینان برگه رسوای پناهندگی یافتند و در جیب گشاد خود گذاشتند؟
نه …! مردم چنین نمایندگانی را برنمی‌تابند. آن‌ها در اسفند ماه سال گذشته به پای صندوق‌های رای نرفتند تا گروهی را از خانه ملت اخراج و گروهی دیگر را محض تنوع و تفنن جایگزین آنان نمایند. مردم به پای صندوق‌ها رفتند تا مجلسی از جنس خودشان شکل بگیرد؛ به دور از نفاق و نظر به بیت‌المال. بله مردم خسته ولی امیدوار، امید بستند تا تورم کاهش یابد، معضل مسکن حل شود، با فساد اقتصادی مقابله شود، با تبعیض مبارزه شود، اهالی کوچه و بازار در ادارات دولتی تکریم شوند، آموزش و پرورش حمایت شود، چرخ کارخانه‌ها بچرخد و کارگر بیکار نشود یا ماه‌ها معطلِ حقوق خود خجالت‌زده زن و بچه بماند. مجلس، بله قربان‌گوی دولت داخله و دولتین خارجه نشود و با تشر فرنگی‌ها جا نزد و بلکه استوار به راه خود از میان امواج حوادث و توفان موانع، راه را بیابد و سختی‌ها را از سر خود و مردم بگذراند. مردم مجلسی می‌خواستند و می‌خواهند که به معنای واقعی کلمه خانه ملت باشد، آینه دغدغه‌ها و دردهای او باشد و نه اینکه درد مردمی را درک نکند و بر مشکلات متعددش بیفزاید. مردم مجلس تراز انقلاب می‌خواهند و بدان چشم دارند… اما… اما خبرهایی از خانه ملت به گوش می‌رسد که نشانه‌های خوبی نیست. که جواب مردم خسته نیست و آن‌ها را نگران می‌کند.
شنیده‌ایم و خوانده‌ایم که؛ «هیئت رییسه مجلس دهم برای ودیعه / اجاره مسکن نمایندگان دوره ۱۱ مبالغی را مصوب کرده. طبق آنچه شفاهی گفتند، هر نماینده می‌تواند هر ماه مبلغ ۱۱ میلیون تومان برای هزینه اجاره مسکن (قابل افزایش سالانه) دریافت کند یا ۴۸ ماه آن را یکجا به صورت ودیعه “بلاعوض” (ثابت و بدون افزایش) دریافت کند. البته گفتند مبلغ نهایی برای اجرایی شدن باید به تصویب هیات رییسه مجلس یازدهم برسد». *
معنی این مصوبه آن است که؛ پرداخت ماهانه ۱۱ میلیون تومان ناقابل بابت اجاره مسکن به تمامی نمایندگان، چه شهرستانی و چه تهرانی، چه موجر و چه مستاجر و چه صاحبخانه و چه بدون خانه! توجه کردید: ۱۱ میلیون تومان!
دقت شود اگر این ۱۱ میلیون تومان ناقابل یکجا دریافت شود رقمی می‌شود به میزان ۵۲۸ میلیون تومان! ـ این رقم را ضرب کنید در تعداد ۲۹۰ نماینده مجلس که می‌شود رقمی معادل ۱۵۳ میلیارد و ۱۲۰ میلیون تومان ـ و اگر به صورت ماهانه دریافت شود با توجه به افزایش سالانه (بر فرض ۲۰ درصد در هر سال) برای هر نماینده رقمی خواهد شد در سال دوم معادل ۱۳ میلیون و ۲۰۰ هزار تومان ناقابل! و در سال سوم معادل ۱۵ میلیون و ۸۴۰ هزار تومان ناقابل! و در سال چهارم معادل ۱۹ میلیون و ۸ هزار تومان ناقابل، این رقم‌ها را ضرب و تقسیم کنید بر تعداد نمایندگان ببینید چه عددی پدیدار خواهد شد. جالب است نه! هنوز نماینده محترم و منتخب وارد مجلس نشده ببینید چه مبلغی بابت کرایه منزل به حسابش واریز خواهد شد!
شنیده شده است که هیچ تبصره‌ای هم بر این مصوبه زده نشده است. مثلاً اگر نماینده‌ای در ابتدای شروع به کارش ۵۲۸ میلیون تومان یکجا دریافت کرد و خدایی ناکرده بعد از چند ماهی به دیار باقی سفر کرد آیا این پول قابل برگشت خواهد بود یا به وراث محترم خواهد رسید و آیا نماینده‌ای که در انتخابات میاندوره‌ای توفیق حضور در مجلس و جانشینی نماینده متوفی را پیدا خواهد کرد هم مستحق دریافت این رقم ناقابل خواهد بود یا خیر و … .
باز هم دقت شود این مبلغ سوای حقوق و مزایای جناب نماینده و هزینه هایی از قبیل کرایه دفتر و حقوق راننده و … است که اگر آن‌ها هم با توجه به وضعیت ودیعه مسکن مصوب، به این رقم اضافه شود چه بار مالی به بودجه عمومی کشور به خاطر ۲۹۰ نماینده محترم تحمیل خواهد شد!
آیا واقعاً این مصوبه و مصوباتی از این دست در شان مجلسی است که مردم مظلوم و زجرکشیده به دنبال آن هستند؟ نماینده انقلابی باید در متن مشکلات مردم باشد. دریافت ۱۱ میلیون تومان ماهانه به عنوان اجاره خانه، یعنی مردمی بودن؟ یعنی انقلابی بودن؟ آیا با این وصف، مردم باید دل خوش دارند که مجلسیان به حل معضلات آن‌ها بپردازند؟ تجمل‌گرایی و فاصله‌گیری از مردم شاخ و دُم ندارد. تعارف که نداریم. حرکت بد، بد است چه از ناحیه اصولگرا و چه از طرف اصلاح‌طلب و چه از طرف هر کس و ناکس دیگری!
من نمی‌گویم که نماینده و وکیل مردم در تنگدستی و سختی زندگی کند و چشم به حقوق و مواجب نداشته باشد که باید حتماً به اندازه تلاشش برای رفاه و آسایش مردم حق و حقوقش را بگیرد اما اشرافی‌گری و هزینه بی‌حساب و کتاب از بیت‌المال حرف دیگری است که ورود نهادهای نظارتی را می‌طلبد.
این حرکت، بدنام کردن قوه مقننه ـ آن هم قوه‌ای که به نام اصولگرایی شکل گرفته است ـ و کاستن از شان نمایندگی و ضربه به اعتماد مردم به خادمان و وکلای خود در خانه ملت است … شک نکنید!
پی‌نوشت:
* متن توئیت آقای مالک شریعتی نیاسر نماینده منتخب مردم تهران در مجلس یازدهم.
دکتر حسن کربلایی
