حسن هانیزاده کارشناس مسائل غرب آسیا در گفتوگو با خبرنگار حوزه احزاب خبرگزاری فارس با اشاره به سفر مصطفی الکاظمی نخست وزیر عراق به ایران و دیدارش با رهبر انقلاب اظهار داشت: سفر آقای مصطفی الکاظمی نخست وزیر عراق به ایران که نخستین سفر وی به خارج از کشور تلقی می شود، از اهمیت بسیار بالایی به دلیل شرایط منطقه و داخلی عراق برخوردار است.
وی افزود: دیدار الکاظمی با مقام معظم رهبری اهمیت این سفر را دوچندان کرده زیرا در طول پنج ماه گذشته این نخستین بار است که رهبر معظم انقلاب یک شخصیت خارجی را به صورت رو در رو به حضور می پذیرند و این نشان می دهد که ایشان اهمیت بسیار بالایی برای تحکیم روابط تهران و بغداد قائل هستند.
هانیزاده با بیان اینکه در جریان سفر آقای الکاظمی چندین موضوع راهبردی در دستور کار قرار داشت خاطرنشان کرد: اولین مسئله روابط سیاسی تهران و بغداد هست که این روابط خارج از پروتکلهای متعارف بین المللی هست و به دلیل جایگاه معنوی ایران در میان اکثریت ملت عراق هیچ دولتی نمیتواند تحت فشار قدرتهای منطقهای و فرامنطقهای سطح روابط بغداد – تهران را کاهش دهد و عراق باید روابط خود را در سطح بسیار بالا و پایداری حفظ کند و دخالتهای آمریکا، عربستان و سایر قدرتهای منطقهای قطعاً نمی تواند این روابط سیاسی را تحت تاثیر قرار دهد.
این کارشناس مسائل غرب آسیا ادامه داد: موضوع دیگر مسئله کمیته قضایی عراق هست که پس از شهادت سردار بزرگ اسلام ابومهدی المهندس نایب رئیس حشد الشعبی عراق تشکیل شد و به سرنخ هایی در مورد دست داشتن برخی افراد در عراق در این ترور دست پیدا کرده و این کمیته باید نتایج تحقیقات خود را در اختیار ایران قرار دهد تا ایران در پرتو آن تصمیمات لازم را اتخاذ کند.
وی با بیان اینکه موضوع دیگر مسئله حجم تبادلات اقتصادی ایران و عراق بود، گفت: این تبادل اقتصادی طی سال گذشته به رقم ۱۳ میلیارد دلار بالغ شد ولی اخیراً به دلیل ویروس کرونا و بسته شدن مرزهای مشترک دو کشور به پایینترین سطح خود رسیده و انتظار آقای الکاظمی این است که سطح این روابط در سال های آینده به ۲۰ میلیارد دلار برسد. این دست یافتنی است چون ایران ظرفیتهای بالایی دارد و همچنین مرز هزار و ۴۰۰ کیلومتری و سهولت انتقال کالاهای ایرانی از ایران به عراق، باعث می شود که قطعاً ایران دروازه مهمی برای اقتصاد عراق باشد.
هانیزاده با اشاره به موضوع حضور نیروهای آمریکایی در عراق، گفت: به دلیل دخالت این نیروها در مسائل داخلی عراق و پس از شهادت سردار سلیمانی پارلمان عراق طرحی را تصویب کرد که دولت عراق باید در یک فرآیند زمانی ۶ ماهه مقدمات اخراج نیروهای تجاوزگر آمریکایی از خاک عراق را فراهم کنند.
وی ادامه داد: بر این اساس آقای الکاظمی یک مهلت ۶ ماهه فرا روی خود دارد که بتواند به هر صورت ممکن طرح پارلمان عراق را عملیاتی کند و در غیر این صورت کابینه آقای الکاظمی نمیتواند به کار خود ادامه دهد و فراکسیون ها در پارلمان عراق این دولت را استیضاح خواهند کرد.
این کارشناس مسائل غرب آسیا تاکید کرد: الکاظمی به دلیل اینکه معتقد است که نباید عراق عرصه تقابل جریانهای منطقه ای و فرامنطقه ای بوده و باید کانون صلح و آرامش باشد، بر این باور است که باید تنشهای موجود بین ریاض و تهران کاهش پیدا کند تا اثرات منفی آن بر منطقه باقی نماند، لذا پیشنهاد وی این است که یکسری میانجیگریها بین ایران و عربستان انجام بدهد تا بتواند در این شرایط به نوعی در راستای کاهش تنشها در منطقه تلاش کنند.
وی ادامه داد: قصد آقای الکاظمی این بود که به عربستان سفر کند ولی بیماری پادشاه عربستان باعث شد که این سفر به تعویق بیفتد ولی الکاظمی قول داده که در آینده تلاشهای خود برای کاهش اختلافات تهران ـ ریاض ادامه دهد؛ فلذا این موضوعات برای طرف عراقی بسیار مهم است.
هانیزاده افزود: آقای الکاظمی بر این اعتقاد است ایران و عراق دو کشوری هستند که در شرایط سخت خط کنار هم قرار گرفتند و آمریکاییها در هر فرصتی از ابزار داعش برای ناامن کردن عراق استفاده میکنند و عراق نمیتواند به نیروهای آمریکایی اعتماد کند؛ فلذا همواره نیازمند حمایت امنیتی و نظامی ایران است.
این کارشناس مسائل غرب آسیا در پاسخ به سوالی در خصوص تلاش برخی رسانه های غربی برای به حاشیه بردن دیدار الکاظمی با رهبر انقلاب تصریح کرد: رسانههای غربی همواره در هر حرکتی هر اتفاقی که در ایران رخ بدهد آماده شلیک رسانهای به ایران هستند. در واقع این دیدار بسیار پر اهمیت است و اینکه در کجا انجام شده، همه میدانند که رهبر انقلاب افراد را در یک جایگاه مخصوص در حسینیه امام خمینی(ره) یا یک جای مخصوص میپذیرند؛ بنابراین اینکه کجا میپذیرند و کجا دیدار داشتهاند، یک پروسه تبلیغاتی برای انحراف و تحت تاثیر قرار دادن اهمیت این سفر است.
وی تاکید کرد: هر حرکتی که صورت می گیرد اتاق جنگ رسانه ای غرب و گروهکهای معاند و آماده شلیک رسانهای هستند و این اهمیت ندارد؛ چون نشانه ورشکستگی سیاسی و رسانهای گروهکهای معاند و کشورهای غربی است.