به گزارش افق انلاین ، به راستی که سعدی شاعر نامی و بزرگ ایران شعر به حقی را سروده آنجایی که در گلستان می گوید تا مرد سخن نگفته باشد عیب و هنرش نهفته باشد. حالا حکایت جوان ترین مربی لیگ برتر است.

روزی که وحید بیاتلو با ماشین سازی تبریز قرارداد بست؛ هر چند بابت تجربه کمش این شائبه وجود داشت که می تواند در لیگ برتر سری در سرها درآورد اما جای این امیدواری بود که قرار است خون تازه تری به رگ های مربیگری وارد شود اما در همین ابتدای راه لیگ برتر که هنوز فراز و نشیبهای آن مانده تا مربیان صبرشان لبریز شود و بخواهند برای کسی خط و نشان بکشند، عنان کار از دست داد و با چنان ادبیان سخیف و جنیست زده ای صحبت کرد که گویی برای قهرمانی فقط یک کورس کم دارد.

رفتار او در نشست خبری بار دیگر ثابت کرد عرصه مربیگری همان ضرب المثل معروف است که کار هر کس نیست خرمن کوفتن. این عرصه علاوه بر دانش آن، درک درست از موقعیت ها را می طلبد و نقش کمیته آموزش فدراسیون بیشتر از گذشته خود را نشان داد. کمیته ای که به نظر می رسد فقط به دستورالعمل های منفعل بسنده کرده و خبری از برقراری توصیه های ای اف سی هم نیست. اینجاست که معلوم می شود نقش حضور در کلاس های مربیگری تا چه اندازه می تواند در کیفیت رفتاری و عملکردی مربیان تاثیر بگذارد؛ نه لیگی که جولانگاهی باشد برای مربیانی که با مدارک پایین تر از A آسیا به خود اجازه دهند به شخصیت های دیگر توهین کنند.

بله درست است، فشارهای روانی و حتی اقتصادی در جای جای عرصه های کاری این روزها در حال وارد شدن است اما آیا چنین موضوعی باید باعث شود یک مربی آن هم از نوع جوانش عنان حرف زدن از کف بدهد و هر آنچه که حتی در خلوت فکر کردن به آن اشتباه است به زبان بیاورد؟

وحید بیاتلو به بهانه اینکه پیش از مسابقه مانع از بازی کردن ۶ بازیکنش شده بودند، بعد از شکست سنگین ۳ بر صفر مقابل شهرخودرو چنان بر خبرنگار و ایفمارک و رئیس آن تاخت که گویی حق عظیمی از ماشین سازی اجحاف شده است.

بیاتلو پیش از اینکه بخواهد این چنین بر همه بتازد، باید بر باشگاه خودش می تاخت که چطور بدون گرفتن استعلام های لازم لیست خود را برای اولین بازی آماده کرده اند. باشگاهی که تا لحظه آخر نداند کدام بازیکنش مشکل قانونی یا پزشکی دارد، بیشتر مستحق انتقاد است یا ارگانی که وظیفه سازمانی خود را انجام می دهد؟

بیانیه ماشین سازی گویای این امر هست که در بازی نکردن دو بازیکن از ۶ بازیکنی که منع حضورشان در زمین صادر شده، ایفمارک نقشی نداشته و مشکل قراردادی دارند که به ضعف مدیریتی باشگاه برمیگردد که بدون گرفتن اسعتلام های لازم اقدام به جذب بازیکن کرده اند. از سویی بازی کردن ۴ بازیکن دیگر هم که رفع شده بود. پس او پاسخ دهد به کدامین گناه بر زهره هراتیان تاخت و آن صحبت هایی که بوی تبعیض جنسیتی داشت را به زبان آورد؟

او بهتر است در خلوت خود بار دیگر به حرف هایی که به زبان آورده فکر کند. اگر رئیس ایفمارک یک خانم نبود و دست بر قضا هم همسر هومن افاضلی سرمربی فصل گذشته ماشین سازی نبود، آیا به خودش اجازه می داد بگوید یک زن برای فوتبال تصمیم می گیرد؟ آیا کی روش به خاطر زهره هراتیان از ایران رفت؟ او فکر نمی کند چنین صحبت های نخ نمایی فقط نقل محافلی است که هر شب در آن پاتوق کذایی جمع می شوند و این چنین ندانسته به قضاوت کردن افراد روی می آورند و هر آنچه دیگران می گویند را بدون تفکر تکرار می کنند؟

باشگاه ماشین سازی با یک بیانیه سروته قضیه را جمع کرد اما مسلم است که این سرمربی است که باید بابت این صحبت های دور از شان یک سرمربی عذرخواهی کند اما تاکنون که هیچ خبری از عذرخواهی نیست. چه بهتر که نظارت مسئولان سازمان لیگ و فدراسیون نسبت به بیان چنین حرف هایی که می تواند تبعات منفی در جامعه و ایجاد ذهنیت در علاقه مندان به فوتبال کند، بیشتر شود.