۱. رهبر معظم انقلاب در یک ارتباط تصویری با نمایندگان تشکل‌های دانشجویی فرموده‌اند؛ «من البتّه – همچنانکه قبلاً هم در سال گذشته تأکید کردم و مکرّر هم گفته‌ام – به دولت جوان و حزب‌اللهی معتقدم و به آن امیدوارم و البتّه دولت جوان صرفاً به معنای این نیست که باید یک رئیس‌دولت جوان، آن هم مثلاً جوان به معنای ۳۲ ساله داشته باشد؛ نه، دولت جوان، [یعنی] یک دولت سرِ پا و بانشاط و آماده‌ای که در سنینی باشد که بتواند تلاش کند و کار بکند و خسته و از کارافتاده نباشد؛ منظور این است. بعضی‌ها تا سنین بالا هم به یک معنا جوانند؛ حالا همین شهید عزیزی که شما از او اسم بردید -شهید سلیمانی، و بنده شب و روز به یاد او هستم- شصت و چند سال سنّش بود، ایشان که خیلی جوان نبود؛ اگر دَه سال دیگر هم زنده می‌ماند و بنده زنده می‌ماندم و بنا بود که من مشخّص بکنم، او را در همین جا نگه می‌داشتم، یعنی کنار نمی‌گذاشتم او را که جوان هم نبود. بنابراین بعضی اوقات افرادی که در سنین جوانی هم نیستند، کارهای جوانانه خوبی را می‌توانند انجام بدهند. به هر حال به نظر من علاج مشکلات کشور، دولت جوان حزب‌اللهی و جوان مؤمن است که می‌تواند کشور را از راه‌های دشوار عبور بدهد».
رهبری در همین حال برای رفع یک شبهه فرموده‌اند: «شنیدم بعضی‌ها گفتند فلانی می‌گوید «جوانگرایی یعنی پیرزدایی»؛ بنده این را رد می‌کنم، مراد من پیرزدایی نیست. جوانگرایی یک معنایی است، باید روی آن فکر کرد، تأمّل کرد؛ یک معنای روشنی از جوانگرایی داریم؛ معنایش پیرزدایی نیست».
از مجموع این دو بیان، موضع صریح رهبری آشکار می‌شود. ایشان جوانگرایی و دولت جوان را تایید و توصیه می‌نمایند اما این به معنای بی‌بهره کردن جامعه و نظام از تجربیات نسل‌های متقدم نیست.اما چرا رهبری تا این حد بر جوانگرایی و نیز دولت جوان و حزب‌اللهی تاکید می‌نمایند؟ در عرف جهانی چه برداشتی از جوانگرایی وجود دارد؟
۲. در عرف بین‌الملل، جوانی هر فردی (زن یا مرد) بین ۱۵ سالگی تا ۳۰ سالگی است. جوانان ستون فقرات یک جامعه بوده و آینده هر جامعه‌ای را تعیین می‌کنند. این اهمیت به این دلیل است که همه گروه‌های سنی دیگر، بچه‌ها، نوجوانان، میانسالان و شهروندان کهنسال به جوانان تکیه می‌کنند و انتظار بسیاری از آن‌ها دارند. این امر باعث می‌شود جوانان هم در جامعه امروز و هم در جامعه آینده نسبت به سایر گروه‌های سنی، گروه مهمی بشمار روند. بنابراین به دلیل وابستگی زیاد به جوانان در جامعه، جوانان نقش ویژه‌ای دارند زیرا آینده خانواده‌ها، جوامع و کشور در دست آن‌هاست. نقش جوانان نوسازی، تازه‌سازی و حفظ نهادها و ارزش‌های اجتماعی است. جوانان در تجدید و تازه کردن وضعیت کنونی جامعه از جمله رهبری، نوآوری‌ها، مهارت‌ها و غیره نقش دارند. انتظار می‌رود جوانان، سطح فناوری کنونی، آموزش، سیاست و اقتصاد کشور را به پیش برانند. از سوی دیگر جوانان باید فرهنگ ما، همه ارزش‌های خوب در جامعه، زیرساخت‌های تدارک دیده شده و آرمان‌های نظام را حفظ کنند.
۳. رهبری در سوم آذر ۹۵ در دیدار بسیجیان تصریح کرده‌اند: «اندیشه پیران و فکر و تجربه آن‌ها آن‌وقتی به کار می‌آید که حرکت جوانانه جوانان وجود داشته باشد؛ پیشران حرکت انقلاب، جوان‌ها هستند». کلید واژه «پیشران انقلاب» برای فهم دلایل تاکید بر جوانگرایی بسیار اهمیت دارد. انقلاب ذاتا یک جنبش رو به جلوست. گذشته‌ها را نقد کرده و برای آینده برنامه می‌ریزد.حرکتی آینده‌گرا و توفنده. نوگرایی، ابتکار و انرژیک بودن از خصلت‌های جوانان است که در عمل به ماهیت حرکت انقلابی تبدیل می‌شود. حال اگر این خصایل با تجربیات نسل‌های نخست انقلاب همراه شود می‌تواند حرکتی پر نیرو ولی با کم‌ترین خطا را پدید آورد که تحقق اهداف انقلاب را به سرعت به پیش ببرد. از این‌رو؛ دولتی که بر این پیشران‌های انقلاب تکیه کند قادر است گره‌های اجتماعی را به راحتی و به‌دور از محافظه‌کاری‌های برآمده از بوروکراتیسم پیر و زمین‌گیر بگشاید. اگر وظیفه دولت‌ها را حل مسایل بدانیم بی‌گمان اندیشه‌های نوی جوانان با دانش روز قادر است ارزش‌های انقلاب را با قدرت در بستر کارآمدی بسیار بهتر به پیش ببرد.
با نگاهی به کارکرد دولت حاضر، کاملا می‌توان اثرات فقدان انرژی و نیروی جوان را در بی‌انگیزگی برای حل مسایل مشاهده کرد و به اهمیت تاکید رهبری پی برد؛ نقص بزرگی که با شکل‌دهی به دولت جوان انقلابی برطرف خواهد شد.
افق انلاین
