به گزارش فرادید به نقل از دیلی‌میل، زنانی که به طور مرتب روزنامه می‌خوانند نسبت به بقیه جمعیت ۳۵درصد کمتر احتمال دارد که دچار فراموشی شوند. این در مورد مردان صدق نمی‌کند. اما مردانی که به طور مرتب از گوشی‌های تلفن همراه خود استفاده می‌کنند، خطر ابتلا به فراموشی را تا ۳۶درصد کاهش می‌دهند. چنین چیزی در مورد زنان صادق نبود.
این مطالعه همچنین نشان داد که افراد متأهلی که در سرگرمی‌ها و فعالیت‌های اوقات فراغت شرکت می‌کنند ۳۰درصد کمتر احتمال دارد دچار فراموشی شوند.
نویسنده ارشد این مقاله، پاملا آلمیدا-مزا، دانشجوی دکترا در دانشگاه یوسی‌ال، به دیلی‌میل گفت: «در مبارزه علیه فراموشی ثابت شده که برخی عوامل خطر مانند سلامت قلبی و عروقی یا مدیریت افسردگی برای پیشگیری ضرورت دارند. این عوامل خطر را می‌توان تعدیل کرد. اما تحقیقات ما به یافته‌های تحقیقات پیشین می‌افزاید و نشان می‌دهد که می‌توانیم مغزمان را به توانمندی‌ای تجهیز کنیم که در مقابل آسیب مقاومت کند و با انتخاب زندگی لذتبخش فعالیت خود را حفظ کند.»
«مهمتراز آن، تحقیق ما بروی افراد ۵۰ سال به بالا انجام شد که نشان داد هرگز برای تمام کردن فلان کتاب، اصلاح سرگرمی‌ها یا حتی شروع یک مهارت جدید دیر نیست.» محققان نقش طیفی از فعالیت‌هایی که در خطر ابتلا به فراموشی نقش داشت را با مطالعه ۸۰۰۰ نفر در طی ۱۵سال بررسی کردند.
آن‌ها به ۱۳نوع فعالیت و اثرات آن توجه کردند. شش فعالیت، فعالیت‌های فکری مانند خواندن روزنامه، استفاده از موبایل و آنلاین بودن بود. هفت فعالیت، فعالیت اجتماعی بود که شامل چیز‌هایی مانند عضو یک باشگاه ورزشی بودن، به تعطیلات رفتن، معاشرت با دوستان و انجام کار‌های داوطلبانه می‌شد.
اکثر مشارکت‌کنندگان (حدود ۷۰درصد) گفتند که به طور مرتب ۲ تا ۴ فعالیت فکری انجام می‌دهند. فقط ۳درصد از مشارکت‌کنندگان گزارش دادند که هیچ مشارکتی در فعالیت‌های فکری ندارند و ۴درصد گفتند که همه ۶فعالیت فکری را انجام می‌دهند.
المیدا-مزا می‌گوید افزایش تعداد فعالیت‌های فکری میزان محافظت از فرد در مقابل فراموشی را افزایش می‌دهد. بطوریکه، هر یک فعالیت اضافی خطر ابتلا به فراموشی را تا ۹درصد کاهش می‌داد.
وقتی تمامی متغیر‌های دخیل در نظر گرفته شد، محققان متوجه شدند که هیچ‌کدام از فعالیت‌های اجتماعی نقش چشمگیری در پیشگیری از فراموشی ندارند. اما روزنامه‌خواندن و استفاده از موبایل به ترتیب ۲۱ و ۲۰درصد خطر فراموشی را در افراد کاهش داده بودند.
سایر فعالیت‌ها مانند انجام امور داوطلبانه ۱بار در سال نقش چندانی در کاهش ابتلا به فراموشی نداشتند و بنابراین دانشمندان به این نتیجه رسیدند که ارتباط بین کاهش خطر فراموشی و انجام امور داوطلبانه که پیش‌از‌این در تحقیقاتی به آن اشاره شده بود، بیشتر ناشی از تصادف بوده تا همبستگی.
اما وقتی داده‌های مربوط به اثر روزنامه‌خواندن و استفاده از موبایل در کاهش فراموشی با توجه به جنسیت افراد طبقه‌بندی شد، محققان متوجه تفکیک جنسیتی واضحی شدند.
آن‌ها به این نتیجه رسیدند که مردانی که روزنامه خوانده بودند در مقابل فراموشی محافظت نشده بودند. اما مردانی که در همان سطح از تلفن همراه استفاده کرده بودند توانسته بودند خطر ابتلا به فراموشی را در خود کاهش دهند. استفاده از موبایل نتوانسته بود خطر ابتلا به فراموشی را در زنان کاهش دهد.
محققان هر ۱۳ فعالیت را به ۴ طبقه تقسیم‌بندی کردند و در هر طبقه‌بندی بخشی از متغیر‌ها را نیز بررسی کردند. به این ترتیب در طبقه اول آن‌ها تفاوت‌های جنسیتی و وضعیت تأهل را بررسی کردند، در طبقه دوم تفاوت‌های جنسیتی، وضعیت تأهل، تحصیلات و ثروت را بررسی کردند؛ در طبقه سوم علاوه بر متغیر‌های قبلی تاریخچه سلامت ذهنی و جسمی افراد را نیز بررسی کردند و در طبقه چهارم همه متغیر‌ها را به علاوه سبک زندگی افراد بررسی کردند.
این تفکیک باعث شد محققان، برای مثال، کشف کنند افراد متأهلی که سرگرمی‌های فکری دارند، می‌توانند از خودشان در برابر فراموشی محافظت کنند. اما افراد مجرد یا مطلقه یا افرادی که همسرشان را از دست داده‌اند، در صورت اشتغال به سرگرمی‌ها هم نمی‌توانند از خطر فراموشی مصون بمانند.
