روزانه میتوان از لابهلای گزارشها و عناوین خبری رسانههای مکتوب و حتی غیر مکتوب، نکات قابلتوجهی استخراج کرد؛ موضوعاتی که میتواند برای مخاطبین قابل استفاده و محوری برای تحلیل باشد، در گزارش روزانه “ویژههای مشرق” نکات و تأملات قابلاستخراج از رسانهها برای مخاطبین عرضه خواهد شد؛
**زیباکلام:اگر احمدی نژاد بود همین کابینه را انتخاب می کرد
«صادق زیباکلام» فعال سیاسی اصلاح طلب در یادداشتی در روزنامه آرمان با عنوان «اگر احمدی نژاد بود کابینه فرقی می کرد؟» نوشت: «با نگاهی به کلیت وزرای آقای رئیسی این سوال پیش میآید که اگر بهفرض آقای احمدینژاد تاییدصلاحیت شده بود و در انتخابات پیروزی میشد…واقعا چه تفاوت اساسی و بنیادیای میان لیست کابینهای که آقای رئیسی معرفی کرده و آنکه آقای احمدینژاد…معرفی میکرد، وجود داشت. آیا تفاوت معناداری وجود میداشت؟».
این فعال اصلاح طلب در ادامه نوشت: «نکته مهم آن است که قدرت و اختیارات قوه مجریه تعریفشده و پرسش اساسی آن است که با توجه بهاینکه قدرت و اختیارات قوه مجریه مشخص شده و سیاستهای کلی و کلان نظام در بخشهای دیگر حاکمیت تعیین میشود، چه تفاوتی میکرد اگر آقای احمدینژاد…یا سیدابراهیم رئیسی انتخاب میشدند و وزرای آقای احمدینژاد…چه کسانی میشدند؟ ».
زیباکلام در ادامه تصریح کرد: «آیا آقای احمدینژاد میتوانست جلوی هزینههای هنگفت و بینتیجه را بگیرد؟ آیا آقای احمدینژاد میتوانست در هزینههای کلان بخشهای خاص دخالتی داشته باشد؟ آیا احمدینژاد میتوانست در حضور ایران در سوریه، لبنان، یمن و عراق تغییری بهوجود بیاورد؟ میتوانست تنشزدایی با غرب کرده و در این حالت تغییری بهوجود آورد؟ همه میدانیم که پاسخ این پرسشها چیست؟ ».
جریان اصلاح طلب حامی شعار «ما نمی توانیم» است. جماعتی که دچار «خودتحقیری حاد» بوده و مدعی است که جوانان ایرانی در هیچ صنعتی جز طبخ قرمه سبزی و آبگوشت بزباش قابلیت رقابت با جهان را ندارند.
این طیف در دولت روحانی مدعی بود که «نمی گذارند روحانی کار کند». حالا همین جریان در دولت رئیسی ادعای «نمی توانند کار کنند» را مطرح می کند.
امثال زیباکلام و همفکران وی در پی آن هستند تا این پالس را به افکارعمومی ارسال کنند که قرار نیست هیچ تغییری در امور کشور رخ دهد و نه تنها وضع بهتر نخواهد شد که چه بسا روز به روز وضعیت بدتر خواهد شد.
یأس آفرینی و ناامید کردن مردم اکنون به یک دستور کار ویژه در ستاد اصلاحات بدل شده است. بر همین اساس با شبیه سازی میان رئیسی با احمدی نژاد در تقلا هستند تا به مردم بگویند، به هیچ عنوان انتظار بهبود اوضاع را نداشته باشید.
اما چه کسانی این ادعا را مطرح می کنند!؟ همان طیفی که پراید ۱۷ میلیونی را تحویل گرفت و با قیمت ۱۴۰ میلیون تومان تحویل داد. همان جریانی که مسکن را با قیمت متری ۳ میلیون تومان تحویل گرفت و با قیمت متری ۳۰ میلیون تومان تحویل داد و…
بانیان وضع موجود بر طبل یاس آفرینی و ناامیدکردن افکارعمومی می کوبند. این طیف بجای ذبح امید مردم، باید پاسخگوی عملکرد حداقل ۸ ساله خود باشد.
** راه حل گشایش اقتصادی «توافق پایدار» با آمریکاست
روزنامه اعتماد در یادداشتی به قلم «جاوید قربان اوغلی» از مدیران وزارت خارجه در دولت اصلاحات نوشت: «بدون توافق پایدار با امریکا، سالهایی دشوارتر و شوکهایی به مراتب مخربتر پیش روی اقتصاد کشور خواهد بود. چالشهایی که زنگ خطری جدی برای دولت رییسی و طبعا کشور است. زمان آن فرا رسیده که موضوع کاهش تنش با امریکا (و نه لزوما برقراری روابط) در دستور کار دولت جدید قرار گیرد و تصمیمات راهبردی اتخاذ شود. تنشزدایی و گفتوگو بر سر مسائل مورد اختلاف بین دو کشور، راهبردی منطبق با واقعیتهای حاکم بر جهان و عبور عزتمندانه از شرایط دشوار کنونی است».
این روزنامه اصلاح طلب در ادامه نوشت: «شرایط بیبدیل همسویی اکثریت نهادهای قدرت با رییس قوه مجریه، بهترین موقعیت برای حاکمیت برای رهایی از دغدغه نوع تعامل با امریکاست. این موضوع تاکنون به جناحبندیهای سیاسی و اختلافات جناحی و اینکه کدام جناح صلاحیت و اهلیت مدیریت مذاکره را دارد، سنجاق شده بود».
«محمدجواد ظریف» وزیر امور خارجه دولت روحانی– شهریور ۹۷- در مصاحبه با شبکه تلویزیونی سیانان و در پاسخ به این سؤال خبرنگار که «اگر شما احساس میکردید آمریکا به تحریمها اعتیاد دارد، چرا توافق را ادامه دادید؟» گفت: «این شاید یک اشتباه بوده است اما مشکل اینجا بود که احساس ما این بود ایالات متحده یاد گرفته که دست کم در مورد ایران، تحریمها علیرغم ایجاد مشقتهای اقتصادی، نتایج سیاسی مد نظر آنها را به بار نمیآورند و من فکر میکردم که آمریکاییها این درس را یاد گرفتهاند. متأسفانه، اشتباه میکردم».
ظریف همچنین آذر ۹۵ در جلسه مشترک با کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس گفت: «من اعتراف میکنم که اشتباه کردم و به حرف جان کری اعتماد کردم…میپذیرم که اشتباه کردم و مسئولیت آن را قبول میکنم، ما با صحبت و قول آقای کری اظهارنظر کردیم».
«عباس عراقچی» معاون ظریف نیز-آذر۹۸- گفته بود: «نتیجه پایبندی ما به برجام فقط تحریمهای جدید بود». «مجید تخت روانچی» نماینده ایران در سازمان ملل نیز چندی پیش گفته بود: «کشوری که هزینه هنگفتی برای برجام پرداخت، ایران بود…ما این اقدامات را در حالی انجام دادیم که نه در آن زمان و نه الان، از منافع مورد انتظار از برجام بهره ای نبرده ایم».
حال علیرغم تجربه عبرت آموز و پرهزینه برجام، حامیان و بزک کنندگان این توافق خسارت بار همچنان از آن دفاع کرده و اصرار دارند که این روند خسارت بار ادامه یافته و معیشت مردم و اقتصاد کشور را تحت الشعاع قرار دهد.
راه حل گشایش اقتصادی، اعتماد به جوانان نخبه و میدان دادن به آنها و اهتمام ویژه به رونق تولید و اتکا به توان عظیم داخلی و اجرای دقیق اقتصاد مقاومتی است.
علاوه بر این، یکی از ملزومات گشایش اقتصادی، عدم اعتماد به آمریکا است. اگر اعتماد به آمریکا، گشایش اقتصادی را در پی داشت، در دولت روحانی نرخ دلار پرواز نمی کرد و هیچگاه به تشکیل قرارگاه مرغ نمی رسیدیم.
فعالین اصلاح طلب تاکید دارند که باید درباره موضوعات مورد اختلاف با آمریکا مذاکره کنیم. این در حالی است که موضوعات مورد اختلاف، دقیقا نقاط قوت ایران است. کدام عقل سلیمی می پذیرد که درباره توان دفاعی و قدرت نظامی خود معامله کرده و چوب حراج بر آن بزنیم!؟
** جوان گرایی دولت رئیسی صدای اصلاح طلبان را درآورد
«مسیح مهاجری» فعال سیاسی اصلاح طلب در یادداشتی در روزنامه جمهوری اسلامی نوشت: «در زمینه اقتصاد که بعد از کرونا مساله اول کشور است، امیدی به موفقیت دولت شما با تصدی وزارتخانههای اقتصادی توسط بعضی افراد پیشنهادی وجود ندارد. چنین کابینهای نه قوی است و نه میتواند ضد فساد باشد… در تفسیر جوانگرائی، قدری تامل نمائید و قدرت دولت را فدای جوانگرائی به هر قیمتی نکنید».
مهاجری در ادامه نوشت: «بعضی از افراد (کابینه پیشنهادی) سهمیه بعضی احزاب افراطی هستند و طبعاً خواستههای آنها را دنبال خواهند کرد. افرادی نیز از بقایای جریان احمدینژادی در فهرست شما حضور دارند که وجود آنها موجب شده منتقدین بگویند روح این جریان در کابینه پیشنهادی شما دمیده شده است».
یکی از ویژگی های کابینه پیشنهادی آقای رئیسی به مجلس، جوان گرایی در کنار شایسته سالاری و تخصص گرایی است. اما این اقدام بسیار مهم و قابل توجه، اعتراض و شکایت برخی فعالین اصلاح طلب را در پی داشته است.
برخی فعالین و رسانه های اصلاح طلب، جوانگرایی دولت رئیسی را مورد هجمه و تخریب قرار داده اند. اینها همان طیفی هستند که بارها امثال زنگنه و نعمت زاده و ظریف و آخوندی و… را «ژنرال» نامیده و آنها را مدیران بی نظیر و شایسته جا زده اند.
همین جریان سیاسی، برخی آقازاده های بی هنر و گردن کلفت را که با رانت در هیات مدیره شرکت ها و هلدینگ های اقتصادی جا خوش کرده اند را نخبه و مدیر برتر معرفی می کنند.
بر همین اساس اصلا جای تعجب ندارد که حامیان ژنرال های خودخوانده و آقازاده های بی هنر، اینچنین جوانگرایی و شایسته سالاری را مورد هجمه و تخریب قرار می دهند.