روستای ارمنی نشین تلو بالا در شمال شرقی تهران قرار دارد. این روستا در گذشته بخشی از شهرستان لواسانات را تشکیل می داده است اما اکنون در منطقه چهار شهرداری تهران واقع شده است.بخش هایی از اراضی این روستا هموار و بقیه آن را تپه های کوچک تشکیل می دهند.این روستا در دهستان سیاهرود قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۲۳ نفر (۱۴خانوار) بوده‌است.قدمت این روستا به دویست سال قبل بازمی گردد و از اولین ساکنین آن سوکیاس آساتوریان از روستاهای ملایر، خودان مگردومیان از منطقه خرقان ساوه و رستم گورگیان از منطقه کمره(خمین) بوده اند که به روستای تلوبالا نقل مکان کرده و سکونت گزیده اند.
کم کم خانوارهای کشاورز ارمنی از روستاهای ارمنی نشین منطقه های خرقان و بربرود الیگودرز نیز به روستای تلو مهاجرت و به ساکنین قبلی پیوستند.شغل این روستاییان کشاورزی، دامداری و باغداری بود. آب مورد نیاز کشاورزی و شرب تنها از قنات منطقه تامین می شده است.
از محصولات تولید شده این روستا می توان به گندم، جو، انواع حبوبات و میوه ها اشاره کرد.ارامنه ساکن روستا آرامستان اختصاصی خود را داشتند. در حال حاضر بیشتر سنگ قبرها هیچ گونه نوشته ای ندارند ولی بر روی بعضی دیگر به زبان ارمنی نام، نام خانوادگی، سال تولد و وفات متوفی حک شده است.
در این آرامستان یادبودی از شهید این روستای ارمنی نشین، واهیک باغداساریان، که افتخار این روستا محسوب می شود، وجود دارد.ارامنه پس از سال ها کار و کوشش در روستای تلو بالا در سال ۱۹۵۸ م. آنجا را ترک و به تهران و دیگر شهرهای ایران مهاجرت نمودند. با این حال در حال حاضر ۱۱ خانواده به نام های باغداساریان، پیرعلی، زاکانی، قره داغی، کاراپتیان، نظریانس، محمودی، شیخ عبایی، الله وردیان، و رستملو در منطقه املاک خود را حفظ کرده و به امر باغداری اشتغال دارند.
در این آرامستان یادبودی از شهید این روستای ارمنی نشین، واهیک باغداساریان، که افتخار این روستا محسوب می شود، وجود دارد.ارامنه پس از سال ها کار و کوشش در روستای تلو بالا در سال ۱۹۵۸ م. آنجا را ترک و به تهران و دیگر شهرهای ایران مهاجرت نمودند. با این حال در حال حاضر ۱۱ خانواده به نام های باغداساریان، پیرعلی، زاکانی، قره داغی، کاراپتیان، نظریانس، محمودی، شیخ عبایی، الله وردیان، و رستملو در منطقه املاک خود را حفظ کرده و به امر باغداری اشتغال دارند.
عکاس:مهسا سربازی
خبرنگار: جلال نعمتی
