وحید امیری تنها ملی پوش پرسپولیس بود که در دیدار با لبنان در ترکیب اصلی تیم ملی قرار گرفت درحالی که مهدی ترابی و میلاد سرلک یک دقیقه هم فرصت بازی پیدا نکردند.
امیری که مثل بازی با کره جنوبی، در سمت چپ خط دفاعی به میدان رفته بود به مانند آن بازی و زمانی که تیم ملی به گل احتیاج داشت، تبدیل به یکی از نیروهای هجومی تیم ملی شد و نتیجه این موضوع، تاثیرگذاری او روی هر دو گل بود.
در شرایطی که احمد نوراللهی به عنوان بهترین بازیکن بازی انتخاب شده است، نمراتی که سایت‌های آنالیز به امیری داده‌اند، نشان می‌دهد که عنوان بهترین بازیکن زمین حق او بوده است.
اما نکته قابل تأمل در مورد وحید امیری سرگردانی اوست! این ستاره ملی پوش چه در پرسپولیس و چه تیم ملی فرصت زیادی برای بازی در پُست دلخواه خودش پیدا نمی کند.
او در پرسپولیس و تیم ملی بازی را به عنوان مدافع چپ آغاز می کند و سپس به خط میانی و بعضا حمله فرستاده می شود تا با قدرت دوندگی و پرسینگ خودش برای مهاجمان و هافبک های تهاجمی فضا سازی کند.
این سرگردانی نه به سود تیم ملی است و نه پرسپولیس.
یحیی گل محمدی البته می تواند از او در پُست اصلی خودش استفاده کند اما به نظر می رسد درخواست برخی هواداران پرسپولیس بیراه هم نباشد.
وحید امیری در ۳۳ سالگی و با این میزان از دوندگی آن هم پس از انجام ۲ بازی سنگین برابر لبنان و سوریه در معرض آسیب دیدگی قرار دارد و پیشنهاد استراحت دادن به او در دیدار با مس رفسنجان و استفاده به عنوان بازیکن تعویضی می تواند به ریکاوری بهتر این ملی پوش کمک شایانی کند.
