باغ جهان نما در قسمت ورودی شهر شیراز قرار دارد و اطراف باغ زیبای جهان نما مکان های دیدنی شیراز مثل آرامگاه خواجوی کرمانی، حافظ، باباکوهی، گهواره دید، باغ ملی، دروازه قرآن و کتابخانه اسناد قرار دارد؛ بنابراین، درکنار بازدید از باغ جهان نما می توانید از جاذبه های گردشگری و ایرانگردی شیراز نیز دیدن نمایید. البته برای رسیدن به این باغ دیدنی می توانید از خطوط اتوبوس رانی نیز استفاده کنید.
باغ جهان نما مثل دیگر باغ های ایرانی که با الهام از باغ ایرانی پاسارگاد در دوره هخامنشیان ساخته شده اند، یکی از پرطرفدارترین جاذبه های گردشگری و توریستی شیراز است. باغ جهان نما به نام «زینت الدنیا» نیز شهرت دارد و پیش از یورش تیمور گورکانی و در دوران آل مظفر در نهایت شکوه و آبادانی بوده است. دوران زندیه و صفویه، دوران شکوه باغ جهان نما محسوب می شده و بسیاری از جهانگردان و مورخان نامی،این باغ را ستوده اند؛ جهانگردانی مانند ادوارد براون، شاردن، تاورنیه و جان ملکم. آب جاری و حیات بخش در میان باغ جهان نما و فواره های آن، به رکن آباد معروف است که حافظ شیرازی در اشعار خود از آن یاد کرده است.
عمارت باغ جهان نما به صورت هشت ضلعی بنا شده است. کریم خان زند دستور داد در سال ۱۱۸۵ هجری، به دور باغ حصار بکشند و این عمارت را بسازند. همچنین، فرمان داد خیابان های اطراف آن را به زیبایی درختکاری کنند. طرح باغ جهان نما را کریم خان زند مانند باغ نظر ایجاد کرد؛ داخل باغ چهار خیابان، اطراف آن چهار حوض، دو حوض کوچک و دو حوض بزرگ ساخته است. حوض مرمر زیبایی درون عمارت قرار دارد که چهار گوشه آن را چهار شاه نشین دربر گرفته و پنجره های چوبی باغ جهان نما پس از بازسازی و مرمت به دست مالک خصوصی آن به پنجره های آهنی مبدل شده است.
آجر از جمله مصالح اصلی عمارت است و تزئیناتی از جنس نقاشی و کاشی در آن مشاهده نمی شود. با قدم نهادن در باغ جهان نما علاوه بر گشت و گذار در طبیعت دیدنی و زیبا با میراث گذشتگان نیز آشنا می شوید. باغ جهان نما از جمله باغ های تاریخی و زیبای ایران است که دیدن آن در هر فصلی از سال به خصوص در بهار با عطر گل های بهار نارنج، جان و روحتان را تازه می کند و انرژی تان را مضاعف می سازد.
در باغ زیبای جهان نما شیراز می توانید درختان سر به فلک کشیده سرو و نارنج را ببینید که در کنار شمشادها فضایی سرسبز و زیبا فراهم کرده اند. گل های زیبای اطلسی و داودی باغ تاریخی و دیدنی جهان نما شیراز، تصویری رنگارنگ در مقابل دیدگانتان قرار می دهند. بی دلیل نیست که حافظ شیرین سخن درباره باغ جهان نما و آب رکن آباد چنین سروده است:
خوشا شیراز و وضع بی مثالش
خداوندا نگهدار از زوالش
ز رکن آباد ما صد لوحش الله
که عمر خضر می بخشد زلالش
به شیراز آی و فیض روح قدسی
بجوی از مردم صاحب کمالش
عمارت باغ جهان نما، بنایی به جا مانده از دوره صفوی
عمارت درون باغ جهان نما شیراز نیز دیدنی است. عمارت باغ جهان نما شامل ۴ شاهنشین می شود. در میان این شاهنشین های باغ جهان نما، اتاق های ۲ طبقه قرار دارد. ساخت عمارت باغ جهان نما به زمان صفویه بازمی گردد. سقف عمارت باغ زیبای جهان نما شیراز ۸ ضلع دارد و جلوه ای از معماری و هنر ایرانی را نمایش می دهد. در سال ۱۱۸۵ هجری به فرمان کریم خان زند در اطراف عمارت باغ تاریخی جهان نما خیابان کشی هایی صورت گرفت. اگرچه نمای ظاهری عمارت باغ جهان نما شیراز در حال حاضر بدون کاشی‌کاری و نقاشی است، اما برخی معتقدند این عمارت تزئیناتی داشته است که به تدریج از میان رفته اند.جوی آب رکن آباد از وسط باغ جهان نما شیراز می گذرد. در گذشته، اغلب باغ های ایرانی طوری طراحی می شدند که جوی آبی از میان آنها عبور کند. در شعر حافظ شیرازی هم بارها از آب رکن آباد و زیبایی های باغ جهان نما سخن رفته است:
بده ساقی می باقی که در جنت نخواهی یافت
کنار آب رکن آباد و گلگشت مصلا را
حافظ جویبار رکن آباد و باغ جهان نما را نمونه ای بی نظیر می داند که در بهشت برین هم مانندی ندارد.در کتابی به نام زینه المقدور، باغ جهان نما شیراز با عنوان زینه الدنیا یاد شده است. در دوره قاجار، لرد کرزن انگلیسی در کتاب «ایران و قضیه ایران»، باغ جهان نما شیراز را وصف کرده است. او در کتاب خود باغ شگفت انگیز جهان نما شیراز را این گونه توصیف می کند: باغ جهان نما در بخشی از جاده اصفهان به شیراز و در نزدیکی حافظیه شیراز قرار دارد که در دوره کریم خان به آن باغ وکیل می گفتند. در زمان فتحعلی شاه نام آن تغییر می کند و در این باغ عمارتی تابستانی و محصورشده به اندازه تقریبی ۲۰۰ یارد بنا می شود که رو به ویرانی است. در ابتدای این قرن، عمارت کلاه فرنگی یا مرکزی باغ جهان نما شیراز وضعیت مناسبی داشت؛ به طوری که سران عالی رتبه از انگلیس در آن اقامت داشتند.
آدرس باغ جهان نما شیراز: شیراز، ضلع شرقی خیابان حافظ، بالاتر از میدان حافظیه
عکاس:پریسا شکری
خبرنگار: وصی اله محمودی
