در شمال خوزستان شهری به نام شوشتر قرار دارد که تنها ۶۳ کیلومتر با دزفول فاصله دارد. این شهر به مجموعه آبشار و سازه های آبی آن معروف است و هرساله پذیرای گردشگران زیادی است. تاریخ نویسان معتقد اند ساخت این شهر به دلیل از بین رفتن شهر شوش است از این رو شهری به نام شوشتر به معنی شهری بهتر در چندکیلومتری شهر شوش ساخته شد. جالب است بدانید شهر شوش تا اوایل دوره پهلوی مرکز استان خوزستان بوده است. به دلیل موقعیت ویژه ای که شهر شوشتر دارد و عبور رودخانه کارون و دز باعث شده که در این شهر یک سیستم آبیاری پیچیده و عظیمی وجود بیاید که قدمت آن به دوران هخامنشیان و ساسانیان باز‌می‌گردد. این سازه متشکل از پل‌ها، بند، آبشار، کانال و تونل‌های بزرگی است که به صورت بسیار هماهنگ و منظمی با هم دیگر در ارتباط هستند و نقش هدایت کردن آب را دارد این مجموعه زیبا و کم نظیر با هدف بیشترین استفاده از آب ایجاد شده است. اما امروزه تنها بخشی از آن باقی مانده است.
مجموعه آبی شوشتر از بزرگترین مجموعه‌‌های صنعتی قبل از انقلاب صنعتی است که در نوع خود نه تنها در ایران بلکه در جهان نیز بی‌نظیر است و نام خود را در فهرست میراث جهانی یونسکو به ثبت رسانده است.
براساس اسناد تاریخی و پژوهش‌های کارشناسان، مراحل احتمالی ساخت سازه های آبی شوشتر را می‌توان به صورت زیر درنظر گرفت:
۱٫ حفر نهر داریون
۲٫ حفر کانال انحرافی در مسیر رود کارون، آغازگر ساخت مجموعه اصلی سازه های آبی شوشتر به دستور شاپور ساسانی
۳٫ حفر نهر گرگر همزمان با مرحله یا مراحل قبلی
۴٫ ساخت پل بند شادروان با عنوان «بند شاپور»
۵٫ سنگ‌فرش کردن بستر طبیعی کارون جهت جلوگیری از تخریب شالوده و پی‌های ساخته‌شده در بستر رودخانه
۶٫ ساخت قلعه سلاسل
۷٫ ساخت بند میزان
۸٫ ساخت برج کلاه فرنگی
۹٫ ساخت پل بند گرگر، حفر کانال‌های انتقال آب و ایجاد آبشارها و آسیاب‌ها
عکاس : مهسا محمودی
خبرنگار: سیدامیرحسین قضاتی
