خبرگزاری مهر، گروه جامعه؛ میدان دادن به نوجوانها و ایجاد زمینهای برای مواجهه آنها با مسؤولان میتواند باعث ارتقا شخصیت و ایجاد حس موثربودن در آنها شود. زیبا خان محمدی مدرک دکتری در رشته حسابداری دارد و بیست سال است در عرصههای مختلف اجتماعی در حال خدمت به جامعه است.
او از زمان زلزله بم همکاری با هلال احمر را آغاز کرد. در آن مقطع به همراه دیگر داوطلبان کمکهای مردمی را در سطح شهر جمعآوری و برای مردم زلزله زده ارسال میکردند.
خانم خانمحمدی از سال ۱۳۸۳ به صورت داوطلبانه در «مؤسسه سلامت روان اجتماعی کلبه امید» شهرستان بیجار مشغول به فعالیت شد و در حال حاضر مسؤول این مؤسسه مردم نهاد است. اعضای این گروه بین پانزده تا بیست و پنج نفر هستند که در دو کانون که هر کدام بیست و پنج زیرگروه دارند کار میکنند.
حوزه فعالیت این مؤسسه سلامت روان، حمایت از زنان بیسرپرست و بدسرپرست شهرستان است. این حمایت با آموزش مهارتهای زندگی پیش از ازدواج، پیشگیری از اعتیاد و توانمندسازی اقشار کمدرآمد دنبال میشود. آنها حدود صد و پنجاه گروه در سطح استان کردستان تشکیل داده و تاکنون توانستهاند ۲۵۰۰ نفر را تحت پوشش قرار دهند.
تأمین هزینههای فعالیتهای این گروه توسط خیرین صورت میگیرد و کاروان سلامت روان از اهم برنامههای آنان است. گروه هدف این مؤسسه خانوادههای آسیبپذیر ساکن در حاشیه شهر هستند. آنها در حوزه اعتیاد با شناسایی و معرفی معتادان به مراکز بهزیستی کار حمایت را شروع کرده و پس از آن کارگاههای آموزشی برای خانوادههای آنها برگزار میکنند. بعد از ترک دادن معتادان و آموزش حمایتهای بعد از ترک به خانوادههایشان آنها را در تداوم مسیر یک ترک دائمی همراهی میکنند.
این مؤسسه سپس بر روی توانمندسازی و آموزش شغلی این افراد کار میکنند. آنها با دادن وامهای کمبهره به کمک بهزیستی توانستهاند برای صد نفر مشاغلی مانند دامداری، جوشکاری، خیاطی، کلاسهای پرورش قارچ و غیره ایجاد کنند. برای زنان سرپرست خانواده سه کارگاه ایجاد کردهاند که شامل آشپزخانه در مسجد حاشیه شهر، کارگاه خیاطی و کارگاه قالیبافی است. برای این فعالیتها ابتدا باید نیازسنجی کرده و سپس علاقهمندیهای آنها را در نظر بگیرند.
آنها توجه دارند که در کنار ایجاد شغل برای زنان سرپرست خانواده مهد کودکی ایجاد کنند تا مشکلی برای نگهداری فرزندانشان نداشته باشند. برگزاری جشنواره غذا با همکاری بیست و پنج روستا و مداخله برای جلوگیری از خودکشی از اقدامات دیگر این مؤسسه در این حوزه بوده است.
این گروه از سال ۱۳۹۳ با همکاری بهزیستی و فرمانداری طرح تأمین مالی جهت توانمندسازی مناطق هدف آغاز کردند و جهت ایجاد شغل برای افراد نیازمند هر سال برای صد و پنجاه گروه وام خود اشتغالی از بانک کشاورزی دریافت میکنند. از هر گروه سه نفر به عنوان گروهیار، خزانهدار و منشی در نظر گرفته میشوند. در این گروهها هر نفر حداقل باید در ماه پانزده تا بیست هزار تومان پسانداز میکردند و این مبالغ به حساب تعیین شده واریز میشد. گروههای خودیاری یک صندوق تشکیل میدادند و مشکلات خود را از این طریق بر طرف میکردند. در مورد مدارس هم با همکاری خیرین تلاش کردند محیط با نشاطی را فراهم کنند.
در مقطعی از فعالیتها شخص فرماندار را به میان دانش آموزان بردند و به نوجوانان گفتند که مشکلات و معضلات منطقه خود را بنویسند تا با حضور فرماندار این مسائل حل شود. این مشارکت فکری برای ارتقا شخصیت و احساس مؤثر بودن نوجوانان بسیار خوب بود. آنها روزهای تلخ و شیرینی را سپری کردهاند. مرگ داوطلبانی که در دوران کرونا با آنها همکاری میکردند بسیار سخت بود. جوانهایی که تمام توان خود را برای خدمت به مردم صرف کرده بودند و در پایان مسیر زندگی حتی جان خودشان را فدای دیگران کردند.