به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم، سگ‌گردانی یکی از موضوعات مهم مرتبط با نگهداری حیوانات خانگی است که در بسیاری از کشورهای جهان، قوانین و مقررات مشخصی برای آن وضع شده است. این قوانین به‌منظور حفظ نظم عمومی، رعایت حقوق شهروندان و همچنین تأمین رفاه و امنیت سگ‌ها تدوین شده‌اند.
در کشورهای توسعه‌یافته، دستورالعمل‌های سختگیرانهای در خصوص حمل‌ونقل، استفاده از قلاده، رعایت بهداشت عمومی، و مدیریت پسماند حیوانات وجود دارد.در مقابل، در ایران، نبود قوانین جامع و اجرایی در مورد سگ‌گردانی باعث بروز مشکلات متعددی برای شهروندان شده است.
قوانین سگ‌گردانی در کشورهای پیشرفته
۱٫ ایالات متحده آمریکا
در آمریکا، قوانین مربوط به سگ‌گردانی در هر ایالت متفاوت است، اما برخی الزامات کلی در سراسر کشور رعایت می‌شود:
قلاده و مهار: در بیشتر ایالت‌ها، سگ‌ها باید هنگام حضور در اماکن عمومی با قلاده و گاهی پوزه‌بند کنترل شوند.
مدیریت فضولات: صاحبان سگ‌ها موظف‌اند مدفوع حیوانات خود را جمع‌آوری کرده و در سطل‌های مخصوص دفع کنند. عدم رعایت این موضوع، جریمه‌های سنگینی (بین ۵۰ تا ۵۰۰ دلار) به همراه دارد.
محدودیت ورود به اماکن عمومی: سگ‌ها اجازه ورود به اماکنی مانند رستوران‌ها، فروشگاه‌های مواد غذایی و وسایل نقلیه عمومی را ندارند، مگر در شرایط خاص (مانند سگ‌های راهنما).
بیمه مسئولیت مدنی: برخی از ایالت‌ها صاحبان سگ را ملزم به داشتن بیمه مسئولیت مدنی در صورت بروز حادثه ناشی از سگ خود می‌کنند.
۲٫ بریتانیا
استفاده از قلاده و میکروچیپ: در بریتانیا، صاحبان سگ موظف‌اند حیوانات خود را در اماکن عمومی با قلاده کنترل کنند. علاوه بر این، نصب میکروچیپ برای شناسایی سریع سگ‌ها الزامی است.
قوانین سگ‌های خطرناک: برخی از نژادهای خاص (مانند پیتبول تریر) مشمول محدودیت یا ممنوعیت هستند.
جریمه‌های سنگین: عدم کنترل سگ در اماکن عمومی می‌تواند منجر به جریمه‌های مالی (تا ۲۰ هزار پوند) و حتی مصادره حیوان شود.
۳٫ آلمان
ثبت رسمی سگ‌ها: در آلمان، تمامی سگ‌ها باید در سیستم شهرداری ثبت شوند و مالیات سالانه برای نگهداری آن‌ها پرداخت شود.
الزام در استفاده از قلاده و مهار: سگ‌ها در اماکن عمومی باید با قلاده باشند، و در برخی مناطق خاص (مانند قطارهای شهری)، پوزه‌بند نیز اجباری است.
ممنوعیت ورود به اماکن عمومی: ورود سگ‌ها به اماکن عمومی مانند فروشگاه‌ها، رستوران‌ها و وسایل نقلیه عمومی بدون مجوز ممنوع است.
۴٫ فرانسه
کنترل در اماکن عمومی: سگ‌ها در خیابان‌ها، پارک‌ها و وسایل حمل‌ونقل عمومی باید با قلاده باشند.
مدیریت فضولات: جمع‌آوری مدفوع سگ‌ها اجباری است و تخلف از آن با جریمه تا ۴۵۰ یورو همراه است.
ممنوعیت برخی نژادها: برخی نژادهای خطرناک نیاز به مجوز ویژه دارند.
۵٫ استرالیا
سگ‌ها باید در اماکن عمومی مهار شوند: عدم رعایت این قانون می‌تواند منجر به جریمه‌هایی بین ۲۰۰ تا ۵۰۰۰ دلار شود.
ورود به اماکن عمومی: در بسیاری از شهرهای استرالیا، ورود سگ‌ها به اماکن عمومی مانند مراکز خرید و سیستم حمل‌ونقل عمومی بدون مجوز ممنوع است.
کنترل نژادهای خطرناک: برخی ایالت‌های استرالیا مقررات سختگیرانهای در خصوص نگهداری سگ‌های تهاجمی دارند.
ضعف قوانین ایران در زمینه سگ‌گردانی
در ایران، قوانین روشنی برای سگ‌گردانی وجود ندارد و این مسئله موجب سردرگمی شهروندان، مشکلات اجتماعی و حتی درگیری‌های حقوقی شده است.
۱٫ فقدان مقررات مشخص
در ایران، قانونی جامع برای مدیریت سگ‌گردانی وجود ندارد و برخی قوانین پراکنده مانند ممنوعیت ورود سگ‌ها به پارک‌ها یا وسایل حمل‌ونقل عمومی در برخی شهرها اعمال می‌شود. این قوانین در سطح استانی و شهری متفاوت هستند و گاهی اجرای آن‌ها به‌صورت سلیقه‌ای صورت می‌گیرد.
۲٫ نبود الزام برای ثبت و شناسایی سگ‌ها
برخلاف کشورهای پیشرفته که برای همه سگ‌ها سیستم ثبت و میکروچیپ وجود دارد، در ایران چنین نظارتی اعمال نمی‌شود. این موضوع باعث شده است که در صورت بروز مشکلاتی مانند گاز گرفتن افراد یا مفقود شدن سگ، پیگیری دشوار شود.
۳٫ معضل سگ‌های رها شده و خیابانی
یکی از پیامدهای عدم وجود قوانین مشخص، افزایش تعداد سگ‌های رهاشده در خیابان‌ها است. برخی صاحبان سگ‌ها، به دلیل نبود قوانین حمایتی و مشخص، پس از مدتی سگ خود را در خیابان رها می‌کنند که این امر موجب افزایش جمعیت سگ‌های ولگرد شده است.
۴٫ نارضایتی عمومی و عدم فرهنگ‌سازی
نبود قوانین مشخص باعث شده است که برخی صاحبان سگ، بدون رعایت حقوق شهروندان، حیوانات خود را در اماکن عمومی بدون قلاده و کنترل رها کنند. این مسئله در برخی موارد باعث ایجاد درگیری بین شهروندان و صاحبان سگ شده و حتی در برخی شهرها، برخوردهای سلبی و مصادره حیوانات خانگی از سوی برخی نهادها گزارش شده است.
۵٫ عدم مدیریت بهداشت عمومی
بر خلاف کشورهای پیشرفته که جمع‌آوری فضولات حیوانات یک الزام قانونی است، در ایران هیچ قانونی برای این موضوع وجود ندارد. همین مسئله باعث شده است که در بسیاری از شهرها، معابر عمومی با مشکل بهداشتی ناشی از عدم جمع‌آوری فضولات سگ‌ها مواجه شوند.
الگو بگیریم تا معضل حل شود
سگ‌گردانی، همانند سایر مسائل اجتماعی، نیاز به قانون‌گذاری و فرهنگ‌سازی دارد. در کشورهای پیشرفته، قوانین مشخصی برای کنترل سگ‌ها در اماکن عمومی وجود دارد که شامل استفاده از قلاده، مدیریت پسماند، ممنوعیت ورود به اماکن خاص و حتی پرداخت مالیات می‌شود. اما در ایران، نبود چنین قوانینی باعث سردرگمی شهروندان، افزایش مشکلات بهداشتی و اجتماعی، و حتی افزایش جمعیت سگ‌های ولگرد شده است.
برای حل این معضلات، لازم است که قوانین مشخصی در این زمینه تدوین شود. پیشنهاد می‌شود که دولت، با الگوبرداری از کشورهای پیشرفته، قوانینی نظیر ثبت و میکروچیپ سگ‌ها، الزام در استفاده از قلاده، وضع جریمه برای عدم جمع‌آوری فضولات، و تعیین اماکن مخصوص برای سگ‌گردانی را به‌صورت قانونی و اجرایی تصویب کند. همچنین، فرهنگ‌سازی در این زمینه می‌تواند از طریق رسانه‌ها و کمپین‌های عمومی انجام شود تا حقوق حیوانات و حقوق شهروندان به‌صورت متعادل رعایت شود.
انتهای پیام/
